“Ga nu toch eerder bed induiken dan een pub”: Noor Vidts geniet met volle teugen van tweede wereldtitel indoor op vijfkamp

4.773 punten, dat volstond gisteravond in de Emirates Arena om net als twee jaar terug haar titel te verlengen in de vijfkamp op het WK indoor. En geschiedenis te schrijven, want geen enkele pentatlete deed het haar voor. Niet dat zich daar bewust van was. “Ah, is dat zo?” zei ze verbaasd. “Da’s heel fijn om te horen maar eigenlijk houdt me dat niet bezig. Het zijn geen zaken die ik uit mezelf ga opzoeken.”

“Het was niet mijn makkelijkste dag. Mijn prestaties waren niet top maar ook niet slecht. Er zijn zeker een aantal werkpuntjes. De 60m horden waren oké, maar niet beter dan ik dit seizoen al liep - dat vind ik jammer. Ik voelde me heel goed tijdens het hoogspringen, tot ik aan 1m79 kwam. Dan ben ik plots anders beginnen springen. Ik sneed mijn bocht ook af. Over het kogelstoten ben ik wel tevreden, al had ik het idee dat er ook daar meer inzat. Maar ik smeet wel constant. In het verspringen was elke poging verder. Op het einde heb ik risico's genomen en dat leidde tot een mooie afstand. En de 800m was ook niet makkelijk. Verschillende meisjes streden nog voor de derde plek en ik vond niet meteen de beste positie. Daar heb ik krachten mee verspeeld.”

“Klopt en misschien speelde dat onbewust wel een rol. Ik wist dat het PR van de Finse ergens rond 2:17 lag en dat het verschil met mij groot was. Maar na 800m stond ik nog rechtop. Dat betekent toch dat er wat meer in zat. Aan een 800m begin je nooit ontspannen maar ik was wel relax - in zoverre dat mogelijk is (lacht). Het enige wat ik moest doen, was zorgen dat ik niet viel of buiten de lijntjes liep.”

“Het is altijd fijn om een medaille te winnen. Maar tegelijk kijk ik wel heel hard uit naar de zomer en de zevenkampjes - da’s toch helemaal wat anders. En de bezetting in Parijs zal ook wel helemaal anders zijn.”

“Door koel te blijven en de winst binnen te halen. Da’s niet zo evident met die roze ‘sticker’ op mijn shirt (elke titelverdediger kreeg zo’n herkenningsteken opgepind, red.). Dat deed me wel wat. Ik was vooral heel blij dat ik de rust bewaarde bij het kogelstoten en verspringen.”

“Het deed me vooral denken aan een stuk kauwgum (lacht). Neen, vroeger had me dat wel nerveus gemaakt maar nu bleef ik er rustig onder. Het helpt dat mijn coach Fernando zaken zegt als: ‘Iedereen begint van nul’. En zelf probeer ik niet te luisteren naar wat er allemaal wordt gezegd of omgeroepen in de zaal.”

“De eerste was uiteraard heel speciaal, ook omdat ik daar veel persoonlijke records verbeterde. In dat opzicht blijf ik nu een beetje op mijn honger zitten. Dat maakt het ook wel anders, maar dat wil niet zeggen dat ik er nu niet met volle teugen van geniet. Mentaal is het richting Parijs toch ook een opsteker om succesjes te hebben.”

“Eerst een kleine pauze nemen om de spanning van de spieren te halen, anders kan ik niet op topniveau blijven presteren. Een tiental dagen rust, zei Fernando. Hopelijk is het minder, want tien dagen niets doen, dat zie ik niet zitten (lacht).”

“Neen, maar hij stuurde me wel berichtjes, ook overdag. Ik zit niet veel op mijn gsm, weet je. Natuurlijk heb ik hem zelf ook proficiat gewenst. Hij werd vandaag vijfde op de Grand Slam van Tashkent. En ook mijn vader stuurde ik een berichtje voor zijn verjaardag.”

“Neen. Ik ben geen fuifbeest. Ik ga eerder mijn bed induiken dan een pub (lacht).”