“Moeilijk te aanvaarden”: Hugo Broos ziet dat nieuwe thriller totaal anders kon uitdraaien voor Zuid-Afrika

In de kwartfinale tegen Kaapverdië ging hij naar eigen zeggen van 71 naar 75 jaar, hoeveel ouder zou Hugo Broos van de halve finale in de Afrika Cup geworden zijn? Het 34 graden hete Bouaké in Ivoorkust leent zich sowieso al niet voor hartlijders. En dan moest een nieuwe thriller zich nog ontspinnen.

Met Zuid-Afrika topfavoriet Nigeria kloppen en voor een tweede keer (na in 2017 met Kameroen het toernooi al te hebben gewonnen) in zijn trainerscarrière doorstoten naar de finale, zo luidde de opdracht. Broos zette met Tau (ex-Club Brugge) een oude bekende in de basis. Bij Nigeria begonnen Troost-Ekong, Simon (beiden ex-AA Gent) en Osimhen (ex-Charleroi) aan de match.

Het was van de openingsmatch geleden dat de Bafana Bafana nog een goal hadden geslikt, hetzelfde gold voor de tegenstander. Het logische gevolg was een gesloten eerste helft. De bal was voor Nigeria, de beste kansen op de counter voor Zuid-Afrika. De 0-0 bij de rust was billijk voor beide ploegen.

Na de koffie een dwingender Nigeria. Broos zag dat z’n spelers het lastiger kregen met de powerplay van hun opponent. En dan helpt het voor Nigeria - wat een prachtige groene shirts alweer - dat er eentje in de spits rondloopt die meer dan 100 miljoen euro waard is. Osimhen dwong met een coup de génie een elfmeter af.

Troost-Ekong nam als kapitein z’n verantwoordelijkheid en zette zich achter de bal. Broos rekende op penaltyheld Williams, die er in de strafschoppenreeks van de kwartfinales vier had gestopt. De Zuid-Afrikaan was deze keer al naar z’n hoek vertrokken en moest zo de opener onder z’n lichaam door in doel zien verdwijnen.

Tien minuten voor tijd ging het licht helemaal uit. Osimhen tikte een razendsnelle uitbraak in doel. Broos slaakte een zucht en deed de ogen dicht, tot de VAR de lamp weer aanknipte. Net voor de Nigeriaanse counter had invaller Yusuf (Antwerp) Sithole onderuit getrapt.

Geen 2-0, wel een unieke kans op 1-1. Mokoena liet het zich geen twee keer zeggen. Broos en Zuid-Afrika waren met de klap van de hel weer in de hemel beland. Ei zo na werd het delirium compleet, want in een heus slotoffensief trapte Mudau voor een leeg doel onbesuisd over.

Verlengingen, er konden weer wat jaren bij voor Broos - de pensioengerechtigde leeftijd is hij sowieso al voorbij. Weer was het Nigeria die na de pauze de toon zette. Osimhen was alomtegenwoordig, maar scoren lukte niet. Moegestreden ging hij naar de kant voor Moffi, nog zo’n oude bekende.

De ex-aanvaller van Kortrijk stond nog maar net op het veld toen hij het laantje werd ingestuurd. Kekana redde z’n ploeg met een ultieme tackle net buiten de box. Rood en een knuffel van Broos waren z’n deel, maar zo ging het wel naar penalty’s.

Bij Nigeria haalden ze de lijstjes boven, Broos zat languit op z’n stoel. Come what may. Met konijnenpoot Ronwen Williams in doel kon alles. Helaas kon de Zuid-Afrikaan zijn stunt van in de kwartfinales niet herhalen. Nigeria scoorde er vier van de vijf, Zuid-Afrika miste twee keer. Broos en co kijken zaterdag Congo in de ogen in de strijd om het brons. Congo verloor zijn halve finale van gastland Ivoorkust na een goal van Haller. De finale zondag gaat dus tussen Nigeria en Ivoorkust.