Een mooi momentje net voor de aftrap in ’t Kuipje. Wat bij Anderlecht en Standard kan, lukt hier zeker, zo moeten ze in ’t Kuipje gedacht hebben. En dus gingen alle lichten uit en verscheen Lukas Van Eenoo in de middencirkel. Na 179 matchen voor Westel is de West-Vlaming een icoon van de Kempen geworden. Met Patro Eisden hoopt de dertiger nu dezelfde stap naar 1A te zetten zoals hij met Westerlo deed. Na zes jaar in de stille Kempen is de West-Vlaamse tongval nog niet verdwenen, maar de laatste woorden van het Cercle-product voor de thuisfans waren toch: “Jullie zitten in mijn hart, de tegenpartij ook, maar jullie toch iets meer. “ Deze Lukas Van Eenoo kan dus niet meer stuk in Westerlo, maar zijn opvolgers zijn ook op de goede weg. Van de ploeg die vorige zaterdag 2-2 speelde op Gent, had Rik De Mil enkel Fixelles weer op de bank gezet voor de uit schorsing terugkerende Piedfort.

Twee wissels bij Cercle: Popovic moest plaats maken voor de jonge debutant Jonas Lietaert, Lopes voor Nils De Wilde. Al of niet toevallig twee spelers over wie transfergeruchten circuleren. Maar goed, lag het daar aan of hadden ze iets verkeerd gegeten bij Cercle? Zaak is dat ze totaal niet op de afspraak waren in het gezellige maar nogal sfeerloze Kuipje. Cercle probeerde wel even met de alom gevreesde press uit te pakken, maar die kwam er totaal niet uit. En dan rende Rommens de debuterende Lietaert voorbij, Utkus schatte de situatie compleet verkeerd in en Yow opende de score. De Amerikaan Griffin Yow had er duidelijk zin en speelde het in het wit spelende groen-zwart aan flarden. Samen met Reynolds zette hij een paar man in de wind en de 2-0 stond op het bord. En vanaf dat moment ging het snel. Snel was ook Tuur Rommens. Hij leverde zijn tweede assist van de avond af, dit keer was Madsen de afwerker van dienst. Daland en Utkus waren zo de kluts kwijt dat ze zomaar de bal verspeelden aan Romeo Vermant en de gehuurde spits van Club NXT zijn tweede goal in Westelse dienst op een presenteerblaadje gaven: 4-0 en match gespeeld.

Miron Muslic wist niet wat er gebeurde, dat was hem nog nooit overkomen. Maar net op het moment dat hij aan het overleggen was met zijn staf wat er kon veranderen, devieerde Sergiy Sydorchuk de bal in eigen doel. 4-1 dus en het gaf Cercle weer wat hoop en energie. Zo zat er zeker meer in de poging van Alan Minda, maar zijn bal ging voorlangs.

Kalf verdronken

Na deze 45 minuten kon je alvast tal van conclusies trekken, maar daar wacht je tocg maar beter mee tot na de match. Eén zaak was wel duidelijk: Westerlo-Cercle is altijd een garantie op goals, vorig seizoen in de Europe Play-offs werd het zelfs 3-5.

Dat was nu onmogelijk, maar Muslic had toch genoeg gezien en voerde tijdens de rust drie wissels door. Utkus uiteraard op kop, maar ook de jonge debutant Lietaert betaalde het gelag, net als Nils De Wilde.

Maar ook Popovic, Olaigbe en Efekele konden niet verhelpen dat het kalf verdronken was. Meer zelfs, de tweede helft was het zien niet meer waard. Er werd constant gewisseld en er vielen kaarten bij de vleet. Een rode zelfs voor Rommens, die te driest inging op Efekele. Zelfs De Mil kreeg geel voor protest. De beste kans was nog voor Cercle maar Bolat voorkwam de 4-2 van Daland. Nazinho scoorde wel na een interventie van de ref. Toch nog deze conclusies: Westerlo is goed op weg naar het behoud, de eerste zes halen lijkt nu echt wel te hoog gegrepen voor het jonge Cercle.