KIJK. Riemer moet Schmeichel (alweer) verdedigen: “Jongens, er stonden nog negen spelers achter de bal”

Anderlecht begint maandagochtend met een rotgevoel aan de week waarin het twee keer Union partij geeft. Paars-wit kwam vooral voor rust uiterst bleek voor de dag tegen OHL. Een inspiratieloos Anderlecht werd in die eerste helft afgetroefd door Leuven. OHL was gretiger, snediger, feller en sneller. Nochtans kreeg Anderlecht een ferme boost voor de aftrap. De comeback van ‘The Captain’, Jan Vertonghen was verlost van zijn enkelblessure en stond meteen terug in de basis. Vertonghen was vaak in balbezit, maar zijn lange ballen kwamen zelden aan. Ook al omdat er voor hem amper iemand aanspeelbaar was.

Het ontbrak Anderlecht aan creatieve ideeën. Hazard - nog steeds met een ingepakte knie - kon het gebrek aan competitieminuten de voorbije maanden niet verhullen. Dat hij op stage in Tunesië nog een paar dagen ziek was, hielp zijn zaak niet vooruit. Ook Anders Dreyer kwam niet in het stuk voor. Eén keer poeierde hij tegen de lat, maar die actie werd afgevlagd voor buitenspel. En omdat Verschaeren goed onder druk werd gezet door het Leuvense middenveld, voetbalde hij voortdurend met de neus in de richting van het eigen doel.

Een vroege voorsprong deed het geloof in een stunt bij OHL alleen maar toenemen. Kasper Schmeichel wilde het spel na een vrijschop snel hervatten, maar zijn lange bal richting Dreyer werd opgeslokt door de wind. Het leer dwarrelde in de voeten van Maziz, die rustig mocht opstomen richting zestien. Iets tussen een voorzet en een schot verraste iedereen, inclusief Schmeichel. Geen blunder, maar het soort doelpunt dat je liever niet tegenkrijgt als doelman. OHL ontsnapte even later wel toen Banzuzi Dolberg aanliep in de zestien. Noch scheidsrechter Bram Van Driessche, noch de VAR vonden het een elfmeter waard.

Anderlecht had 70% balbezit aan de rust, maar zette daar nul rendement tegenover. Met vijfenveertig minuten vertraging trapten de Brusselaars hun nieuwe kalenderjaar toch op gang. Leoni zorgde onmiddellijk voor dreiging. En een strafschopfout van Ricca op Dolberg werd teruggefloten voor voorafgaandelijk buitenspel van Augustinsson. Anderlecht kwam nu wel feller opzetten en Pletinckx voorkwam de gelijkmaker van Dolberg op de lijn.

Een paar minuten later was het toch prijs, opnieuw eiste de wind een hoofdrol op. Onder de titel ‘gedragen door de wind’ belandde een mislukte voorzet van Patris over Leysen in doel. Zijn eerste in paars-witte loondienst, een ‘Lucky goal’ tegen zijn ex-club. Hazard ontwaakte uit zijn winterslaap en was vaker centraal te vinden. Riemer bracht nog Stroeykens, Vazquez én Angulo, maar op de drie punten kon Anderlecht nooit aanspraak maken. Anderlecht wil zich de komende maanden opwerpen als grootste uitdager van Union. Dan was de ouverture van 2024 alvast níet de manier waarop dat zal gebeuren.

Op zijn persconferentie werd het onderwerp-Schmeichel aangesneden. Niet voor het eerst dat Brian Riemer zich moest verantwoorden voor zijn ervaren doelman. “Dit is een groot topic. Iedereen wil het er blijkbaar over hebben”, vertelde de Anderlecht-coach (kijk naar zijn reactie in de video bovenaan dit artikel). “Maar hij is niet de reden waarom we niet hebben gewonnen. We verloren punten omdat we offensief te passief waren. De kwaliteit was er niet en we konden niet gevaarlijk zijn.” Toch werd Riemer nog eens gevraagd naar de fase zelf. “Dreyer staat vrij. Als Schmeichel de bal tot bij hem krijgt creëren we een fantastische situatie. Ik vind trouwens dat we daar een vrije trap verdienden. Kasper werd gehinderd bij het uittrappen - dat is tegen de regels. En jongens, er staan nog steeds negen spelers áchter de bal... Dus zeggen dat die goal voortkomt uit een slechte uittrap... We hadden nog genoeg mogelijkheden om het nadien veel beter te doen om dat doelpunt alsnog te vermijden.”