Pogacar: “Tim Wellens en Isaac del Toro maakten koers enorm zwaar”

“Het ging heel snel van bij de start”, vertelt Pogacar in het flashinterview. “Ik voelde me ook wel echt goed van bij het begin en Isaac del Toro en Tim Wellens maakten er een enorm zware koers van. Ondanks de heel zware omstandigheden en de hevige regen bleven de benen ook nadien echt goed aanvoelen. Het was geen uitgedokterd plan, maar de koerssituatie zag er na verloop van tijd anders uit dan verwacht.”

“Op de Monte Sante Marie zag ik dat er nog maar twintig renners overgebleven waren, dus besloot ik om aan te vallen. Ik moest daar het verschil maken, want anders ging het heel moeilijk worden om alleen weg te rijden. Toen ik zag dat ik een gat had, besloot ik om meteen solo tot het einde te gaan.”

“Vooraf weet je niet of je vorm goed gaat zijn in je eerste koers van het seizoen. Dat is mentaal wel moeilijk. Nu weet ik wel dat ik me deze winter goed voorbereid heb en het harde werk beloond wordt.”

De prangende vraag of de Strade het “Zesde Monument” moet worden, wilde Pogacar niet beantwoorden. “Ik heb geen idee wat de voorwaarden daarvoor zijn. Monument zijn koersen met een rijke geschiedenis en misschien behoort de Strade pas binnen honderd jaar tot een van de Monumenten. De koers heeft wel zijn eigen charme en is ook een van de meest populaire, maar ook een van de zwaarste koersen van het jaar. Iedere zege en iedere koers heeft gewoon zijn eigen verhaal.”

De Sloveen verklaarde zijn liefde voor Italië en de Italiaanse koersen. Pogacar kon dan ook ruim op voorhand vieren. “De sfeer was ongelooflijk. Ik heb nog nooit zoveel supporters gezien in een Italiaanse koers. Het was echt een geweldige ervaring. Het was echt helemaal anders dan alleen te rijden op training, want ik herkende ook vele vrienden uit Slovenië. Ik hou van Italië, want je kan hier geweldig koersen en er wordt heerlijke pasta en pizza gemaakt. Ik kijk nu alleen maar meer uit naar mijn deelname aan de Giro en ik hoop er een geweldig Italiaans jaar van te maken.”

Pogacar had ook lovende woorden voor zijn vriendin Urska Zigart. “Ze is echt een grote factor in dit succesverhaal, groter dan ik zelf wil en kan toegeven. Zonder haar was ik niet in staat om te doen wat ik nu doe. Ze maakt mijn leven makkelijker op de fiets, want ze is ook prof en ze begrijpt wat ik doe en hoeveel werk ik erin steek. Som zet ze haar eigen doelen op zij om mij te steunen. Die steun probeer ik haar terug te geven.”

Wellens: “Zo’n kopman: dat is fantastisch”

Tim Wellens reed in de schaduw van Tadej Pogacar een sterke koers. Dat zijn kopman bij Team UAE Emirates dit kunststukje voor elkaar kreeg, verbaasde hem niet helemaal. “Dit was een van de scenario’s die we vooraf hadden besproken”, aldus Wellens. “Tadej zou op die plek demarreren en dan zouden we zien hoe hard de groep uitgedund zou zijn.”

Integraal, zo zou blijken. Pogacar reed de volgende 80 kilometer alleen op kop en degradeerde elke tegenstand. “Zo’n kopman, dat is fantastisch”, vertelde Wellens nog. “Hoe hij rijdt, in combinatie met mijn eigen vorm: dat geeft vertrouwen.”

Van Gils: “Dit zijn de inspanningen die me liggen”

“Dit is een supermooi gevoel”, genoot Maxim Van Gils. “Ik heb deze winter veel progressie gemaakt. Het is mooi dit te kunnen doen. Ik voelde me vandaag heel goed op de gravelstroken, en ik had goeie benen. De beklimmingen hier zijn vrij kort: één tot vijf minuten. Dat zijn de inspanningen die me liggen.”

Van Gils was de enige die na de aanval van Pogacar nog de oversteek probeerde te maken. “Ik dacht dat Tadej later zou aanvallen, dus zat ik een beetje te ver op het moment dat hij ging. Ik probeerde het gat nog te dichten, want ik geloofde dat ik dan in zijn wiel zou kunnen blijven hangen. Maar hij ging te snel, dus moest ik me terug laten inlopen door de achtervolgende groep. Als je ziet hoe hij zijn voorsprong nog uitbreidt, dan weet je dat hij vloog.”

In de finale reed Van Gils samen met Toms Skujins nog weg richting de overige podiumplaatsen. “Het was een beetje tactisch, maar gelukkig zat Lennert (Van Eetvelt, red.) in de groep om veel aanvallen te beantwoorden. Toen ik al een kilometer of 20 alleen voorop aan het rijden was, was ik blij dat ik Skujins zag komen. Het was al superzwaar geweest, maar ik wist dat we tot aan de streep konden geraken als we samenwerkten.”

Van Eetvelt: “Helemaal leeggereden voor Van Gils”

“Het moment dat Pogacar aanviel, had ik besloten om alles op Maxim (Van Gils, red.) te zetten”, vertelde Lennert Van Eetvelt. “Hij had heel goeie benen op dat moment. Ik heb me uiteindelijk helemaal leeggereden voor hem. Ik ben zo blij dat hij op het podium staat.”

“Ikzelf kende vandaag niet de allerbeste dag”, ging de winnaar van de jongste UAE Tour verder. “Mijn benen voelden niet zo goed aan. Maar op het einde was het wel beter dan dat ik verwacht had. Het laatste halfuur voelde ik wel dat al mijn inspanningen voor Maxim begonnen door te wegen. We zijn dit jaar allebei al heel goed bezig en dat bevestigen we hier.”

“Of we verrast waren door de vroege demarrage van Pogacar? We wisten dat hij het van ver ging proberen. Ze (de ploegmaats van de Sloveen, red.) reden al heel lang vooraan, dus ik voelde het wel aankomen. Maar op het moment van zijn aanval werkte mijn radio wel niet meer, dus ik wist niet echt wat er aan het gebeuren was. Maar ik wilde wel alles samenhouden zodat Maxim op het podium kon raken.”