“Ik ga niet liegen, het doel is een medaille”: Eliott Crestan wil als eerste Belg ooit op podium 800m staan van WK indoor

Eliott Crestan mag stilaan een abonnement nemen op de finale van de 800m van een groot kampioenschap. In 2022 finishte hij als zesde op het WK indoor in Belgrado. Een jaar later werd hij zesde op het EK en greep hij brons op het EK indoor. Op het WK in Boedapest ging hij vorig jaar wel de mist in maar daar had hij een valabele uitleg voor: de Naamse atleet was nog geen honderd procent na een stressfractuur aan het heiligbeen.

Het was niet de eerste keer dat Crestan te maken kreeg met een vervelende blessure. Het deed hem beslissen om in september het roer drastisch om te gooien. Hij veranderde van fysieke trainer, zocht een nieuwe kinesist op, liep langs bij een posturoloog om zijn houterige loophouding te remediëren en paste zijn eetgewoontes aan - het resultaat bleef niet uit. Crestan kent zijn beste indoorseizoen uit zijn carrière. Hij won de drie meetings waar hij aan deelnam en stelde zijn persoonlijk record scherper tot 1:45.10.

Crestan vloog dan ook met een koffer vol zelfvertrouwen richting Schotland, waar hij vrijdag al probleemloos z'n reeks overleefde en zelfs domineerde. De halve finale vandaag beloofde op het scherp van de snee te zijn - en dat werd het ook. Crestan, die goed positie koos, moest Mohamed Ali Goudned herhaaldelijk afhouden. Tot de Algerijn er zelf het evenwicht bij verloor en naast de piste belandde. “Geen idee wat er precies gebeurde,” zei Crestan nadien. “Ik voelde dat hij me raakte, maar ik was vooral geconcentreerd op El Guesse voor me. Ik zag wel dat de Algerijn ten val kwam maar ik weet niet wat hij eigenlijk uitstak.”

Met nog 100m te gaan, ging Crestan aan de leiding. Maar in de laatste rechte lijn haalde de Amerikaan Bryce Hoppel, in 2022 goed voor brons op het WK indoor, hem nog in. Crestan finishte in 1:45.08 - een nieuw PR maar wel vier honderdsten boven van nationale record van Tibo De Smet, die er niet in slaagde zich te kwalificeren voor de finale. “Ik heb tactisch echt een slechte race gelopen,” pufte hij. “Ik heb heel veel fouten gemaakt. Er waren heel veel tempoveranderingen. Ik probeerde El Guesse in te halen maar dat lukte niet omdat hij zelf versnelde. Zo verspeelde ik veel krachten.”

Maar de finale was wel binnen. En dan, zo wil het cliché, is alles mogelijk. Al is titelverdediger Garcia volgens Crestan wel de favoriet. “Hij is echt sterk, net als Hoppel. Die liep de laatste honderd meter heel makkelijk. Maar je weet nooit hoe een race verloopt. Het kan best dat Garcia zich vooraan zet om zelf het tempo te bepalen. Wat mij het beste zou uitkomen? Dat er één op kop loopt en ik me achter hem kan zetten, zodat ik er kan uitkomen wanneer het moet en ook kan reageren op anderen. Ik weet niet of het loont om zelf de leiding te nemen zoals ik dat in de reeksen deed. Want als ze je dan bijhalen, zit je kapot en ben je verloren.”

En dat is niet wat Crestan in gedachten heeft. Hij wil beter doen dan zijn zesde plek in Belgrado. “Toen was het een verrassing dat ik de finale haalde. Opdracht volbracht, dacht ik toen. Maar zo ga ik nu niet de finale in. Ik ben niet gewoon blij erbij te zijn. Mentaal én fysiek sta ik sterker dan in 2022. Ik ga niet liegen: het doel is nu een medaille. We maken allemaal kans.”

Als hem dat lukt, zou Eliotte Crestan in elk geval de eerste Belg zijn die op het podium staat van de 800m op het WK indoor. In 2012 finishte Jan Van de Broeck als vijfde in de finale in Istanboel, in 1993 deed Luc Bernaert zelfs nog beter in Toronto, met een vierde plek. Maar een medaille - dat hoofdstuk is nog niet geschreven. Wie weet mag Crestan er zondagavond als eerste zijn naam in zetten.