Van "I shot the sheriff" tot "No woman, no cry": Reggae-icoon Aston Barrett (77) overleden, vooral bekend als bassist van Bob Marley
Aston Barrett, de bassist van reggae-legende Bob Marley & The Wailers, is overleden. Hij wordt gezien als een van de belangrijkste bassisten aller tijden, die mee het geluid van de reggae bepaald heeft. Een opmerkelijk detail: zijn bijnaam was "Family Man", niet alleen omdat hij de leider was van The Wailers, ook omdat hij meer dan 50 kinderen zou hebben. Hij werd 77.
"I shot the sheriff", "Get up, stand up, "No woman, no cry", "Three little birds"... . Hoort u ook meteen de deuntjes, bij het lezen van de songtitels? De nummers van Bob Marley & The Wailers zitten - zacht gezegd - in zowat elk muzikaal geheugen gegrift. Én: bij elk van die legendarische songs verzorgde Aston Barrett het baswerk.
In de jaren 70 kwam hij bij de band samen met zijn broer Carlton die de drums verzorgde. Na de dood van Marley in 1981 richtte Aston Barrett The Wailers Band op, en nadat hij de band uiteindelijk verlaten had, nam zijn zoon Aston Barrett Junior het over. Barrett speelde daarnaast bij een handvol andere bands en muzikanten.
Uiteindelijk klaagde hij in 2006 wel het platenlabel Island Records aan voor 60 miljoen pond, naar eigen zeggen voor onbetaalde royalty's voor zijn werk bij The Wailers. "Aston Barrett en zijn broer creëerden letterlijk het geluid van The Wailers, zonder afbreuk te doen aan het buitengewone vermogen van meneer Marley om songs te schrijven. Het was het unieke geluid van de Barretts dat The Wailers tot een internationaal succes bracht", pleitte zijn advocaat. Uiteindelijk verloor hij de rechtszaak.
Een eerste basgitaar gemaakt van hout, een gordijnroede en een oude asbak
Hij groeide op in Kingston, in Jamaica, en lag daar mee aan de grondslag van de reggae en dub. Een cassant detail: zijn eerste basgitaar bouwde hij met multiplex-hout, een gordijnroede en een oude asbak. Voor hem was "de drum de hartslag en de bas de ruggengraat": "Als de bas niet goed is, heeft de muziek een slechte rug en is hij dus kreupel." In een interview met het magazine Bass Player uit 2007 vertelde hij: "Als ik bas speel, is het alsof ik zing. Ik componeer een melodie en zie mezelf alsof ik de bariton zing." Datzelfde magazine reikte hem later een Lifetime Achievement Award uit.
De drum is de hartslag, de bas is de ruggengraat
Niet te verwonderen dus dat hij als een van de meest invloedrijke bassisten ter wereld gezien wordt, die mee het geluid van de reggae bepaald heeft. Zo stond hij op plaats 28 in de lijst van 50 beste bassisten van het toonaangevende magazine Rolling Stone - al vonden verschillende muzikanten dat hij een hogere plek verdiende. "Hij zou nummer één moeten zijn, hij is diegene waarmee het allemaal begon", klonk het in 2020 bij bassist Robbie Shakespeare, die Barrett als een mentor beschouwde.
De bijnaam van Barrett was overigens "Family Man", omdat hij gezien werd als de bandleider van The Wailers. Later kreeg zijn bijnaam trouwens een dubbele betekenis, want Barrett zou minstens 50 kinderen verwekt hebben.
Heel wat reacties uit de muzikale wereld
Zijn dood werd gisteren op Facebook bekendgemaakt: "Met het zwaarste hart melden we het nieuws dat onze liefste Aston "Familyman" Barrett overleden is na een lange medische strijd. Vanochtend verloor de wereld niet alleen een iconische muzikant en de ruggengraat van The Wailers, maar ook een opmerkelijke man van wie de nalatenschap even immens is als zijn talent."
Er volgden heel wat reacties uit de muziekwereld. Op het sociale mediakanaal waar Bob Marley geëerd wordt, is te lezen: "Een pionier, uniek, een trendsetter, revolutionair op muzikaal gebied en vooral, zoals zijn naam impliceert, een echte familieman.
Ziggy Marley - zoon van - schreef dan weer op Facebook: "Mijn leraar is er niet meer. Zijn gevoel en ruimtes in zijn stijl hebben mij en zoveel meer mensen geïnspireerd in onze eigen creaties. We zullen zijn genialiteit nog generaties lang bestuderen. We zullen zijn fysieke aanwezigheid missen, maar zijn spirituele energie blijft voortduren. RIP vader."
Ook de Jamaicaanse minister van Cultuur, Olivia Grange, noemt hem op X een "pionier van de Jamaicaanse muziek".