Ophef in Frankrijk over affiche Olympische Spelen
Artiest Ugo Gattoni, de ontwerper van de officiële affiche voor de Olympische Spelen in Parijs, heeft een golf van kritiek over zich heen gekregen. Zijn ontwerp zou onvoldoende aandacht besteden aan de Franse identiteit en aan de symbolen van het christendom. Volgens Gattoni is de kritiek onterecht.
De officiële affiche is een kleurrijke verzameling van alle 54 olympische en paralympische disciplines, en de belangrijkste monumenten van Parijs. Het geheel had een "feestelijk universum" moeten voorstellen, aldus de artiest, maar daar denken veel Fransen anders over. Ze hekelen dat de Franse driekleur nauwelijks in beeld komt en dat verwijzingen naar het christendom bewust zijn weggelaten.
Zo staat op de officiële affiche van de Olympische Spelen ook het Hôtel National des Invalides, waar het praalgraf van Napoleon Bonaparte in ondergebracht is, afgebeeld. Maar, zo stellen critici, er mankeert een kruis bovenaan het gebouw. Volgens radicaal-rechtse partijen komt dat door 'wokisme' en cancelcultuur.
Francois-Xavier Bellamy van de rechts Republikeinse Partij schreef op X dat de mensen die verantwoordelijk zijn voor de affiche, op het punt staan om het bestaan van Frankrijk te ontkennen, en zelfs zo ver gaan dat ze de werkelijkheid verdraaien om de geschiedenis te verdoezelen.
Nicolas Meizonnet, parlementslid van de radicaal-rechtse partij Rassemblement National (RN), klaagt dat de affiche het resultaat was van "wokisme", iets waar extreemrechts in Frankrijk zich al langer tegen verzet.
Wat betekent 'woke'?
'Woke' is een Engelse term die verwijst naar een staat van bewustzijn met betrekking tot sociale en politieke kwesties, met name die met betrekking tot raciale rechtvaardigheid en ongelijkheid.
De laatste jaren heeft 'woke' een bredere betekenis gekregen, waarbij het verwijst naar bewustzijn en activisme rond verschillende vormen van sociale onrechtvaardigheid, waaronder racisme, seksisme, homofobie, transfobie en andere systematische ongelijkheden. Door radicaal-rechts wordt het vaak omschreven als een soort van preutsheid, waarbij traditionele waarden en gewoontes moeten wijken voor een nieuwe realiteit.
Gattoni kan zich echter niet vinden in de kritiek. "Ik heb de gebouwen getekend zoals ze bij mij opkwamen, zonder bijbedoelingen", zegt hij. Ook het organiserende comité van de Spelen staat achter het ontwerp. "Het is een luchtige interpretatie van een heruitgevonden stad: de Eiffeltoren is roze, er rijdt een metro door de Arc de Triomphe, ... Geen enkele van die zaken zijn politiek gemotiveerd", aldus de organisatie.
Ook komt de Franse driekleur vaak terug, voegt de organisatie nog toe. Andere nationale symbolen, zoals Marianne, de personificatie van Frankrijk (denk maar aan het schilderij van Eugène Delacroix), duiken op in het werk.