Als voetballer was Eric Cantona een superster, tot hij in 1997 zijn Manchester United-shirt definitief opborg. Voor menig supporter verdiende hij een goddelijke status en de eretitel ‘King Eric’, als de begenadigde centrumspits die de hoogste voetbaltoppen scheerde. Maar tegelijk had hij met ‘The Brat’ een negatiever bijnaam: het enfant terrible bleek voor veel voetballiefhebbers, die ooit een karatetrap uitdeelde aan een supporter, onuitstaanbaar. Hij had toen al de allure van een rockster en sinds kort maakt hij ook echt muziek.

Cantona was na zijn voetbalcarrière al actief als acteur, schilder, poëet en fotograaf. Nu komt daar muziek bij, als een nieuwe manier om zijn creativiteit te uiten. Vorig jaar bracht Cantona een eigen mini-album. Ging Bob Dylan nog kloppen aan de hemelpoort, dan gaat Cantona recht op doel af met ‘I’ll Make My Own Heaven’.

Cantona zelf ziet het als een logische stap. “Muziek is altijd een deel van mijn leven geweest. Ik heb altijd muziek opstaan. Waarom nu pas beginnen, dus vele jaren later? Simpelweg omdat het mij de tijd daarvoor ontbrak”, ziet Eric Cantona als reden waarom hij een laatbloeier is.

Net als bij veel mensen zette de coronacrisis hem op weg naar een nieuwe stap. “Tijdens de lockdown is het me eindelijk gelukt om serieus gitaar te leren spelen. Hoewel ik nog steeds een slechte gitarist ben, voelde ik me zelfverzekerd genoeg om een paar nummers vorm te geven“, maakt Cantona zich sterk.

Een gebrek aan zelfbewustzijn kon hem nooit verweten worden en nu stapt hij zelfs vermetel het podium op met ‘Cantona sings Eric’. Dat brengt hem op 3 april ook naar Antwerpen. De Britse pers toonde zich, in tegenstelling tot de fans die ervan smulden, niet echt enthousiast. De Franse pers daarentegen reageerde bijzonder lovend en zag in hem zowaar al een nieuwe Leonard Cohen of Nick Cave. Hij werd ook geprezen voor zijn theatrale stem, al viel het op dat hij nog altijd Frenglish spreekt: Engels met een sterk Frans accent.

Voor Cantona is dat te nemen of te laten. “Ik heb nooit de behoefte gevoeld om aan mijn stem te werken. Het is zoals het is”, klinkt het onomwonden. “Waarom zou ik proberen mijn accent te verbergen als ik in het Engels zing? Het zou niets opleveren. Had je Jane Birkin willen vragen haar accent te corrigeren, iets dat haar stem zo’n kenmerkende charme geeft?”

Overigens is niet Jane Birkin maar wel dichter Arthur Rimbaud het grote idool van Cantona, iets wat blijkt uit zijn soms naar absint smakende teksten.

‘Cantona sings Eric’, woensdag 3 april in Theater Elckerlyc Antwerpen, tickets vanaf donderdag 1 februari via ticketmaster.be