Sinds 2019 is zowel in Vlaanderen als in Wallonië een verbod van kracht op het onverdoofd slachten van dieren in het kader van religieuze rituelen. Zowel in het noorden als het zuiden van het land haalde bij de volksvertegenwoordigers de bekommernis om dierenwelzijn de bovenhand op de argumenten over de godsdienstvrijheid, of op het risico dat de productie van halalvlees of koosjer vlees naar het buitenland verhuist.

Enkel het Brussels gewest blijft de uitzondering vormen. Een voorstel van ordonnantie om het onverdoofde slachten te verbieden vond in juni 2022 niet de vereiste meerderheid in het regionale parlement, een thema dat zelfs de verkozenen van de meerderheid verdeelde.

Godsdienstvrijheid

Dertien personen en zeven organisaties, onder wie de opperrabbijn van Brussel en de Moslimexecutieve, wendden zich tot het Hof in Straatsburg nadat het Grondwettelijk Hof in België in september 2021 had besloten om de Vlaamse en Waalse decreten niet nietig te verklaren.

Het Hof, dat de zaak aan het Europese Hof van Justitie in Luxemburg had voorgelegd, oordeelde dat de decreten inderdaad een beperking vormen op de vrijheid om godsdienst te belijden, maar ook dat die beperking proportioneel is en een legitiem doel dient: het dierenwelzijn. Dat kan volgens het Hof de vereiste van voorafgaande, omkeerbare verdoving rechtvaardigen.

Bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens stelt zich opnieuw de kwestie van de al dan niet gewettigde inmenging in de vrijheid van godsdienst, die beschermd wordt in artikel 9 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Het Hof moet zich ook buigen over de vraag of er sprake is van discriminatie (artikel 17) bij de uitoefening van de godsdienstvrijheid.