Sabina Nurijeva heet ze in ’t echt. Geboren in Oezbekistan, opgegroeid in Limburg, waarna ze verhuisde naar Brussel om een tandem te vormen met producer Umi Defoort, die net als Sabina te zien was in De slimste mens ter wereld. Na de platen Legenda (2019) en Sabina (2022) is er nu Na half 1, waarop Chibi Ichigo Nederlandstalige teksten mixt met elektronische beats, extravagante pop en van de pot gerukte punk. Werkten mee: Umi, Luuk ‘Shameboy’ Cox, Sophie Straat en Wieger Hoogendorp van Goldband. “Bijna alle songs heb ik samen met mijn lief gemaakt”, vertelt Chibi. “Umi maakte een beat en tegelijkertijd schreef ik wat teksten. Op deze plaat gaat het hoofdzakelijk over zelfliefde, omdat het iets is waar ik veel over nadenk. Ik slaag er met de dag meer in om mezelf graag te zien, al zijn er nog steeds momenten dat ik mezelf de kop wil inslaan. (lacht)”

Waarom?

“Omdat ik soms zoveel foute songs schrijf. Dan moet ik er op letten dat ik mezelf niet te hard straf, maar naar mijn innerlijk blijf luisteren. Zo leer ik uit mijn fouten. Want als je niet leert uit je fouten, groei je ook niet.”

(lees verder onder de foto)

Is het makkelijk om samen te werken met Umi?

“Enerzijds wel, omdat we slechts een half woord nodig hebben om elkaar te verstaan. En als de ene tegen de andere zegt dat iets niet goed is, hoeft dat niet persoonlijk te worden genomen. Anderzijds is het ook moeilijk om tijdens het maakproces afstand te nemen. In een relatie is het belangrijk om je partner af en toe eens flink te missen, maar dat gaat niet als je samen een plaat aan het maken bent. Dan ben je dag in dag uit samen, dat kan soms wel heavy zijn.”

Hoe los je dat op?

“Door elke week naar Hasselt te gaan, naar mijn familie. Vaak blijf ik er slapen, dan mis ik Umi achteraf eens zo hard. (denkt na) Deze plaat maken was een belevenis in allerlei opzichten. Er zitten indrukken in die ik heb opgedaan toen ik in 2022 voor het eerst mijn geboorteplaats in Oezbekistan bezocht. Een speciale ervaring: mama heeft daar ter plekke mijn hele leven voor me uit de doeken gedaan, me getoond waar ik op school zat, waar ik speelde. Ik merkte dat ik dat verleden mijn hele leven heb genegeerd. Nu pas besef ik dat het een belangrijk deel van mijn identiteit is. Als mensen me vroegen van waar ik was, antwoordde ik tot voor kort: ‘Ik ben gewoon Russisch.’ Omdat dat makkelijker was dan uitleggen dat ik zowel Tataars als Oezbeeks ben, waar ik me vroeger voor schaamde. Die schaamte is er nu niet meer. Ik ben geen Russische, ik spreek gewoon de Russische taal.”

Wat wil je met dit album teweegbrengen?

“Het zou fijn zijn mochten de mensen zich goed, vrij en gelukkig voelen tijdens het beluisteren van Na half 1. Dat ze denken: ik ben helemaal heel, ik kom niks tekort, hou van mezelf en kan de wereld aan. Misschien is dat allemaal wat veel gevraagd, maar als mensen tijdens het luisteren een beetje meer van zichzelf gaan houden, is mijn missie al geslaagd.”