Nederlanders bestormen Belgische woningmarkt, maar wat betekent dat voor uw huizenjacht?

Voor Wendy Lauret (50) is België nooit ver weg geweest. Als Nederlands-Brabantse stak ze al kind al met de fiets voortdurend de grens over. Ze moest er dan ook geen twee keer over nadenken, toen ze samen met haar man Stan een mooie villa te koop zag staan in Meersel-Dreef, het meest noordelijke dorp van België. “Hier krijg je gewoon meer waar voor je geld. Een huis van deze grootte hadden we in Nederland nooit kunnen betalen.”

Ze zijn lang niet de enige Nederlanders die de weg naar de Belgische huizenmarkt vonden. In een recent artikel in de Nederlandse krant Algemeen Dagblad wordt België omschreven als het ‘walhalla van de woningmarkt’. Rondvraag van De Morgen bij makelaars in Limburg en de Kempen leert dat vandaag, afhankelijk van de gemeente, 40 tot 80 procent van de klanten Nederlands zijn.

Records

Helemaal nieuw is die overloop niet. In gemeentes als Hoogstraten, Schilde of Brasschaat kwamen twintig jaar geleden ook al heel wat Nederlanders wonen. Maar waar het toen vooral om meer bemiddelde Nederlanders waren die in België een gunstiger fiscaal regime vonden en villa’s opkochten, zien makelaars nu een veel bredere groep Nederlanders op de Belgische huizenmarkt. Zij worden nu in eerste plaats over de grens gedreven door een stuk lagere huizenprijzen dan in Nederland.

Tijdens de coronacrisis braken de huizenprijzen records in Nederland, en die oververhitting houdt tot op vandaag aan. “In steden als Breda moet je bijna standaard over de vraagprijs gaan bieden om een huis te kunnen kopen”, zegt Oliver Van Blerk, die als makelaar en office manager het noorden van de provincie Antwerpen opvolgt bij Engel & Völkers. “Hier is de markt toch even bekoeld, en vinden mensen meer voor dezelfde prijs.”

Hij illustreert dat met een voorbeeld. “Niet zo lang geleden had ik een klant die zijn halfopen huis in een Nederlandse woonwijk verkocht had. Met dat geld kon hij hier een grote, weliswaar te renoveren woning met een grond van 5.000 vierkante meter kopen.”

Andere Nederlanders verkopen hun appartement voor 300.000 tot 400.000 euro, en stellen met verbazing vast dat ze voor datzelfde geld een alleenstaand huis kunnen kopen in de Belgische grensgemeentes. Als de afstand tot hun werk in pakweg Breda dan hetzelfde is, is de keuze snel gemaakt.

Dicht bij snelwegen

Waar de Nederlanders zich vroeger bijna uitsluitend op de Belgische koopmarkt begaven, zien makelaars sinds corona meer Nederlandse kandidaat-huurders. Ook zij stellen vast dat ze over de grens een betere zaak kunnen doen. “Vanaf 750 euro per maand betrek je een complete woning. Welkom in de Belgische Kempen: de ideale uitvalsbasis voor wie in Brabant werkt, maar er niet meer wil of kan wonen”, stelt de Nederlandse krant AD met lichte verbazing vast.

Dat laatste gaat op voor heel wat Nederlanders die in de grensregio komen wonen. De meesten vestigen zich in de gemeenten vlak tegen de grens, of dicht bij de snelwegen naar de Nederlandse steden. In een gemeente als Kinrooi, een stuk verderop, in Limburg, bestaat een vijfde van de bevolking vandaag dan ook uit Nederlanders.

“We zijn dat nu eenmaal gewend", zegt burgemeester Wim Rutten (cd&v) van Kinrooi. “Soms zijn ze wat op zichzelf afgestemd. Ze hebben nog steeds hun hobby’s in Nederland en laten Nederlandse aannemers voor werken komen. Economisch worden we daar dus niet per se beter van, maar ook niet slechter.”

Waar wel bezorgdheid over is, is dat ook hier de concurrentie op de huur- en koopmarkt toeneemt, mede door de invloed van de Nederlanders. “Gemiddeld zien we dat Nederlanders makkelijker bereid zijn om een bedrag op tafel te leggen dat de Belgen hier niet kunnen betalen”, zegt makelaar Claudia Aendekerk uit Kinrooi. “Als zij vergelijken met de prijs die ze in Nederland zouden moeten betalen, zien ze de vraagprijs sneller als een goede deal.”

Overbieden

Soms leidt dat er zelfs toe dat ze overbieden op de huurmarkt. “Wij hadden een woning met een huur van 900 euro beschikbaar", zegt Karel Vanacker, makelaar bij ERA One in regio Antwerpen. “Toen belde een Amsterdams koppel met de boodschap dat ze 1.050 euro wilden leggen, en dat ze meteen wilden komen tekenen. Dat wekte wel wat argwaan op bij de eigenaar.”

Het effect daarvan op de huizenmarkt in het grensgebied laat zich voelen. “Als je de prijzen in bijvoorbeeld Hoogstraten vergelijkt met steden van een gelijkaardige grootte in Vlaanderen, dan liggen die best hoog. Het wordt toch uitkijken hoe dat verder evolueert.”

Wendy Lauret heeft alleszins nog geen spijt van de verhuis naar Meersel-Dreef. “Het is hier gemoedelijker”, vindt ze. Een half jaar geleden nam ze ook de nabijgelegen taverne ‘Bij De Paters’ over. Haar man had er als kind nog uren in de speeltuin doorgebracht. De auto’s met Belgische en Nederlandse nummerplaten wisselen elkaar netjes af. “Of hier nu Nederlanders of Belgen wonen, veel verschil maakt dat niet”, zegt Jef (68), Belg en trouwe klant in het café. “Precies”, zegt Lauret. “Die mengeling van mensen maakt wonen hier net zo leuk.”