"We waren níet arrogant": Antwerp staat nog niet in bekerfinale na gelijkspel in Oostende

Geen Vincent Janssen bij Antwerp en dus moest Mark van Bommel naar de juiste afstelling van zijn middenveld zoeken. Jürgen Ekkelenkamp kreeg min of meer de positie van zijn geschorste landgenoot, maar het was vooral Mandela Keita die de regie van het rood-witte steunvak in handen kreeg.

Mahamadou Doumbia liep in de rug van diepe spits George Ilenikhena. De 19-jarige Malinees knalde halfweg de eerste helft van buiten de zestien Antwerp op voorsprong. Een doelpunt waarmee Doumbia zichzelf imiteerde, hij had op dezelfde wijze ook al op Standard gescoord en liet Brent Gabriel geen schijn van kans (0-1). Alleen vierde Doumbia zijn treffer iets te uitdagend voor de KVO-spionkop, wat hem in het vervolg van de partij op voortdurend boegeroep kwam te staan. Niet dat hij er zich ook maar ene moer van aantrok, integendeel. Hoe harder het thuispubliek hem viseerde, des te meer hij er van genoot. En goeie acties uit zijn voeten schudde.

Het had er even de schijn van dat Antwerp vrij makkelijk KV Oostende ging oppeuzelen, maar dat was zonder Ewan Henderson gerekend. De Schotse middenvelder kreeg een klein kwartier na de Antwerpse openingstreffer een verre bal van Maxime D’Arpino in twee tijden onder controle. Omdat Jelle Bataille zich in de buurt bevond, leek er voor de Bosuilen weinig aan de hand. Maar de rechtsback, ex-KVO, liet zich wel heel gemakkelijk uitkappen door Henderson en die zag in een oogopslag het gapende gat tussen doelman Lammens en de rechterpaal. Met een perfecte krul deponeerde Henderson de gelijkmaker via binnenkant paal tegen het net (1-1).

Twee prachtige afstandsschoten zorgden dus voor een gelijke stand halfweg. Oostende geloofde dat het voor een nieuwe bekersensatie kon zorgen, want coach Shoffner bracht met Perez een tweede spits naast Berte. De Venezolaan kreeg ook meteen een uitgelezen kans om het stadion in vuur en vlam te zetten, maar zijn eindschot ging in één tijd hoog over. Waarop Antwerp ging tegenprikken. Gabriel moest zich in het Oostendse doel twee keer binnen dezelfde fase tot reddende engel ontpoppen tegenover de ingevallen Ondrejka en in de rebound tegenover Bataille. De KVO-portier werd bijna verrast door een verre terugspeelbal van Amade, maar had ook dan nog een goeie sliding in huis.

Tijdens de prangende slotfase leek Oostende toch nog de zege uit de brand te kunnen slepen. Na een te korte terugspeelbal van Corbanie botste Mo Berte op doelman Lammens. Geel voor de KVO-spits wegens een Schwalbe, vond Verboomen. En geen VAR die er anders over oordeelde.

Mark van Bommel was niet tevreden over wat hij van zijn troepen had gezien in de Diaz Arena. “Vooral de technische uitvoering liet te wensen over”, vond de Nederlander. “En dat heeft met concentratie te maken. Begrijp me niet verkeerd: niet met concentratie naar de wedstrijd toe, maar met concentratieverlies op de momenten dat je op techniek het verschil kan maken. In onze betere momenten lieten we vooral in de tweede helft na om Oostende vandaag al uit te tellen. Ons spel leek bij momenten wellicht een beetje gelaten, misschien zelfs wat arrogant. Maar dat was het niet. Kijk, ik moet het met een jonge bende rooien, met een selectie die anders is dan die van vorig seizoen, maar waar ik toch ook weer het maximale uit wil persen. En waarmee ik dus opnieuw naar de finale in Brussel wil. Zonder afbreuk te willen doen aan de kwaliteiten van KV Oostende, denk ik dat we eind deze maand moeten doorgaan, ja. Overigens wil ik Oostende een groot compliment maken voor hun ongelooflijke inzet en strijdershart. Ze toonden waarom ze Eupen, Genk en RWDM eerder konden elimineren.”

Het doelpunt van Mahamadou Doumbia was er opnieuw eentje voor de eeuwigheid, maar dat verbaasde Van Bommel dan weer niet. “Ik zei het al na zijn gelijkaardige goal op Standard, geen tien dagen geleden: die jongen heeft een ongelooflijk hard en gericht schot in de benen. Als hij vanaf afstand uithaalt, ben je als keeper zo goed als kansloos. Ik las dat een studie heeft uitgewezen dat de kans op scoren van buiten de zestien doorgaans maar drie procent is. Wij hebben die de jongste weken toch naar vijf procent opgekrikt, denk ik.”