Weg met de Senaat en niet beginnen klooien met een andere instelling in de plaats. Dat moet het standpunt zijn waarmee CD&V naar de kiezer trekt op 9 juni. In de ontwerpteksten voor haar verkiezingscongres is dat alleszins de aanzet waarmee de partij het debat wil opentrekken.

Dat is een aanscherping van het partijstandpunt. Tot voor kort wilde CD&V de Senaat inruilen voor een “constitutieve kamer”, samengesteld uit vertegenwoordigers van de deelstaten. Nu denkt de partij in de richting van vergaderingen tussen regionale parlementsleden. Die krijgt geen structureel karakter, maar komt samen als het nodig is voor grondwettelijke aangelegenheden, zoals een staatshervorming.

Die vergadering zou dan bestaan uit 75 parlementsleden van de Kamer (44 van de Nederlandse taalgroep, 31 van de Franse taalgroep) en nog eens 75 van de regio’s (44 Nederlandstaligen, eentje van de Duitse gemeenschap, 12 uit het Waals Parlement, 15 van de Franse Gemeenschap). Gecoöpteerde senatoren wil de partij helemaal schrappen.

(Lees verder onder de foto)

“Dit past voor ons binnen de noodzakelijke politieke vernieuwing die er moet komen in dit land”, zegt de partijwoordvoerder. “Denk maar aan een hervorming van de partijfinanciering, het beperken van de uitgaven van politieke partijen op sociale media en dat soort zaken.” Het schrappen van de Senaat is bovendien ook een besparing van 41 miljoen euro.

Hoe dan ook heb je voor de afschaffing van de Senaat een grondwetswijziging nodig. Dat betekent dat de juiste artikelen van de grondwet “ter herziening vatbaar” moeten worden verklaard aan het einde van deze legislatuur. Pas in de volgende legislatuur kan daar met een tweederdemeerderheid en een meerderheid in beide taalgroepen over gestemd worden.

Deblokkering

Aan Nederlandstalige kant zijn de geesten intussen gerijpt voor zo’n stap. Senaatsvoorzitter Stephanie D’Hose (Open VLD) kondigt in elk interview aan dat ze haar instelling wil schrappen. Enkel Vooruit-senator Bert Anciaux verdedigt de Senaat nog, maar die doet dat tegen het partijstandpunt in. In Franstalig België ligt de kwestie moeilijker, daar vinden ze de Senaat wel nog waardevol.

CD&V wil de grondwetswijzigingen niet enkel beperken tot de afschaffing van de Senaat. De partij wil de bevoegdheden rond arbeidsmarkt en gezondheidszorg zo veel mogelijk naar de deelstaten doorduwen. Er moet bovendien een bindende meerjarenplanning opgesteld worden tussen het federale en de deelstaten, “waarbij alle overheden mee hun verantwoordelijkheid opnemen voor het bereiken van gezonde overheidsfinanciën”.

LEES OOK.“Wij gaan het land niet twee jaar blokkeren voor de fetisj van één partij”: CD&V laat Vlaamsgezind DNA steeds meer los

Om ervoor te zorgen dat de regeringsvormingen niet tot in den treure toe blijven aanslepen, wil de partij een deblokkeringsmechanisme invoeren. Als het na een half jaar nog altijd niets is, dan moet het maar volgens het model van de Brusselse regering gebeuren. Elke taalgroep gaat dan op zoek naar een meerderheid. Die vormen dan samen de nieuwe federale regering.

De Kamer krijgt bovendien de mogelijkheid om zichzelf te ontbinden als het helemaal geblokkeerd zou zitten.