Onze pronostiek voor de Oscars: wie zal en moet winnen?

Beste Regie

Vijf klasbakken nemen het tegen elkaar op, en voor iedereen valt iets te zeggen. Het vakmanschap van Martin Scorsese is ongeëvenaard – dat bewees hij eens te meer met het magistrale Killers of the Flower Moon. Poor Things-regisseur Yorgos Lanthimos en The Zone of Interest-brein Jonathan Glazer hebben dan weer de meest radicale en eigenzinnige stem van de vijf genomineerden: een perfect argument waarom een van hen móet winnen, en gezien de veeleer voorzichtige smaak van The Academy helaas ook een reden waarom geen van hen zál winnen.

Dan schieten over: Justine Triet, die al de Gouden Palm won voor Anatomie d’une chute, maar vermoedelijk te Europees (en te vrouwelijk?) is om echt kans te maken. Greta Lee, die indrukwekkend debuteerde met Past Lives, had in deze categorie overigens niet misstaan, en de consternatie over het ontbreken van Greta Gerwig is gekend. Maar eigenlijk is deze race al gelopen: Oppenheimer-regisseur Christopher Nolan, die in 2018 al had moeten winnen voor Dunkirk (maar toen de eer moest laten aan Guillermo Del Toro voor The Shape of Water), mag al plaats ruimen in zijn prijzenkast.

Beste Acteur

Eerst dit: het is ongelooflijk dat het prachtige All of Us Strangers compleet genegeerd werd door The Academy, en dat geldt voor niemand meer dan voor hoofdrolspeler Andrew Scott. Killers of the Flower Moon werd dan weer tien keer genomineerd, maar vreemd genoeg was hoofdrolspeler Leonardo DiCaprio, die een van de meest atypische én meest indrukwekkende prestaties uit zijn carrière neerzet, daar niet bij.

Jeffrey Wright is uitstekend in American Fiction, en Bradley Cooper een tikje aanstellerig in Maestro. Voor Colman Domingo is het dan weer weinig meer dan een eer om genomineerd te zijn, want dit wordt een two horse race: Paul Giamatti uit The Holdovers (in België uitgekomen als Winter Break) is de enige outsider die topfavoriet Cillian Murphy uit Oppenheimer zou kunnen verrassen. Een Oscar voor Murphy is het meest waarschijnlijk en valt prima te verdedigen, maar omdat hij met zo veel humor een diep tragisch personage neerzet, gaat onze voorkeur uit naar Giamatti.

Beste Actrice

De interessantste en spannendste race dit jaar is die van beste actrice. Met Carey Mulligan (voor Maestro) en Annette Bening (voor Nyad) heeft Netflix twee klasbakken aan de meet staan, maar zij zullen op de fotofinish niet te zien zijn. Sandra Hüller draagt twéé geweldige films dit jaar – ze is genomineerd voor Anatomie d’une chute, maar is bijna even geweldig in The Zone of Interest – en zou alleen al daarom een prijs verdienen, maar ook zij zal met lege handen weer naar huis keren. Net als Natalie Portman en Julianne Moore, die schitteren in May December, maar zelfs niet genomineerd werden.

Dus wordt het een krachtmeting tussen de twee beste acteerprestaties van afgelopen jaar: enerzijds de uitzinnige, exuberante Emma Stone, die schittert in Poor Things, anderzijds de minzame, ingetogen Lily Gladstone, de stille kracht die Killers of the Flower Moon draagt. Ons hart gaat sneller slaan van Stone, maar evengoed willen we Gladstone in de armen sluiten. Aangezien Stone al won voor La La Land, krijgt die laatste misschien wel de voorkeur van The Academy.

Beste Internationale Film

Na het net-niet-verhaal van Close doet België dit jaar níet mee – Baloji’s eigenzinnige Augure haalde zelfs de shortlist niet. Dat geldt ook voor het uitstekende maar bizarre Los delincuentes (Argentinië) en het prachtige About Dry Grasses (Turkije).

Duitsland heeft met Das Lehrerzimmer een prima inzending, maar die film voelt te zeer aan als een kleinood om echt kans te maken – waarschijnlijk kan het Spaanse rampendrama La sociedad de la nieve op meer sympathie rekenen, zij het niet genoeg om Netflix aan Oscar-goud te helpen. Hetzelfde geldt voor het Italiaanse Io capitano.

Omdat de Fransen zo stom waren om Anatomie d’une chute niet te selecteren als hun inzending, zal er hier nauwelijks twijfel bestaan over de winnaar. Dat wordt, méér dan terecht, het magistraal onrustwekkende The Zone of Interest: een Britse productie waarin Duits de voertaal is.