“Ja,mijn vader is een racist. Oef, dat lucht op”, begint Rune zijn betoog. Maar die woorden wil hij via deze brief vooral de mond toe snoeren. “Ik ben groot geworden in Antwerpen-Noord (waar 71,3% procent een vreemde afkomst heeft)”, gaat hij verder. “Ik heb heel mijn jeugd lang een met hoofddoek gesluierde babysit gehad. Ik speelde basketbal in een multiculturele ploeg in hartje Borgerhout. Ik heb meer Marokkaanse koekjes en Joods brood op tafel gezien dan gezond was. Dat laatste kreeg hij cadeau van mensen die - veronderstel ik - hem ook een racist vinden. Wat voor rare culturen bestaan er toch, nietwaar?”

LEES OOK. Niet iedereen uit ‘zijn eigen club’ laat hem vallen, #TeamTom steunt Meeuws: “De framing door sommigen is onmenselijk onrechtvaardig”

Aan die laatste redenering schort er van alles, vindt Rune. En dat wil hij toch even rechtzetten. “En dan nu de waarheid: vorige week donderdag kwam mijn vader al zagend en zuchtend thuis. Dit helaas niet voor de eerste keer. Hij zei iets over een ontslag van een directeur. De details wist ik niet. Dat hield me niet tegen om te zeggen dat ik zijn gezaag en gezucht méér dan beu was”, schrijft hij.

Dat zijn vader zelf ontslag wou nemen, kwam voor zijn zoon niet uit de lucht gevallen. “Wat later op de avond in de badkamer zei hij iets van ontslag nemen. Ook dat was niet de eerste keer. Mijn af en toe grofgebekte mond zei: “ aha, papa gaat ontslag nemen hoofdstuk 800”. Een antwoord bleef uit.”

Uiteindelijk diende Tom Meeuws vorige week vrijdag zijn ontslag in. En daar zat ook zijn zoon voor iets tussen. “‘Het komt door u dat ik nu geen werk meer heb’, grapte een duidelijk opgeluchte mens tegen mij. De druppel van zijn ontslag was wel degelijk een grofgebekte mond. Mijn mond in combinatie met zijn moeheid. Het was op”, aldus Rune op Facebook.

De mediastorm die er op volgde, kwam ook bij Rune hard binnen. “Wat er dagen later allemaal gepubliceerd, geschreven en gezegd is tart al mijn verbeelding en die van de mensen rondom mij”, schrijft hij nog. “Ik heb onmiddellijk mijn oma een sms gestuurd met: ‘niet alles geloven wat de kranten schrijven, wij weten beter’. Alsof ik mijn vader beter ken dan de vrouw die hem gebaard heeft. Mijn familie en ik moeten nu al dagenlang artikels lezen die rammelen langs alle kanten. Mijn dank aan de artikelschrijvers: mijn grofgebekte mond is al dagen verbijsterd en hierboven probeert iemand met meer moeheid dan ooit tevoren de slaap te vatten.”