Van veertien naar twaalf manches? Flanders Classics en UCI naderen compromis over ingekrimpte Wereldbeker veldrijden

Bij het WK veldrijden wordt traditioneel ook de kalender voor de komende veldritwinter bekendgemaakt. Maar niet dit jaar in het Tsjechische Tabor. Dat komt omdat de wereldwielerbond UCI en organisator Flanders Classics er nog niet uit zijn hoe de Wereldbeker veldrijden er volgend jaar zal uitzien.

Die WB ligt al enige tijd onder vuur. Gesteld wordt dat het huidige aantal van veertien wedstrijden, elke zondag van half oktober tot eind januari, versmachtend werkt voor andere klassementen (X2O en Superprestige) en organisatoren die geen deel (willen) uitmaken van de Wereldbeker.

Ook zonder die kritiek was Flanders Classics, dat met een bid van 1,5 miljoen euro bij de UCI de rechten verwierf om tot eind 2028 de Wereldbeker te organiseren, bereid om het aantal wedstrijden te verminderen. Flanders Classics zegt te streven naar een hogere kwaliteit van het deelnemersveld en wil, volgens haar CEO Tomas Van Den Spiegel, ervoor zorgen dat het veldrijden ook in 2030 nog een plaats heeft in het wielrennen.

Van veertien wedstrijden om de WB nu wil Flanders Classics zelfs tot tien gaan. Op voorwaarde dat de fee die Flanders Classics aan de UCI betaalt, ook naar beneden wordt herzien.

Onderhandelingen lopen en beide partijen lijken bij twaalf wedstrijden te zullen uitkomen. Maar een definitieve beslissing is nog niet gevallen.

Naast de fee liggen namelijk ook een aantal andere kwesties op tafel. Flanders Classics is vragende partij voor een meer gebalde Wereldbeker, als dat ertoe kan leiden dat dan ook alle toppers aan de start staan. Of toch in de meeste van de wedstrijden om de Wereldbeker. De bekommernis van de UCI is dan weer om de niet-Belgische organisatoren van de Wereldbeker te beschermen. De UCI streeft ook daar naar een kwaliteitsvol deelnemersveld. Zo moesten Waterloo, Troyes, Dublin, Flamanville en Val Di Sole het zonder deelname van de grote drie Van der Poel, Van Aert en Pidcock stellen. Daartoe willen Flanders Classics en de UCI ook het reglement en de puntentelling herzien.

Toppers als Mathieu van der Poel, Wout van Aert, Tom Pidcock en ook Thibau Nys lijken het steeds moeilijker te hebben om een wegprogramma met het veldrijden te combineren. Flanders Classics wil ze naar een beperktere Wereldbeker kunnen lokken, waar ze niet alle wedstrijden hoeven te rijden om toch eindwinnaar van het WB-klassement te kunnen worden. Zo nam Mathieu van der Poel dit jaar deel aan zes wedstrijden om de Wereldbeker, won hij er vijf, en eindigt hij in het klassement zesde. Met een nieuwe puntentelling moet Van der Poel hoger kunnen eindigen en zou hij, als hij acht of negen wedstrijden rijdt, ook eindwinnaar kunnen worden.

Tom Van Damme, de voorzitter van Belgian Cycling, is een tegenstander van dat systeem. Van Damme liet zich de voorbije weken al ontvallen dat, wie niet alle WB-wedstrijden rijdt, het in de toekomst wel kan vergeten om eindwinnaar in het klassement te worden.

Van Damme zit niet op dezelfde lijn van Flanders Classics en ook niet van de UCI. Dat zit hij ook niet als het gaat om de fee van 36.000 euro die hij via Belgian Cycling aan de Belgische organisatoren (Maasmechelen, Dendermonde, Namen, Antwerpen, Gavere, Zonhoven) van een WB-wedstrijd vraagt. Dat is veel meer dan wat ze in het buitenland — Frankrijk of Nederland — vragen, waar een organisator kan volstaan met 5.000 of 10.000 euro, te betalen aan de nationale federatie.

Wat vooral steekt, is dat Belgian Cycling met dat bedrag organisatoren ook laat betalen voor dezelfde zaken waarvoor Flanders Classics ook al aan de UCI betaalt.