Doumbia doet het: Malinese middenvelder knalt Antwerp op heerlijke wijze naar zege tegen Standard
Landskampioen Antwerp boekte een belangrijke zege op Sclessin en dankte daarvoor Mahamadou Doumbia (19). De Malinese middenvelder stond voor het eerst in de basis en knalde na rust heerlijk raak. 0-1 en zo blijft Standard ook onder Leko in het sukkelstraatje.
Arthur Vermeeren aan de aftrap, zo kregen we een uurtje voor de match door. Helaas voor Mark van Bommel bij Atlético en niet meer bij Antwerp, maar zo kregen we wel een mooi synchroon basisdebuut te zien op Sclessin. Bij de thuisploeg stond linksback Souleyman Doumbia voor het eerst in de elf en bij de bezoekers middenvelder Mahamadou Doumbia. Geen broers voor alle duidelijkheid: de ene is een Ivoriaan, de andere komt van Mali.
Het duurde wel even vooraleer we eraan begonnen. Aan het uitvak mochten brandweerlui aan de bak om de vuurpijlen van het veld te halen. En door het vuurwerk van de thuisfans bleef er minutenlang rode rook over het veld hangen. Oud-Rouche en -Rode Duivel Philippe Léonard kwam de mensen nog eens groeten en stond in de middencirkel, maar de helft heeft hem niet gezien. Soit: zolang de supporters zich tíjdens de match maar koest houden, zeker?
Met vier achterin
Standard kon dan maar beter winnen, zeker omdat Charleroi en OHL drie punten pakten en die degradatiestreep weer wat dichterbij kwam. Ivan Leko had dan ook nog eens pech dat hij niet over aanvoerder Vanheusden kon beschikken, die last had van z’n knie. Moeilijk om te zeggen of het ermee te maken had, maar de Kroaat switchte naar een verdediging met vier. Best opvallend, na bijna een heel seizoen met een driemansdefensie, ook onder Carl Hoefkens.
Ook bij de Great Old waren er, los van Doumbia, wat wijzigingen. Bataille nam weer z’n plek op de rechtsback in en voor hem mocht Kerk nog eens starten. Voor de flitsen keken we vooral weer naar Ejuke, en met zijn kwieke dribbels – waaronder een elastico – dwong hij ook de eerste mogelijkheid van de match af. Alderweireld kon echter niet voldoende afdrukken. Alderweireld kon later ook nog eens koppen op een corner, maar dat was het qua kansen voor de landskampioen voor rust. Een herhaling van de 6-0 in de heenmatch moesten we dus niet verwachten. Misschien logisch, want de twee uitblinkers van toen waren er nu niet bij – Michel-Ange Balikwisha is geblesseerd, Janssen was geschorst.
Standard stelde er lange tijd ook bitter weinig tegenover. Na een mislukte pass van Ekkelenkamp kon Balikwisha – William, de broer van – op Butez af, maar zijn poging kon de keeper niet verontrusten. Voor de rest wel wat leuke acties en bewegingen gezien, van Sahabo en co., maar dan vooral op het middenveld en zelden in de zone van de waarheid. Pas op het einde van de eerste helft had de 1-0 kunnen vallen. Balikwisha speelde zich heerlijk vrij en schoot maar nipt naast. En Kanga trapte vanuit een scherpe hoek nog eens op Butez, waardoor hij er enkel een corner aan overhield. De goals en het echte spektakel hielden beide ploegen voor na de pauze, of dat hoopten we toch.
LEES OOK. COMMENTAAR. “Met een zondagsschot op woensdag verjoeg Doumbia de ‘doemp’ uit de Vurige Stede”
Daar is Doumbia
Van Bommel greep nog niet meteen in, maar Kerk en Ejuke switchten wel van flank, in de hoop toch wat meer te kunnen verrassen en iets te creëren. Het eerste kwartier leverde niks op, maar soms kan er ook iets uit de lucht vallen. Net toen onze collega naast ons aan het vertellen was dat Doumbia toch een lichtpunt was bij Antwerp, kreeg de middenvelder de bal – na een kaats van Ilenikhena – voor zijn voeten. Hij twijfelde niet en mikte het leer in één tijd voorbij Bodart in de linkerbovenhoek. Geweldig doelpunt van de jongeman, vorige zomer overgekomen van de JMG Academy Bamako in z’n thuisland. Hetgeen we bij de Young Reds over hem hoorden – “Goede techniek en goed afstandsschot” – klopt dus ook.
Minder slim was dat Doumbia ging vieren voor de Luikse spionkop, waardoor de bekertjes bier zijn richting uitgingen. De Standard-fans staken de boel ook weer ‘in de fik’, waardoor Van Driessche de wedstrijd even moest stilleggen, maar gelukkig duurde dat niet al te lang. Een wake-upcall leek het overigens niet voor de spelers, want ze konden echt geen vuist meer maken. Leko besefte dat hij moest beginnen te wisselen. De andere Doumbia ging onder anderen naar de kant.
Vijf minuten voor tijd was de gelijkmaker bijna een feit, toen Kanga vanuit het niets kon uithalen. De paal stond de 1-1 in de weg. Toen Keita wat later nog zijn tweede gele kaart kreeg, laaide de hoop nog op, maar er was gewoon geen tijd meer om dat overtal uit te buiten. Ook in zijn derde match als trainer kon Leko dus niet winnen. En Van Bommel, die wil op deadline day nog altijd versterking, maar met Doumbia als vervanger van Vermeeren kon hij nu dus niet echt klagen.