Efficiënt Anderlecht wint zonder te schitteren in Charleroi en loopt in op leider Union

‘Welcome back Mister Z’. Mehdi Bayat had Pär Zetterberg uitgenodigd om de aftrap te geven. Legende van Sporting Anderlecht, maar tussen die passages in het Astridpark door ook twee seizoenen aan het werk bij dat andere Sporting, Charleroi. Als de rook van de pyroshow was weggetrokken, zagen we dat Brian Riemer zijn team op één positie had gewijzigd. Luis Vázquez verdween weer naar de bank en Kasper Dolberg maakte zijn wederoptreden in de basiself.

De pijl van de vormcurve van Eden Hazard is weer groen en wijst naar boven. Thorgan startte op papier op linksbuiten, maar was voor rust overal behalve daar te vinden. Dat resulteerde al zeer snel in een voorsprong voor Anderlecht. Een doelpunt zoals Riemer het in zijn dromen uittekent. De aanval startte met een uittrap van Kasper Schmeichel. Na een tikje terug met Vertonghen speelde de doelman Zeno Debast vrij. Via Patris en Stroeykens kwam de bal opnieuw voor de voet van Hazard. Die trok voor en nog voor Dolberg kon afwerken, verschalkte Van Cleemput zijn eigen doelman.

Die vroege voorsprong voor Anderlecht was allesbehalve een voorbode van een gemakkelijke avond in het Pays de Charleroi. Nochtans kwamen Gent, Union en Club kwamen er wél met de vingers in de neus winnen. Een zege zou de Zebra’s in één keer uit de degradatiezone katapulteren. Charleroi drong aan en Jan Vertonghen vroeg meer beleving van zijn medemaats. De gelijkmaker was dichterbij dan de 0-2. Tot Kasper Dolberg deed wat hem sinds één december niet meer gelukt was: scoren. Een verkeerde ingooi van Patris belandde voor de voeten van Hazard. Dolberg kroop voor Dari en zette de tip van zijn rechter tegen de voorzet van Hazard. Een échte spitsengoal. Anderlecht puurde twee goals uit anderhalve doelkans.

Mazzu zag waar Anderlecht kwetsbaar was. De Carolo’s bleven de backs van Anderlecht bestoken, risicopatiënten op beide flanken. Kristian Arnstad doet wat hij kan op links, maar meer dan een stoplap is het niet. Gelukkig is Ludwig Augustinsson bijna klaar voor zijn rentree. Dat Hazard zo vaak naar binnen trok, was een medaille met een keerzijde. Jérémy Petris kreeg een zee van ruimte op de rechterflank. Arnstad kwam zo vaak in de verdrukking.

Aan de overzijde beleefde ook Louis Patris niet zijn beste avond. Louis blijft een ongeleid projectiel. En als je zijn controles ziet, krijg je het gevoel dat links en rechts verkeerd gemonteerd zijn. Altijd weer een avontuur als de bal zijn kant opkomt. Een domme overtreding van Patris op Dabbagh luidde de verdiende aansluitingstreffer in voor Charleroi. De vrijschop van Ilaimaharitra belandde tussen Debast en Hazard voor de voeten van Dari en die vlamde de 1-2 van dichtbij voorbij Schmeichel.

Een vlam van Hazard in het aangezicht van scheidsrechter Erik Lambrechts was lange tijd het enige wapenfeit van een magere tweede helft. Ook dat nog...Alsof die mannen in oranje het de laatste tijd nog niet zwaar genoeg te verduren krijgen. Lambrechts probeerde het nog even, maar was te groggy om adequaat de fluit te hanteren. Vierde ref Laurent Willems was zijn vervanger.

De ingevallen Luis Vázquez bezorgde Anderlecht uiteindelijk zekerheid over de drie punten. De Argentijn nam een hoekschop van Dreyer in één tijd over en knalde de bal hard én gecontroleerd voorbij Koffi. Héérlijke treffer. Paars-wit profiteert zo ten volle van het puntenverlies van Union en sluipt wat dichterbij. Acht punten, vier als de play-offs morgen zouden beginnen.