Nu meegereisde Club-fans ook roepen om ontslag Deila: de bodem lijkt bereikt bij blauw-zwart na nederlaag in Noorwegen

Molde is de moeite, hadden de collega’s van AA Gent ons beloofd. Twee dagen lang leefde de meegereisde delegatie in een prachtig decor vol bewondering toe naar de Europese match van Club. Met name de korte, idyllische wandeling van het Scandic Hotel naar het Aker Stadion langs de waterkant werd enorm gesmaakt. Bart Verhaeghe hield er voor de match zelfs halt om met het bestuur een groepsfoto bij zonsondergang te maken. Het is langs diezelfde weg dat Brandon Mechele kort na affluiten met zijn trolly op zijn badslippers afdroop. De kleedkamerdeur toegetrokken, op weg naar de douche van zijn hotelkamer - het dieptepunt bereikt.

Toen de match van Club Brugge in Molde op zijn einde liep, stond met moeite één veldspeler nog op de positie waarop hij aan de wedstrijd begonnen was. En of er donderdagavond ’t één en ’t ander is fout gegaan. “Heb je de match wel gezien?”, foeterde Deila, gevraagd naar wat er allemaal verkeerd was gelopen. Nou…

Onder impuls van een goeie Vanaken had blauw-zwart de match twee uur daarvoor nochtans al snel in handen genomen. Met kansen voor Jutglà en een prachtig afgekeurd doelpunt van Skoras op assist van Vanaken. Iedere Belg die was meegereisd, had zo’n beetje het gevoel dat dit wel goed zou komen. Enkele uren later was het zoeken naar iemand die ook nog maar iets positiefs kan zeggen over dit Club Brugge.

Rond minuut 30 al was de vaststelling dat het wederom te weinig was aan Brugse zijde. Het ontbrak blauw-zwart aan ideeën, terwijl De Cuyper als flankaanvaller helemaal verloren liep. Skov Olsen had rust nodig, klonk het officieel.

Met de rust in zicht leidde een typische fase voor de wedstrijd de 1-0 in. Balverlies in de opbouw, drie tikken later stond iedereen op de banken in het Aker Stadion. Bedrukte gezichten op de eretribune, waar het besef intussen al was doorgedrongen dat dit tweeluik tegen Molde toch nog een klus zou worden. ‘Bloed, zweet en tranen’ scandeerden de 150 meegereisde fans in het bezoekersvak. Later op de avond zouden ze luidop om het ontslag van Deila roepen. Sommigen van hen waren 20 uur onderweg geweest.

Deila haalde De Cuyper aan de rust wijselijk weg van de nummer 11-positie. Hij schakelde naar een 3-5-2 met Sabbe op rechts en zijn beste voetballer aan de bal in de opbouw - diezelfde De Cuyper. Club kwam zo een beetje opzetten via de flanken, maar veel stelde het allemaal niet voor. Daarvoor waren met name Skoras en Jutglà véél te zwak. Geen overzicht, geen vernuft, geen présence in de box. Zondag in Genk waren beiden misnoegd na hun wissel. Tegen Molde verdienden ze zelfs geen vijfje.

Deila gooide het vlak voor het slotkwartier met Skov Olsen en Zinckernagel nog maar eens over een andere boeg. Ook dat bracht helemaal niets teweeg. Er wordt de Noorse coach veel verweten, maar zijn spelers helpen hem ook niet. Als bij wonder lag de bal in minuut 83 plots op de stip. Een gelukje voor Club na handspel op de hoek van de zestien, weliswaar vakkundig omgezet door De Cuyper.

Welgekomen hulp in de vorm van een penalty, want op een andere manier was het hoogstwaarschijnlijk niet meer gelukt voor Club. Opdracht volbracht, dacht iedereen, maar dan gebeurde het onvoorstelbare. In de extra tijd stootte blauw-zwart zich nog maar eens aan dezelfde steen. Een nieuw partijtje inspiratieloos breien rond de zestienmeter mondde uiteindelijk uit in een scherpe counter van de Noren. De restverdediging was ver te zoeken, Molde scoorde in de extra tijd nog een tweede keer. Het drama compleet voor Club, en dan gaat het eigenlijk nog niet eens over de uitslag van de wedstrijd. Veel meer over de matte, inspiratieloze prestatie tegen een middelmatig elftal - de zóveelste al dit seizoen.

Straks, wanneer de ergste ontgoocheling van deze nieuwe catastrofe is gaan liggen, wordt het zoeken naar aanknopingspunten voor dit Club. De vraag is evenwel of dit nog goedkomt in dit seizoen. Waarin het simpelweg van kwaad naar erger gaat.