Limburgse bedrijven staan meest open voor buitenlandse werknemers: "Zonder redden we het niet"

Met de zeventien procent, oftewel een op zes bedrijven, scoort Limburg het hoogste van alle Vlaamse provincies. Het is zelfs dubbel zoveel als het Vlaamse gemiddelde van acht procent. 

De reden is simpel: de helft van de Limburgse bedrijven zegt niet genoeg instroom te krijgen van gekwalificeerde kandidaten. "Die krapte komt in al onze bevragingen terug als grootste zorg", vertelt Jonas De Raeve van Voka Limburg. "Bedrijven vinden niet genoeg gekwalificeerde mensen om mee aan de slag te gaan. Daarom kijken ze meer en meer buiten onze landsgrenzen." 

Het gaat daarbij zeer breed. Er zijn werknemers uit onze buurlanden, maar ook van andere Europese lidstaten of zelfs daarbuiten. "Limburg is zeer centraal gelegen, vlakbij Nederland. Daarom kijken de ondernemers hier vooral naar onze noorderburen. Maar ook in landen als Polen, Oekraïne, Roemenië en verder gaat men op zoek naar arbeidskrachten." 

Een op de tien Limburgse bedrijven heeft al met succes buitenlandse werkkrachten ingezet. De helft doet het nog niet, maar staat er voor open. Busbedrijf Staf Cars uit Lommel en Pelt is er twee jaar geleden mee begonnen. De meeste van de buitenlandse werknemers komen uit de Filipijnen. In totaal gaat het om ongeveer 40 voltijdse werknemers. 

"Bij ons is het een noodzaak geweest om onze service te kunnen blijven aanbieden", vertelt CEO Pieter Thijs. "De enige oplossing is het niet, maar wij zouden zonder dit potentieel onmogelijk nog alles in kunnen vullen. Op twee jaar tijd zijn er maar twee mensen vertrokken. Het is dus geen manier om op korte termijn vacatures in te vullen. Het gaat om mensen die hier iets willen opbouwen." 

Voka vindt dat de overheid arbeidsmigratie moeten beschouwen als een deel van de oplossing en geen probleem dat je moet reguleren. "Het aantal vacatures in Vlaanderen gaat niet snel afnemen. De krapte op de arbeidsmarkt gaat aanhouden. Naast activering en automatisering moet je durven inzetten op arbeidsmigratie", aldus De Raeve. 

De werkgeversorganisatie ziet nu enkele hindernissen. Het aanwerven moet volgens de werkgeversorganisatie veel sneller gaan. "Het duurt vandaag drie tot vier maanden om een verblijfs- en arbeidsvergunning rond te krijgen. In Nederland lukt dat in drie weken. Daarnaast moeten die vergunningen ook voor meer beroepen kunnen. Nu is het een selecte lijst. Kortgeschoolden missen we daar bijvoorbeeld helemaal. Ook de huisvesting voor die mensen laat te wensen over." 

Ook bij Staf Cars ziet CEO Thijs hetzelfde probleem: "Het proces neemt veel tijd in beslag. Vanaf het indienen van de aanvraag tot het krijgen van de vergunning spreken we al snel over een termijn van drie tot zes maanden. Als je enthousiaste mensen vindt, moeten die wachten. Als de arbeidsvergunning goedgekeurd is, moet je nog wachten op de verblijfsvergunning. De arbeidsvergunning is maar een jaar geldig. Je verliest dus weken of maanden."

De grootste problemen zitten volgens Thijs echter bij het verlengen. "Dat moet al na een jaar. Sinds de toename van het aantal aanvragen in Vlaanderen, gebeurt het steeds vaker dat de verlengingen niet tijdig goedgekeurd worden. Zolang je die aanvraag hebt gedaan, wordt de huidige vergunning voor de overheid verlengd. Maar leg dat maar eens uit als je als buschauffeur internationaal op weg bent. Je moet de juiste documenten hebben."