Edwin en Nancy zagen hun zoon in het water rijden: “Ik kreeg zijn gordel niet los. Het was donker, het water was ijskoud”

Nancy had haar zoon donderdagochtend nog een bericht gestuurd, om te waarschuwen voor de spekgladde wegen in het West-Vlaamse Houtem. “We schuiven al aan de brug daar.” Haar zoon Brent Degraeve was ’s middag netjes op zijn werk geraakt; hij was operator bij Pepsico in Veurne. Om 21 uur stipt reed Brent met zijn witte Fiat Punto naar huis, bij Nancy Demunck (49) en vader Edwin (48). Die kwamen op dat moment van Brugge, van een concert. Nancy wou voor haar zoon thuis zijn. Dat lijkt ook te lukken: ze zien zijn witte Punto opduiken in hun achteruitkijkspiegel. Edwin en Nancy rijden zachtjes over de brug, maar in hun spiegel zien ze de auto van hun zoon rechtdoor gaan. Brent belandt met zijn auto een paar meters lager in de vaart onder brug. Papa Edwin zegt dat er een muurtje stond, maar dat was in mei al omvergereden.

Toen Edwin en Nancy hun zoon in het water zagen belanden, twijfelde het koppel geen seconde. Edwin vloog naar de auto, terwijl Nancy – een verpleegkundige – de buurt bijeen schreeuwde om hulp. “Ik kreeg de deuren niet open”, zegt Edwin, “en de auto begon te zinken. Met een hamer kon ik het raam langs de kant van de passagier kapotslaan. Ik wilde Brent uit de auto sleuren, maar ik kreeg zijn gordel niet los. Het was daar donker, overal was water, het was ijskoud. Ik denk dat ik gek werd, ik vond die knop niet, ik moest mijn zoon redden, maar ik heb er hem niet uit gekregen.”

De brandweer nam de reddingsactie over, maar kon de jonge bestuurder pas met duikers uit het wrak halen. Hij werd gereanimeerd onder de ogen van zijn ouders en omwonenden. “Zoiets wens je geen enkele ouder toe.” Uit het ziekenhuis komt het nieuws dat Brent overleden is. Edwin zegt dat het leek alsof zijn hart uit zijn lijf werd gerukt. “Ik besef het nog niet goed. Ik geloof het nog altijd niet.” De vader troost zich met de gedachte dat zijn zoon al bewusteloos was toen hij hem in het water vond. Moeder Nancy is haar zoon nog gaan wassen. “En ik heb hem zijn zwarte hemd aangedaan dat hij droeg toen we samen Kerstmis vierden. Na de crematie brengen we hem terug naar huis.”

Ik kreeg zijn gordel niet los. Het was donker, het water was ijskoud

Edwin, papa van Brent

Vrijdagochtend kwam een deskundige van het parket de plek van het ongeval bekijken. Want op de brug waar Brent van de weg ging, stond een muur. Volgens Malika Provoost (35), die al twee jaar aan de brug woont, sneuvelde die muur vorig jaar toen een auto met drie jonge inzittenden erdoor ging en in het water belandde, weliswaar zonder gewonden. Sindsdien gaapte hier een gat: de muur en de beveiliging waren weg.” Malika belde donderdag meteen de hulpdiensten toen ze rond 21.30 uur een doffe knal hoorden. Haar partner haalde een ladder, een lamp en een hamer. “Minutenlang probeerden ze die jongen te bevrijden. Plots begon die auto te kantelen op zijn dak. Ze moesten wegspringen, anders waren ze eronder beland. De moeder bleef maar roepen: mijn zoon, mijn zoon. Die vader heeft alles gedaan om zijn zoon te redden, maar we hoorden dat hij gekneld zat. Dit had nooit mogen gebeuren.”

Volgens burgemeester Peter Roose (Veurne Plus) staat de herstelling op de planning van de aannemer. “De vraag is of de muur de auto zou tegengehouden hebben. Want bij het vorige ongeval is de muur kapotgereden. Ik ga daar zelf geen uitspraken over doen. Het is aan de deskundige van het parket om die conclusies te trekken.” Op het moment van het ongeval was er niet gestrooid. “Er werd niet aan de voorwaarden voldaan”, zegt Roose. “We hanteren een paar principes: er moet een bericht zijn van onze weerdienst en we doen dit in samenspraak met het Agentschap Wegen en Verkeer (AWV). Aan deze twee voorwaarden werd niet voldaan, dus hebben we niet preventief gestrooid.”

Edwin en Nancy vragen zich ook af of een muur of bescherming hun zoon had kunnen redden. “Maar het brengt Brent niet terug. Het is een troost dat hij niet heeft afgezien, dat hij dit niet heeft beseft. Het was een fantastische zoon, altijd klaar om iedereen te helpen. Maar hem helpen, is ons niet gelukt.”