Elizabeth Jean Carroll: een vrouw die niet met zich laat sollen. — © Getty Images via AFP
Tachtig maar krachtig: waarom Trump de verkeerde vrouw “een zottin” noemde
Donald Trump gaat nog liever dood dan haar 76,7 miljoen euro te betalen, maar E. Jean Carroll heeft alvast voor één rechtbank bewezen dat ze zich niet zomaar voor “zottin’ laat uitmaken. De 80-jarige vrouw heeft al langer dan vandaag haar op haar tanden.
“A whack job.” Zo noemde Donald Trump haar vorig jaar nog. Een zottin, dus. Maar nu dus een zottin aan wie Trump 76,7 miljoen euro verschuldigd is. E. Jean Carroll heet ze. Tachtig jaar en vastberaden om de ex-president te laten boeten voor wat hij haar midden jaren negentig heeft aangedaan. En voor het feit dat hij haar blijft wegzetten als een leugenaar.
Elizabeth Jean Carroll groeide op in Fort Wayne, Indiana. Haar vader was uitvinder, haar moeder architecte en Republikeins politica. Als oudste van vier was Carroll snel groot: ze reed al met een pick-up toen ze veertien was. ‘Jeannie’ had als tiener al ambities als schrijfster: ze bombardeerde week- en maandbladen met voorstellen voor artikels. Aan de universiteit van Indiana werd ze lid van Pi Bèta Phi, een vrouwelijke studentenvereniging waar ze naar eigen zeggen twintig jaar later werd buitengegooid omdat ze zich in een artikel kritisch had uitgelaten over de manier waarop studentes werden gerekruteerd. Jeannie schopte het tot Miss Indiana University én Miss Cheerleader USA.
Voor deze mondige studente werd ‘the Midwest’ snel te klein. Ze verhuisde naar New York. “Met een jeansbroek, cowboylaarzen, een jas met franjes en een paar hemden,” vertelde Carroll aan de krant USA Today. Carroll bleek een journalistieke diamant. Ze ging voor The Atlantic schrijven, Vanity Fair, Esquire, New York en Playboy. Voor dat blootblad was ze de allereerste vrouw die bijdragen schreef. Maar bekend werd Carroll vooral door haar columns die ze van 1993 tot 2020 voor het maandblad Elle schreef. In Ask E. Jean -vraag het aan E. Jean- leefde ze mee met de duizenden vrouwen die hun verhalen deelden over hun leven en liefdes. Een lezeres die schreef dat “haar perfecte, rijke man” haar niet eens op een gelaatsbehandeling trakteerde, gaf ze een recept voor een huisbereide behandeling met honing, melk en aardbeien én het advies een goeie echtscheidingsadvocaat te nemen. Carroll werd zo populair dat ze op tv kwam, met de Ask E. Jean show. Het was in die periode, 1994-1995, dat haar leven compleet veranderde.
Carroll en Trump kruisten elkaar in een draaideur van Bergdorf Goodman, een luxe warenhuis op Fifth Avenue in New York. “Hey, jij bent die vrouw met die adviezen,” zei hij. “Hey, jij bent die vastgoedmagnaat”, zei zij. Hij hield haar staande: “Adviseer mij, ik moet een cadeau kopen.” Wat er dan gebeurde, beschreef Carroll in 2019 gedetailleerd in een artikel voor New York Magazine. Dat ze met Trump naar de lingerie-afdeling trok, dat ze onnozel aan het doen waren, dat zij hem een slipje wou doen aantrekken boven zijn broek, dat hij haar tegen de muur duwde, haar penetreerde, hoe ze tijdens de worsteling “om een of andere reden” haar handtas bleef vasthouden, een knie hoog genoeg kreeg om hem weg te duwen en wegliep. Carroll deelde haar verhaal met twee journalistes. De ene zei: “Vergeet dit. Hij heeft tweehonderd advocaten, hij begraaft je.” De tweede zei: “Jij bent verkracht. Je moet naar de politie.” Carroll zweeg.
Het woord ‘verkrachting’ heeft Elizabeth Jean Carroll lang niet in de mond willen nemen. Ook niet toen ze in 2019 op de cover van New York Magazine stond, in zwart mantelpak en zwarte panty’s, met de titel: Dit droeg ik toen Donald Trump mij 23 jaar geleden aanviel in een kleedkamer van Bergdorf Goodman. In het artikel beschrijft Carroll niet alleen in detail wat Trump haar aandeed, maar lijst ze ook alle “vreselijke mannen” in haar leven op. Van de man die zijn handen onder haar rokje stak toen ze als 12-jarige op scoutskamp tot Miss Camp werd verkozen tot de grote baas van tv-zender CBS. Al die vreselijke mannen noemt ze bij naam, trouwens.
Elizabeth Jean Carroll knuffelt haar advocaten na de uitspraak, hier op een schets van in de rechtbank. — © REUTERS
Tegenover de advocaat van Donald Trump gaf Carroll toe dat ze het woord verkrachting lang niet heeft willen gebruiken: “Want verkrachte vrouwen zien we als minderwaardig, als dom omdat ze zichzelf hebben laten aanranden.” In haar artikel in New York Magazine vertelt Carroll dat de jas van Donna Karan die ze droeg tijdens de aanranding nog altijd in haar kast hangt. “Ongedragen en ongewassen.” Elizabeth Jean Carroll eindigt haar artikel met deze beklijvende woorden: “Is het mijn leeftijd, het feit dat ik niemand heb ontmoet die fascinerend genoeg is of is het de vloek van de vastgoedmagnaat: wie zal het zeggen? Feit is wel dat ik sindsdien nooit meer seks heb gehad.”
