Trapt na Oostende ook Patro Eisden in de val van een Amerikaanse “luchtfietser”?

2-2-22 was een belangrijke datum in de geschiedenis van Patro Eisden. Na enkele moeilijke jaren, waarin het verschillende keren van eigenaar veranderde, werd de katholieke mijnclub uit Maasmechelen overgenomen door de Amerikaanse Common Group. De deels in Londen wonende New Yorker Coley Parry flankeerde samen met zijn zakenpartner Sam Helmy trainer Stijn Stijnen en kapitein Wouter Corstjens op een persconferentie. “We willen talentrijke spelers vinden en opleiden”, deed Parry zijn businessplan uit de doeken. “Uiteraard willen we als investeringsgroep winst maken. Daar is niets mis mee. Door te investeren in spelers verhogen we ook de waarde van de club Patro. Het is ­onze bedoeling om in de toekomst nog meerdere clubs over te nemen.”

Parry hield woord en maakte in september 2022 bekend dat hij de Nederlandse club Vitesse zou overnemen. Eerder had hij al geïnvesteerd in de Londense club Leyton Orient. In april 2023 promoveerde Patro Eisden vanuit de amateurreeksen naar de Challenger Pro League. Daar staat de club voorlopig vijfde, op zes punten van leider Beerschot, en komt het nog in aanmerking voor promotie naar de Jupiler Pro League.

Nederlands njet

In België lijken de zaken naar wens te lopen, maar in Nederland liep Parry deze week tegen een grote teleurstelling aan. De Nederlandse voetbalbond besliste woensdag om de overname van Vitesse door de Common Group te blokkeren. “De licentiecommissie heeft geconstateerd dat niet is gebleken dat de Common Group beschikt over eigen vermogen, dat niet duidelijk is geworden wie investeerders (gaan) zijn en evenmin wat de herkomst gaat zijn van het door de Common Group (aan te trekken) geld”, staat in de mededeling. De licentiecommissie van de Nederlandse voetbalbond voerde het ­onderzoek omdat een aandeelhouder van een profclub “zijn geld niet mag hebben verdiend (of verdienen) met illegale activiteiten, zoals drugshandel of corruptie”. Ook mag de financiering “geen onderdeel uitmaken van een witwastraject”.

De beslissing wekt beroering omdat de Common Group in de tussentijd al 12 miljoen euro in de club had geïnvesteerd. Parry ­onderhandelde met Vitesse dat de club het bedrag vermeerderd met een rente van 12 procent aan hem moest terugbetalen als hij geen eigenaar van de club zou worden. Op dit ogenblik is er geen geld voorhanden om Parry terug te betalen en is het voorbestaan van de club uit Arnhem bedreigd.

Belgische dertigers

Terwijl Vitesse strijdt om te overleven, predikt Patro-trainer en technisch directeur Stijn Stijnen rust. “Common Group en Coley Parry zijn voor Patro Eisden uiterst betrouwbare partners gebleken”, laat hij weten. “We zijn bevoorrecht als club om zulke eigenaars te hebben. We kijken er alvast naar uit om de volgende jaren verder te bouwen op dit stabiel verhaal.”

Toch laten de gebeurtenissen in Nederland ook in België sporen na. Als de Nederlandse licentiecommissie ernstige vraagtekens heeft bij de herkomst van het geld, waarom kan Patro met dezelfde eigenaars het geld laten rollen in het Belgische profvoetbal? Vorige zomer pakte de tweedeklasser uit met de komst van Stef Peeters, een middenvelder die ook een voorstel op zak had van eersteklasser Standard en in Limburg volgens verschillende bronnen een contract van 500.000 euro per jaar kon tekenen. Zijn contract loopt tot 2027, wat een ongewone aanbieding is voor een speler van 32. Ook Lukas Van Eenoo (33), de kapitein van Westerlo, kon vorige maand een contract van 2,5 jaar tekenen bij de club van Stijn Stijnen. Vrijdagavond maakte Patro de komst van flankaanvaller Stallone Limbombe (32, ex-Antwerp en AA Gent) bekend. Hun aanwerving staat haaks op Parry’s voornemen om “talentrijke spelers te vinden en op te leiden”, maar kan de club mogelijk wel naar de Jupiler Pro League brengen.

Pro League-ceo Lorin Parys houdt zijn handen af van het dossier. “Als de Belgische licentiecommissie Patro een licentie voor het profvoetbal geeft, heeft die club het recht in de Challenger Pro League aan te treden en moet ze zoals alle andere clubs voldoen aan de regelgeving. Het is goed dat de ­licentiecommissie onafhankelijk van de Pro League opereert, we ­willen immers niet rechter en partij zijn.”

Slachtoffer?

Bij de voetbalbond is te horen dat de dossiers van Patro en Vitesse verschillen omdat de bedragen en de juridische structuur anders zijn. “Bij Vitesse gaat het om een overdracht van aandelen van een vennootschap, terwijl Patro een vzw is en de nieuwe bestuurders in functie zijn getreden bij die club toen die nog actief was in de amateurreeksen”, zegt licentiemanager Nils Van Brantegem. “Hiervoor is er in België geen reglementering.”

Dat kan veranderen als Patro in april een proflicentie voor eerste klasse moet krijgen. Dan moet ­Parry aantonen dat hij voldoende middelen heeft en moet hij ook de herkomst van zijn geld bekendmaken. Tot dusver kon hij zich beredderen met “verklaringen op eer”. Toch is voor niemand duidelijk hoe diep de zakken van Parry zijn. Van zijn zakenpartner Sam Helmy is intussen geen sprake meer, over de “Common Group” is op het internet alleen maar terug te vinden dat die ouderenzorg in Florida aanbiedt.

Coley Parry wilde niet on the record reageren op onze vragen. De Amerikaan stelt dat hij in beroep gaat tegen de beslissing van de ­Nederlandse licentiecommissie en dat er geen invloed is op de situatie van Patro. In de Nederlandse pers liet hij optekenen dat hij een bankgarantie heeft die zijn plannen met Vitesse ondersteunen. Alleen riskeert de club na 33 jaar te degraderen uit de Eredivisie. Dan zal veel meer geld nodig zijn om weer te promoveren naar het hoogste niveau.

De situatie in Maasmechelen roept herinneringen op aan wat er in het andere uiterste van ons land, in Oostende, gebeurt. Daar is een voorlopige bewindvoerder aan de slag om KV Oostende van het faillissement te redden na de doortocht van de Amerikaanse investeerder Paul Conway. De komende maanden moet duidelijk worden of ook Coley Parry een “luchtfietser” is – de woorden zijn afkomstig van de eigenaar van het stadion van Vitesse – dan wel een slachtoffer werd van een te streng licentiebeleid.