Weinig medelijden met zwaarlijvigheid: meerderheid van Belgen ziet obesitas niet als chronische aandoening

Over aandoeningen zoals astma of reuma zijn we het in ons land in het algemeen roerend eens. Acht op de tien Belgen zien deze ziektes als chronisch, en dus moeilijk te genezen. Maar over zwaarlijvigheid of obesitas heeft de Belg een volledig andere mening. Twee derde van onze landgenoten vindt obesitas geen chronische ziekte, en denkt dat je er doorheen je leven volledig van kan herstellen. Ook ziet 73 procent diëten en beweging als dé manier om gezond te blijven. Chirurgie (11%) wordt bovendien gezien als de minst geschikte oplossing.

Volgens dr. Isabelle Debergh (AZ Delta) moeten we af van dat beeld. “Veel mensen hebben dat gevoel: je bent te dik, dus je moet meer bewegen en minder eten. Doe je dat niet? Dan is dat vooral een gebrek aan karakter of wilskracht. Maar zo zit het in de praktijk niet in elkaar. Begrijp me niet verkeerd, het klopt dat gezonde voeding en beweging cruciaal zijn. Het is een basis voor een gezonde levensstijl. Maar er zijn nog veel meer factoren waar je rekening mee moet houden.”

“Het gaat dan bijvoorbeeld om hormonen in de hersenen en in het verteringsstelsel, waardoor je getriggerd wordt om calorierijk te eten. Stress en slaaptekort lokken dit uit. Ook medicatie mogen we niet vergeten. Vruchtbaarheidsbehandelingen, antidepressiva of cortisone kunnen allemaal een impact op je gewicht hebben. Verder zit je ook met feit dat suikerrijke voeding of drank verslavend is, waardoor je makkelijk hervalt. Als al die factoren op elkaar inspelen, kunnen patiënten in een vicieuze cirkel belanden en telkens hervallen.”

“Veel mensen zijn niet op de hoogte van dit verhaal, en geven de persoon met obesitas daarom de volledige schuld. Je hoort dan weleens dat een patiënt niet kan beginnen werken in een beautyzaak, omdat ze te dik is. Ze kiezen altijd de slanke persoon boven haar. Dat heeft natuurlijk een grote impact op het mentale welzijn, en is problematisch.”

Iets wat ook naar voren komt in de cijfers. Drie op de vijf Belgen zijn ervan overtuigd dat de samenleving mensen met obesitas anders behandelt.

“Een grote verantwoordelijkheid ligt natuurlijk bij de overheid. Zij zouden er samen met mutualiteiten en werkgevers voor kunnen gezondheidsbevorderende behandelingen gepromoot of betaalbaar blijven. Elke euro die gespendeerd wordt in de strijd tegen obesitas, zal renderen op lange termijn. Geen kost dus, maar een investering in de gezondheid van patiënten.”

Nu betaal je voor een maagverkleining rond de 6.000 à 10.000 euro. Dat bedrag wordt op dit moment alleen terugbetaald als je een BMI boven de 40 hebt, of een BMI tussen de 35 en 40 met een extra aandoening zoals slaapapneu.” Ook uit de bevraging blijkt dat 49 procent van de Belgen vindt dat de overheid meer kan doen om mensen met obesitas te helpen.

“Dat is eigenlijk heel triest, want obesitas is wel degelijk een chronische aandoening, zegt Jacqueline Bowman, van De Stichting voor de Rechten van Burgers met Obesitas. “Belgen moeten begrijpen dat ze een wettelijk recht hebben op diagnose, behandeling en langetermijnbeheer van hun chronische medische aandoening. En welk gewicht ze exact hebben, moet daarbij geen rol spelen.”

Toch is de kostprijs niet het enige waar Debergh zich zorgen over maakt. “ Er moet ook meer bewustwording bij de patiënt zelf ontstaan. Uit het onderzoek van Johnson & Johnson geeft amper 6 procent aan dat ze obesitas hebben, terwijl we weten dat bijna 16 procent van de Belgen aan obesitas lijdt. Een gevaarlijke trend, want als je niet weet dat je ziek bent, ga je het waarschijnlijk alleen nog maar erger maken. Het mes snijdt dus aan twee kanten.”

“Als je niet voldoet aan de criteria, kost een maagverkleining tot 10.000 euro”: wat houdt de ingreep in en wanneer wordt die terugbetaald? (+)

“Ook je geslacht speelt een belangrijke rol”: wat is slaapapneu en hoe kun je de klachten verminderen? (+)

Boven de 65 én een klein buikje? Voor je gezondheid is dat lang zo slecht nog niet (+)