“Natuurlijk was ik bang toen ik vertrok”: Pogacar sloeg met lange solo teamadvies in de wind, sterke Van Gils mee op Strade-podium

Hij had héél veel tijd om na te denken wat hij zou zeggen na z’n monumentale zege, Tadej Pogacar. En toch kon hij geen pasklaar antwoord bieden op de vraag waarom hij nu precies vertrok op 81 kilometer van de streep. “Ik heb eigenlijk geen idee”, lachte de Sloveen meteen na z’n aankomst.

“Het ging vanaf de start heel snel en er werd zo al vroeg een selectie gemaakt. Richting de Monte Sante Marie (waar hij z’n splijtende demarrage plaatste, red.) was het guur weer en bleven er misschien nog 25 renners over. Mijn ploegmaats Tim (Wellens, red.) en Isaac (Del Toro, red.) reden keihard en op een bepaald punt, waar het super modderig was, besliste ik om te gaan. Ik wist dat het lang zou worden, maar ik had me voorgenomen om door te trekken vanaf het moment dat ik een kloofje had.”

En de rest is geschiedenis. “Ik voelde me zeer sterk, ook in de gietende regen. Maar ik geef toe: ik was toch wat bang toen ik vertrok. Gisteren op de meeting hadden we nog gezegd om geen domme dingen te doen en niet van te ver te gaan. (lacht) Daar heb ik op dat moment wel even aan gedacht, maar ik wist ook dat de Sante Marie de ideale plek was om het verschil te maken. Dat ik dat voor de start had aangekondigd? Dat was een grapje, om eerlijk te zijn.”

Pogacar staat nu twee keer op de erelijst van de Strade. Vindt hij dat de Italiaanse koers een echt monument mag worden genoemd? “Ik weet niet wat de exacte regels daarvoor zijn...misschien is de Strade nog niet oud genoeg? Sowieso vind ik dit een zeer mooie race.”

Tom Pidcock, de winnaar van vorig jaar, viel net naast het podium. Hij zag toe hoe Pogacar zijn duivels ontbond. “Eerlijk gezegd had ik de aanval van Pogacar niet verwacht. We keken allemaal naar elkaar en dachten: ‘What the hell’. Ik weet niet wat ik op zoiets moet zeggen. Toen Tadej aanging, dacht ik dat het geen zin had. Het was ook nog 80 kilometer tot de meet, maar ja, ik kan alleen concluderen dat ik te lang heb gewacht.” 

“Zelfs voor hij aanviel was het volle gas in het peloton. Mocht ik het iets beter gespeeld hebben, ben ik ervan overtuigd dat ik tweede kon worden. De 40 kilometer die erbij kwamen, maakten het nog zwaarder. Al wil ik me daar niet achter verstoppen. Dat zou het resultaat niet hebben veranderd.”

Remco Evenepoel kwam zaterdag onder de indruk van de succesvolle solo van Tadej Pogacar in de Strade Bianche. “Heel speciaal wat hij doet, een plezier om naar te kijken”, zegt het nummer drie over het nummer één van de wereld. “Het publiek geniet ervan en ik ben één van de ‘lucky guys’ die met en tegen hem mag koersen.” (lacht) Pogacars prestaties demotiveren Evenepoel niet, in tegendeel. “Ze motiveren en pushen me om nóg harder te werken, mijn grenzen op training te blijven verleggen en even sterk te worden als hij. Tadej wordt zeker één van mijn grote concurrenten in de Tour en bij uitbreiding het hele seizoen.” 

Ook Mathieu van der Poel was onder de indruk. “Maat, ik word hier een beetje bang van jou 😳”, reageerde de wereldkampioen onder een post van Pogacar op Instagram. (JDK)

1. Tadej Pogacar in 5:19:45

2. Toms Skujiņš op 2:46

3. Maxim Van Gils op 2:50

4. Thomas Pidcock op 3:50

5. Matej Mohoric op 4:26

6. Benoît Cosnefroy op 4:39

7. Davide Formolo op 4:41

8. Lenny Martinez op 4:48

9. Filippo Zana op 4:49

10. Christophe Laporte op 5:17