Tom Meeuws reageert op vermeend racisme: “Ik ben misschien wat scherp of schertsend geweest in mijn bewoording”
De uittredende Antwerpse schepen Tom Meeuws (Vooruit) reageert in een verklaring op de beschuldiging van racisme door schepen Nabilla Ait Daoud (N-VA). Meeuws had Ait Daoud omschreven als “de mocroschepen”.
“Op 26 februari, de eerstvolgende gemeenteraad, ben ik officieel schepen van Antwerpen af”, meldt Meeuws woensdag in een verklaring. Hij liet enkele dagen geleden al weten dat hij zou stoppen met de politiek. “Ik stop omdat ik moe ben”, verklaarde hij toen. “En hét ook een beetje moe ben.” Hij voelde naar eigen zeggen zijn energie afnemen en wil zijn werkkracht en levenslust niet langer opofferen aan de politiek “zoals die vandaag bedreven wordt.”
In zijn verklaring woensdag reageert hij op het nieuws dat de Antwerpse schepen Nabilla Ait Daoud (N-VA) twee weken geleden in een mail naar Vooruit Antwerpen haar ongenoegen had geuit over een uitspraak van Meeuws. Die had haar in een vergadering omschreven als “de mocroschepen”. In de e-mail zou Ait Daoud geschreven hebben dat ze al meermaals op zeer racistische wijze aangesproken of achter haar rug benoemd werd door Meeuws, waaronder ook vergelijkingen met nazi’s of Hitler.
Dat Meeuws en Ait Daoud een stevige woordenwisseling hadden, bevestigt de ontslagnemende schepen. Die discussie ging volgens hem over een dossier waarin de stad Antwerpen, “op basis van een foute instructie van de Dienst Vreemdelingenzaken”, als enige grote stad de Belgische nationaliteit afneemt van hier geboren kinderen met Palestijnse roots.
LEES OOK. 18 Antwerpse kinderen van Palestijnse ouders verliezen Belgische nationaliteit
“Over deze foute handelswijze van de stad Antwerpen heb ik stevige woorden gehad met de bevoegde schepen. Ik vergeleek die foute handelswijze met procedures met onze houding in de jaren 30, zonder de woorden Hitler of nazi te hebben uitgesproken”, reageert Meeuws. “In the heat of a discussion ben ik misschien wat scherp/schertsend geweest in bewoording, maar ik kan met een gerust hart zeggen: niemand ziet de stad en al haar inwoners liever dan ik.”
Niet eenmalig
Daarmee eindigt Meeuws zijn verklaring. Maar het incident met schepen Ait Daoud zou geen alleenstaand feit zijn. Zo zou Meeuws in verschillende vergaderingen zijn collega-schepenen en partijgenoten Jinnih Beels en Karim Bachar ook steeds met een bijnaam omschrijven. Beels is dan “onze bruine” en Bachar “onze Marokkaan”.
Voorts zou Meeuws zich in een speech op een receptie binnen de stedelijke administratie ook al eens ongelukkig hebben uitgedrukt. In de speech zou Meeuws zich hebben beklaagd dat er zo weinig Palestijnse vluchtelingen aan het werk zijn, “hoewel ze in hun land toch goed zijn in het bouwen van tunnels”.
De letterlijke reactie van Tom Meeuws
“Op 26 februari, de eerstvolgende gemeenteraad, ben ik officieel schepen van Antwerpen af. Ik stop, in tegenstelling tot de vele berichten, niet omdat anderen een probleem maken van mijn werk, inzet of manier van werken. Ik stop omdat ik de brutale machtssfeer moe ben.
Die sfeer breit nu zelf een oorzaak-gevolg verhaal dat ik met klem ontken en op geen enkele manier verband houdt met mijn ontslag.
Het klopt dat ik met de schepen van loketwerking een stevige woordenwisseling heb gehad. Het gaat om een bijzonder kwalijk dossier waarin de stad Antwerpen op basis van een foute instructie van Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) gewillig en als enige grote stad de Belgische nationaliteit afneemt van hier geboren kinderen met Palestijnse roots. Dit heeft erge gevolgen voor de gezinnen. De DVZ instructie werd mij maandenlang achtergehouden. Sinds kort verwees de federale ombudsman die instructie ook naar de prullenmand.
Over deze foute handelswijze van de stad Antwerpen heb ik stevige woorden gehad met de bevoegde schepen. Ik vergeleek die foute handelswijze met procedures met onze houding in de jaren ’30, zonder de woorden Hitler of nazi te hebben uitgesproken.
Meer dan vierhonderd keer zat ik het Bijzonder Comité voor Sociale Dienstverlening (BCSD) voor als voorzitter. Mij stond daarin het garanderen van het absoluut recht op een menswaardig bestaan voorop. Ik was daarbij altijd kritisch voor het blind toepassen van administratieve regels die hier tegenin gaan.
Ik woon ondertussen al meer dan dertig jaar met heel veel plezier in de Seefhoek. In the heat of a discussion ben ik misschien wat scherp/schertsend geweest in bewoording, maar ik kan met een gerust hart zeggen: niemand ziet de stad en al haar inwoners liever dan ik.
plusartikels. Je moet nog even inloggen. Zo herkennen we je als abonnee.
