De Kleijn wint aangekondigde massasprint in Parijs-Nice, snipperdag voor Evenepoel

Pakte Kooij zijn vierde seizoenszege? Dat was de vraag voor de tweede etappe in de Koers naar de Zon. Het leek geen utopie, want tussen Thoiry en Montargis kreeg het peloton een vlakke rit van 177,6 kilometer voorgeschoteld. Op een ritzege van De Lie moesten we niet rekenen. “Als je hier niet 100% bent, is het onmogelijk om te presteren”, liet hij voor de etappe uitschijnen. Pedersen - gisteren tweede na Kooij - en onze landgenoot Thijssen mikten wél op etappewinst. En wat liet Evenepoel vandaag zien? Gisteren stak hij zijn neus meermaals aan het venster, maar draaide het op niets uit.

Na ‘le déjeuner’ trok het peloton zich om half één op gang. Ze waren nog maar net weg, of Rutsch en Burgaudeau namen de vlucht. Rutsch - leider in het bergklassement - sprokkelde drie punten bovenop de Côte de Mesnuls, maar nestelde zich nadien samen met zijn medevluchter opnieuw in het peloton.

Het peloton vond het wel goed zo, maar dat was buiten Lotto Dstny-renner Eenkhoorn gerekend. De ploegmaat van De Lie ging er in z’n eentje vandoor en reed tot op ruim twee minuten voorsprong, maar was een vogel voor de kat. Hij werd simpel ingelopen, waarna het peloton besloot de rem erop te leggen. De gemiddelde snelheid lag om en bij de 35 kilometer per uur. Veelzeggend voor het koersverloop. Enig moment van oproer was de strijd om de bolletjestrui bovenop de Côte de Villeconin. Burgaudeau sloeg een dubbelslag: hij kwam als eerste boven, en snoepte daarmee de bollentrui af van Rutsch.

Op 54 kilometer van de meet was er dan toch even opschudding. Enkele renners, waaronder Moscon en Grondin, maakten kennis met het Franse asfalt. Zonder erg, bleek al snel. Zo was er even versnippering in het peloton, maar alles viel snel terug in zijn plooi. Naar aanloop van de tussensprint op 45 kilometer van de meet ging het tempo een eerste keer de lucht in. In tegenstelling tot gisteren was er geen gevecht tussen de klassementsrenners om de bonificatieseconden. De tempoversnelling bleek maar een opflakkering, want eens voorbij de tussensprint legde het peloton opnieuw de blok erop. Zo kabbelden de renners verder richting aankomstplaats Montargis.

Op elf kilometer van de finish besloten de sprintersploegen het vuurwerk te ontsteken. Het tempo werd geleidelijk aan opgedreven. Al snel werden sprinttreintjes gevormd door de ploegen van Jakobsen, Bennett en Démare. Verrassend genoeg mengde ook Tudor zich, de ploeg van Trentin. Met De Kleijn hadden ook zij namelijk een sprinter in de rangen. Het was dan ook die laatste die er als sterkste uitkwam. Na een chaotische laatste 500 meter leek Thijssen voor Belgische ritwinst te zorgen, maar die zakte in de laatste 100 meter helemaal weg. De Kleijn klopte Pithie - die de leiderstrui bemachtigt - en Groenewegen.

Na de snipperdag die het peloton vandaag voor zichzelf inlaste, lijken alle renners morgen scherp voor de dag te kunnen komen in de ploegentijdrit. Krijgen we dan meer spektakel?