Analyse
ANALYSE. Onze wielerwatcher ziet Van der Poel naderen tot op één wereldtitel van record: “Maar wat nu?”
Nul spankracht bij de heren. Evenveel gouden Belgische medailles. Maar stof genoeg om over na te kaarten na een slopend WK in het veld. Wij glibberen met u van cijfer naar cijfer. Het WK veldrijden van Tabor 2024 vereeuwigd in vijf getallen.
1: Mathieu van der Poel is de eerste renner die wereldkampioen in het veld wordt op dezelfde locatie. In dit geval Tabor. Het is een beetje de logica zelve als je te maken hebt met de jongste wereldkampioen ooit bij de elite.
4: Zoveel minuten duldde de zoon van Adrie gezelschap in de Tsjechische blubber. Het speerpunt van Alpecin-Deceuninck besloot om niets aan het toeval over te laten. Begrijpelijk, want de afstand tussen de materiaalposten in Tabor was immens. Vraag dat maar aan de Franse junior Sparfel, die zondagochtend zijn regenboogdroom uit elkaar zag spatten door een lekke band op het meest onfortuinlijke moment.
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.
6: Dit aantal wereldtitels prijkt nu achter de naam van Mathieu van der Poel. De 29-jarige Nederlander is nog slechts één regenboogtrui verwijderd van de ooit ongenaakbaar geachte Eric De Vlaeminck. Eén aspect aan dit WK valt niét in een cijfer uit te drukken. De hamvraag: wat nu? Zal MVDP zich volgend jaar in het Franse Liévin op gelijke hoogte willen hijsen van De Vlaeminck? De wereldkampioen op de weg houdt zijn kaarten vooralsnog stevig aan de borst gedrukt. Uiteraard gaat zijn focus meer dan ooit uit naar de weg. Maar resulteert dat ook in een sabbatwinter? Er staat immers een versheidsdatum op altijd maar moéten. Moeten trainen, starten, winnen, … Je zou kunnen stellen dat Mathieu stilaan slachtoffer wordt van zijn eigen polyvalentie. Hoe gaat hij om met die valkuil? Scheurt hij er komende winter simpelweg door? Of mijdt hij ze?
27: Zoveel jaren moesten we teruggaan om een WK-podium aan te treffen zonder Belgisch profrenner erop. Michael Vanthourenhout behoedde ons land zondag voor dat rampscenario. Hij bezorgde zijn bondscoach en naamgenoot een vierde Belgische WK-plak. Het derde brons, naast eenmaal zilver. Dat betekent dus ook nul keer goud, wat tot nadenken zal stemmen in het bondsgebouw in Tubeke.
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.
5: Eindigen willen we met een speciale vermelding voor Laura Verdonschot. De Lommelse ontwaakte zondagochtend als vijfde van de wereld. Zowel op de UCI-ranking als in de uitslag van het jongste WK. Dan weet je dat je de aansluiting hebt bewerkstelligt met de wereldtop, ook al draag je geen Belgische driekleur. Haar unieke verhaal – en dat van haar ploeg De Ceuster-Bonache – werkt hopelijk inspirerend voor tal van andere meiden.
