Het was al van 2019 geleden dat er nog eens een landgenoot de wereldtitel veroverde bij de juniores. De kans dat daar vandaag verandering in zou komen, was eerder klein. Met Arthur Van den Boer en Mats Vanden Eynde stonden er ook maar twee Belgen aan de start.

Naar wie het dan wel kijken was: de Italiaan Stefano Viezzi en de Fransman Aubin Sparfel. De eerste won drie van de vijf WB-manches en stak ook het eindklassement op zak, de laatste was de beste in de twee andere manches.

Taaie Italiaan

Het was dan ook Sparfel die er meteen als een speer vandoor ging. Even later kwam medefavoriet Viezzi aansluiten, en ook de Tsjech Krystof Bazant kon zijn wagonnetje aanhaken. Het leidende trio had na de eerste ronde al een voorsprong van 14 seconden bij elkaar gereden. De Belgen kenden een minder geslaagde openingsronde. Van den Boer kwam als tiende door, Vanden Eynde als dertiende.

Vooraan was Sparfel niet van plan om het rustiger aan te doen. Onder impuls van het tempo van de Fransman moest Bazant eraf. De thuisrijder hoopte – aangemoedigd door het publiek – om naar brons te rijden, maar zag de Nederlander Keije Solen al snel komen aansluiten.

Deens supertalent

Net zo spannend als de strijd om brons, was die om de wereldtitel. Het was Sparfel die het meeste initiatief nam, maar Viezzi toonde zich een taaie Italiaan en weigerde te lossen. Als hij dan toch eens overnam, was het om het tempo even te drukken.

Intussen ook bezig aan een sterke race: Albert Philipsen. De 17-jarige Deen geldt als een supertalent. Het verwonderde dan ook niet dat Lidl-Trek de alleskunner had ingelijfd om hem in 2025 in de World Tour te laten rijden. Halfweg cross had Philipsen zich al een weg gebaand richting vijfde stek. En met een achterstand van 15 seconden op het duo Bazant-Solen leek zelfs brons niet onmogelijk.

Franse pechvogel

Vlak voor het inrijden van de laatste ronde viel de beslissing. Sparfel had te maken met een lekken band. Het duurde een paar tellen voordat Viezzi het door had, maar even later zette hij toch zijn turbo aan. De Italiaan ging er zo enthousiast vandoor dat hij zelfs even tegen de dranghekken reed. Gelukkig zonder erg.

Er zou een mirakel moeten gebeuren indien Sparfel nog wereldkampioen wilde worden, want de materiaalpost was nog mijlenver. En toen eerst Solen en daarna Bazant de Fransman voorbijreden, mocht hij ook een medaille op zijn buik schrijven.

Stefano Viezzi bleef ook de rest van de ronde het volle pond geven en gaf de eerste plaats uiteindelijk niet meer af. Hij zag de Nederlander Solen nog wel even tot op acht seconden komen, maar kwam solo over de finish in Tabor. Keije Solen werd tweede, Krystof Bazant greep onder luid gejuich het brons.

De onfortuinlijke Aubin Sparfel werd uiteindelijk vierde, Albert Philipsen volgde als vijfde. Eerste Belg was Arthur Van Den Boer op de dertiende plaats op 2’30” van de winnaar, Mats Vanden Eynde volgde enkele seconden later als veertiende.

Viezzi is de tweede Italiaanse wereldkampioen in deze categorie. Op de erelijst volgt hij de Fransman Léo Bisiaux op. Die haalde het vorig jaar in het Nederlandse Hoogerheide voor de Nederlander Senna Remijn en Yordi Corsus. Die laatste werd zaterdag achtste bij de beloften.

Van den Boer: “Niet de dag waar ik op hoopte”

Arthur Van den Boer miste zijn start en moest daarna de hele tijd achtervolgen. “Ik was niet goed weg in het veld. Ik zat achter iemand die vol in de remmen ging en daarna vlogen ze langs alle kanten voorbij”, reageerde hij voor de camera van Sporza. “De eerste ronde ging het al supersnel. Ik zocht mijn eigen tempo, maar het was niet de dag waarop ik had gehoopt.”

Van den Boer had ook de pech lek te rijden. “In een snelle bocht ging ik vol op een steen. Het was meteen lek”, legde hij uit. “Ik houd geen super gevoel over aan dit WK. Maar het was wel een ervaring om in zo’n WK te mogen starten.”

Een ander geluid bij Mats Vanden Eynde. “Ik ben heel tevreden met mijn wedstrijd. Mijn start was heel goed. Daarna viel ik door een klein foutje wat terug. Vervolgens heb ik de hele tijd mijn eigen tempo gereden.”

Volgens Vanden Eynde ligt het parcours er enorm zwaar bij. “Meteen wanneer je in het veld komt, is het ‘zuigmodder’. Je trapt meteen op je adem. Maar ik heb ervan genoten.”

Top 10

1. Stefano Viezzi (ITA)

2. Keije Solen (NED)

3. Krystof Bazant (TSJ)

4. Aubin Sparfel (FRA)

5. Albert Philipsen (DEN)

6. Theophile Vassal (FRA)

7. Michiel Mouris (NED)

8. Jules Simon (FRA)

9. Senna Remijn (NED)

10. Louis Tanguy (FRA)