Paul Van de Leur is al bijna twee jaar thuis na een zware aanval in de bezoekerszaal van de gevangenis in Turnhout. Dertig jaar lang kwam hij dagelijks zonder kleerscheuren thuis na zijn taak als cipier. Maar op 19 februari 2022 veranderde zijn leven heel drastisch. “Die bewuste dag stond ik, zoals steeds, toezicht te houden in de bezoekerszaal van de Turnhoutse gevangenis”, legt Paul Van de Leur haarfijn uit. “Op een bepaald moment hoor ik aan mijn rechterkant heel veel lawaai. Een gedetineerde was blijkbaar daar zijn moeder in elkaar aan het slaan. Ik ben tussenbeide gekomen en heb de man tegen de deur gezet in afwachting dat mijn collega’s hem weer kwamen ophalen. Toen ik me weer naar hem draaide, voelde ik plots een slag in mijn gezicht. Met zijn persoonlijke badge tussen zijn vuisten had hij me zwaar geraakt in mijn linkeroog. Ik wist meteen dat het ernstig was. Ik zag niets meer door mijn linkeroog.”

Toegenomen agressiviteit

De dokters in het ziekenhuis hebben het gehavende oog van Paul Van de Leur nog geopereerd maar konden zijn zicht langs die kant niet meer redden. De ervaren cipier is definitief blind aan dat oog en is voor 40 procent blijvend invalide. Na het zware incident is Paul Van de Leur niet meer teruggekeerd naar de gevangenis en dat is hij ook niet meer van plan. “Ik kan het niet aan omdat ik schrik heb dat ze ook mijn andere oog zouden toetakelen”, geeft de vijftiger eerlijk toe. “De agressiviteit in de gevangenis is door de jaren heen alleen maar toegenomen. Ik hoor van mijn collega’s dat het gewoonweg de spuigaten aan het uitlopen is. Ik begrijp heel goed dat ze daartegen protesteren. Het grote probleem is dat er te veel gedetineerden samen op een cel van vier meter bij drie meter zitten. De overbevolking van de gevangenissen moet dringend aangepakt worden. Als cipier loop je een risico omdat je de eerste persoon bent die gedetineerden zien als je de celdeur opent.”

Lampje

De aanvaller van Paul Van de Leur werd overgeplaatst naar de gevangenis in Merksplas maar daar heeft hij in juni vorig jaar een arts met een schaar aangevallen. Sindsdien verblijft de man in een gespecialiseerde psychiatrische inrichting. De man moet zich binnenkort voor beide zaken voor de rechtbank verantwoorden.

Intussen probeert Paul Van de Leur te leven met zijn visuele beperking maar dat is zeker geen evidentie. Het slachtoffer moet geregeld op bezoek bij de oogarts en krijgt ook psychologische bijstand. “Ik heb niet meer met de auto gereden. Fietsen doe ik nog wel, maar mijn vrouw rijdt altijd achter me en ik heb een extra spiegel geplaatst”, legt Paul uit. “Ik slaap ’s nachts altijd met een lampje aan omdat ik me dan veel geruster voel. Inslapen is heel moeilijk en ik blijf er maar over piekeren, ook al is het twee jaar geleden.”