Besnik Hasi over zijn bijzondere band met KRC Genk: “Ex-ploegmaats blijven familie voor mij”

Het onthaal is bijzonder hartelijk achter de Kazerne, waar de koffie met een warm hart wordt geschonken. Ook al is hij er al 24 jaar weg, een wedstrijd tegen KRC Genk blijft iets speciaals voor Besnik Hasi. Zondag wordt zeker de knuffel met Domenico Olivieri en Guy Martens intens.

“Geweldig dat een club vasthoudt aan zulke legendes. Met hen heb ik onvergetelijke momenten meegemaakt. Het mooie aan het verhaal van KRC Genk is dat we toen, als club én als spelers, pas voor het eerst prijzen pakten. Promotie naar eerste klasse, beker, landskampioen… En de eerste keer, die vergeet je nooit.”

Heb je af en toe nog contact met mensen van toen?

“Branko Strupar hoor ik nog het vaakst, met hem is de band altijd intens geweest. Hij heeft een moeilijke periode achter de rug, het was flink schrikken toen hij problemen kreeg met zijn hart. (Zucht) Hopelijk is hij nu definitief gestopt met roken. Zoran Ban hoor ik nog wel eens maar ook als ik bijvoorbeeld Reini of Gudjonsson nog een keertje tegen het lijf liep, voelde dat aan als een familielid dat je lang niet meer gezien hebt.”

“Die band kan je moeilijk in woorden uitdrukken. Neem nu de begrafenis van Tony Greco. Ik zat op dat moment voor Anderlecht in het buitenland, samen met teammanager Gunter Van Handenhoven ben ik heel vroeg in de auto gesprongen om toch nog tijdig in Genk te geraken. Die man had zoveel voor mij gedaan, ik moest daar gewoon bij zijn.”

Wat vind je van het KRC Genk van nu?

“Een heel sterke ploeg, met veel techniek én snelheid voorin, met onder meer El Khannouss en Heynen – van hem ben ik echt fan – veel kwaliteit op het middenveld en centraal achterin twee verdedigers die voortdurend man op man kunnen spelen. Maar ze hadden een zwaar programma en de jongste weken zat het hen op verschillende vlakken niet mee. Niet alleen zagen ze enkele belangrijke spelers vertrekken naar de Afrika Cup, eens te meer bleek dat een wintermercato zwaar kan wegen in een kleedkamer. Iemand als Munoz is moeilijk te vervangen maar ook anderen zullen niet volledig zichzelf zijn door allerhande onderhandelingen.”

KV Mechelen toonde interesse om Luca Oyen te huren.

“Jammer dat het er niet is van gekomen. Oyen is een speler met veel kwaliteiten. Hij heeft het even moeilijk, maar zo’n periode is niet abnormaal voor een jonge speler. Een uitleenbeurt had hem goed kunnen doen, dan was hij even uit zijn comfortzone gehaald. Ik hou van dat type speler, een winger met een actie.”

“Play-off 1? Daar wil ik in de kleedkamer niks over horen”

Besnik Hasi

Coach KV Mechelen

Tot nu toe koos je voor voetbal zonder franjes. Het legde KV Mechelen geen windeieren, met 10 op 12 zijn jullie in 2024 - samen met Union - de beste leerling van de klas.

“Bij een trainerswissel kom je meestal op een moment dat de ploeg het moeilijk heeft. Ik koos voor een veldbezetting met twee controlerende middenvelders. We houden de ruimtes tussen de linies kleiner, spelen iets verticaler. Dat past ook bij de cultuur van deze club.”

“De 10 op 12 in het nieuwe jaar heeft me wel een beetje verrast. We speelden onze spits Bassette kwijt door een blessure en zagen Konaté en Walsh vertrekken naar de Afrika en Asian Cup, terwijl Vanlerberghe getransfereerd werd naar Bröndby. Toch zetten we een sterke reeks neer.”

Jullie kunnen zondag zelfs tot op één puntje van KRC Genk naderen. Mag KV Mechelen stilaan van play-off 1 beginnen te dromen?

“De supporters mogen dat, het bestuur van mijn part ook. Maar hier in de kleedkamer wil ik er niks over horen. Alles zit nog heel dicht bij mekaar. Misschien moeten we over tien dagen, na onze zware matchen tegen Genk en Antwerp alweer ongerust omkijken. Nee, we zetten stap voor stap. Hier wordt alleen naar boven gekeken vanaf het moment dat we mathematisch gered zijn. Geen dag eerder.”

Wat me opvalt is dat je zelf geen assistenten hebt meegebracht.

“(Glimlacht) Ik heb geleerd uit mijn fouten. Bij Legia Warschau heb ik de volledige organisatie omgegooid met een volledig nieuwe staf. Dat zorgde intern voor veel tegenkantingen, die onrust heeft me al snel de kop gekost. Ook al plaatsten we ons voor het eerst in 21 jaar voor de Champions League. Bovendien werd me snel duidelijk dat er hier heel veel kwaliteit in de staf zit. Er was snel een klik met Fred Vanderbiest, Gunter Van Handenhoven kende ik al van bij Anderlecht. Er zitten heel veel goeie krachten in deze organisatie.”

Je werkte daarvoor drie jaar samen met de Limburgers Bernd Thijs en Steven Vanharen. Hoe kijk je daar op terug?

“We vormden een hecht team en hebben in Saoedi-Arabië mooie dingen verwezenlijkt. Zeker bij Al-Raed, een heel kleine club waar we bijna vanaf nul een stevige sportieve organisatie hebben uitgebouwd.”

“In de zeven jaar dat ik weg was, is de Belgische competitie sterker geworden. Er zijn geen zwakke broertjes meer”

Besnik Hasi

Coach KV Mechelen

Na drie mooie seizoenen bij Al-Raed verliep het jullie minder voorspoedig bij Al-Ahli.

“We kwamen terecht bij een club in een overgangsfase. Enkele maanden na ons vertrek werd ze overgenomen door de kroonprins, waardoor het plots één van de topclubs van het land werd. De transfers waren navenant: onder meer Mendy (Chelsea), Kessié (Barcelona), Mahrez (Manchester City), Firmino (Liverpool) en Saint-Maximin (Newcastle) werden aangetrokken.”

Er waren in die periode ook al vaker contacten met Belgische clubs. Omdat het leven naast het voetbal daar tegenviel?

“Zeker niet, ik kijk met plezier terug op onze jaren in Saoedi-Arabië. We hebben het land er de jongste jaren zien evolueren, het was er prima leven. Alleen familiaal was het zwaar. Onze families kwamen wel regelmatig op bezoek maar met schoolgaande kinderen ligt het niet voor de hand om alles privé optimaal te organiseren. Dea is inmiddels 23 en is al aan de slag bij een grootbank, terwijl ze haar master economie afmaakt. Lea wordt binnenkort 20 en volgt dezelfde richting, terwijl ons 10-jarig zoontje Deon graag voetbalt bij Dilbeek. Ik breng hem af en toe naar de training. (Lacht) Hij is enthousiast, zolang hij niet achteraan moet spelen.”

Zo kwam de aanbieding van KV Mechelen als geroepen.

“Dit was echt de club waarnaar ik op zoek was. Ik zou hier graag ook de volgende stap zetten. Eerst voor stabiliteit zorgen om daarna hoger te kunnen mikken. Er zijn hier zeker mogelijkheden, we hebben geweldige supporters, die de spelers letterlijk vooruit schreeuwen. Maar makkelijk is het niet in de Belgische competitie, die in de zeven jaar dat ik weg was sterker is geworden in de breedte. Er zijn geen zwakke broertjes meer, ook de ploegen uit de onderste regionen durven druk vooruit zetten. Buitenlandse eigenaars brachten kapitaal en trainers met andere inzichten in. Dat heeft me in positieve zin verrast.”