Van 0-2 naar 2-2: Union sleept nog gelijkspel uit de brand tegen Frankfurt na match met twee gezichten

Frankfurt is de stad van Goethe.

De Duitse schrijver/filosoof/wetenschapper zei ooit: ‘Het is niet genoeg te weten, men moet ook toepassen’. Wat het gameplan van Alexander Blessin ook was, het werd ongetwijfeld niet geweldig toegepast door zijn ploeg. Hoe Union aan de wedstrijd tegen Eintracht Frankfurt begon, was ontstellend.

Slap in de duels, voetballend op flanellen benen. Na negen minuten stond het al 0-2.

Evenveel keer werd er slecht verdedigd bij de Brusselaars. Bij de eerste tegengoal liet Castro-Montes zich te makkelijk opzij zetten door ex-Standard-verdediger Nkounkou en kon Chaibi scoren. En de 0-2 kwam er na een hoekschop voor Union. Lapoussin trapte een gat in de lucht, Frankfurt counterde scherp - Kalajdzic werkte rustig voorbij doelman Lindnder. Hij verving de geblesseerde Moris. Zowat alles liep fout bij de competitieleider. Niemand haalde de eerste vijfentwintig minuten een degelijk niveau.

Puertas: onzichtbaar en slordig. Amoura: nergens. Lapoussin: een schim. Nilsson kopte de beste kans van Union net naast. Maar dan al had het 0-3 of zelfs 0-4 kunnen staan. Lindner pakte een goed schot van Chaibi en Kalajdzic trapte een grote mogelijkheid over. Frankfurt was vijfenveertig minuten heer en meester in het Astridpark. Ze domineerden en controleerden. Tot Skhiri klungelde in de zestienmeter. Amoura pakte de bal af, legde terug en Rasmussen scoorde. De strik zat er nog rond. Een levenslijn voor Union. Maar het niveauverschil bleef. De Duitsers straalden autoriteit uit aan de bal. Voor de rust waren ze nog dicht bij de 1-3 - Lindner reageerde goed op een poging van Marmoush.

De speech van Blessin in de kleedkamer had iedereen wakker geschud. Het was een volledig ander Union in de tweede helft. Met lef, durf en drang naar voren. Frankfurt moest terugplooien. Puertas werd afgeblokt, Trapp bokste een voorzet van Rasmussen weg en Nilsson kopte een uitstekende kans over. Van zo dichtbij… Pijnlijke misser van de Zweed. Iets na het uur trapte opnieuw Nilsson te centraal op Trapp. Union bleef komen, Frankfurt zag af. Brusselse powerplay op zijn best. Dat leidde dan tóch tot de gelijkmaker. Deze keer tikte Nilsson de bal behendig voorbij Trapp. ‘Aux armes’, gezongen door het Park. Het publiek geloofde in een overwinning. Maar een kwartier voor tijd moest Union met tien verder na een tweede gele kaart voor Vanhoutte - strenge beslissing van de scheids. Frankfurt drong in het slot niet meer aan en leek tevreden met het gelijkspel. Blessin en co evenzeer gezien de omstandigheden. Een 0-2-achterstand opgehaald, de wedstrijd beëindigd met tien man...

Goethe zei ook nog: ‘Het is niet genoeg, te willen, men moet ook handelen.’ Dat deed Union in een sterke tweede helft. Volgende week zal het echter negentig minuten (en misschien meer) moeten handelen. Dan zal willen niet genoeg zijn.

Kevin Mac Allister deelde een redelijk wansmakelijke foto op zijn socials na de wedstrijd. De Argentijnse verdediger moest een paar minuten voor tijd naar de kant. De reden waarom werd snel duidelijk. Bloed in de mond en schade aan het gebit. Zag er alvast pijnlijk uit...

Meer statistieken op Sofascore.