Kerkelijk Opvangpunt voor seksueel misbruik al 180 keer gecontacteerd sinds "Godvergeten"
Het Nederlandstalige kerkelijke Opvangpunt voor seksueel misbruik van minderjarigen in pastorale relaties is sinds de uitzending van de VRTCANVAS-reeks "Godvergeten" zowat 180 keer gecontacteerd over seksueel misbruik binnen de kerk. Dat heeft Mia De Schamphelaere, coördinator van het gemeenschappelijk opvangpunt, gezegd in de Kamercommissie seksueel misbruik in de Kerk en daarbuiten.
De VRT-documentaire "Godvergeten" van september vorig jaar zette seksueel misbruik in de kerk opnieuw op de agenda. In de nasleep ervan startte de Kamer met een parlementaire onderzoekscommissie. Daar getuigden maandag de coördinatoren van het Nederlands- en Franstalig opvangpunt voor seksueel misbruik van minderjarigen in pastorale relaties, Mia De Schamphelaere en Pierre Bernard.
Tussen 2012 en juni 2023 kregen de opvangpunten in totaal 686 meldingen. De meerderheid daarvan is afkomstig van de slachtoffers zelf, maar er komen ook meldingen binnen van mensen uit hun omgeving. 582 van die meldingen gaan over feiten die dateren van voor 1980. 70 procent van de slachtoffers is een man en 96 procent van de daders is eveneens een man. 55 procent van de daders is overleden.
Recentere cijfers zijn er nog niet, die volgen pas deze zomer, maar De Schamphelaere kon wel al meegeven dat er sinds de uitzending van "Godvergeten" bij het Nederlandstalig contactpunt ongeveer 180 contactnames zijn beantwoord. Bij het Franstalige opvangpunt ging het om 39 contactnames. "Dat zijn niet allemaal nieuwe meldingen door slachtoffers. Er waren ook vragen voor informatie, meldingen van omstanders en meldingen van kinderen van overleden ouders", zei De Schamphelaere.
Die voegde daaraan toe dat voor het eerst ook feiten van 60 of 70 jaar geleden gemeld worden. "Het gaat dus bijna uitsluitend om historisch misbruik, maar we doen er alles aan om deze bejaarde mensen tegemoet te komen", aldus De Schamphelaere, die benadrukte dat bij het gemeenschappelijk opvangpunt de verhalen van de slachtoffers centraal staan.
Wanneer een melding binnenkomt, neemt iemand van het aanspreekpunt van een bisdom contact op met het slachtoffer met de vraag of hij of zij een persoonlijk gesprek wil. Vervolgens wordt er informatie verzameld over de dader. Als die nog leeft, probeert de contactpersoon contact met hem op te nemen en een gesprek aan te gaan. Ook wordt het dossier doorgegeven aan justitie. Aan de dader wordt gevraagd of hij bereid is zijn verontschuldigingen aan te bieden.
Daarnaast kunnen slachtoffers een morele tegemoetkoming ontvangen in de vorm van een geldsom. Daarvoor maakt het opvangpunt gebruik van de categorieën en bedragen die zijn goedgekeurd door het federaal parlement in 2010 na de bijzondere commissie. "Die dading houdt geen zwijgplicht in", benadrukte De Schamphelaere. "De slachtoffers mogen enkel de namen van de daders die niet veroordeeld zijn door justitie niet bekendmaken."