Met het mes op de keel begon Gent aan de wedstrijd tegen Union. Door de overwinning van Genk en het puntje van Cercle eerder dit weekend was een overwinning in het Dudenpark echt noodzakelijk. Het voordeel: Gent had alles nog in eigen handen. Winnen op Union en nadien ook winnen tegen Charleroi en het ticket voor de Champions’ play-offs was hoe dan ook een feit.

En dat leken de Buffalo’s begrepen te hebben. De bezoekers waren zeker in het eerste uur de gevaarlijkste ploeg en lieten zien dat ze misschien toch echt in play-off 1 thuishoren. Daarover later meer.

Eerst moeten we het namelijk hebben over een fase die de hele wedstrijd had kunnen veranderen. In de derde minuut pakte Amoura namelijk uit met een vliegende tackle bij Samoise, de Algerijn kreeg meteen geel onder de neus geduwd van scheidsrechter Erik Lambrechts. Donkergeel, wat ons betreft.

Maar goed, we gingen verder met elf tegen elf en het was vooral Gent dat op zoek ging naar een goaltje. Op het kwartier had Tissoudali eigenlijk al twee keer kunnen scoren, maar de Marokkaan miste twee keer. Zeker die eerste, oog in oog met Moris, had eigenlijk altijd binnen moeten zijn. De tweede – vanuit een iets scherpere hoek – kunnen we hem vergeven.

Gent morste met de kansen, en laat dat nu net zijn wat je niet mag doen op Union. En al zeker niet wanneer je de punten écht nodig hebt. Ook het vizier van Gerkens stond later niet scherp: de 28-jarige Belg mikte vanuit een kansrijke positie te overhaast over.

Union kwam met de schrik vrij, maar de thuisploeg gaf eigenlijk niet echt thuis. Kansen in de eerste helft namens Union vielen bijna niet te noteren. Een afgeblokt schot van Amoura, veel dichter kwam Union niet bij de openingsgoal.

Op naar de tweede helft dan maar, en Gent kende daarin een droomstart. Eerst miste Brown nog een opgelegde kans op de 0-1 door simpelweg naast de bal te koppen, maar een minuutje later was het wel raak: met een gelukje viel het leer voor de voeten van Gerkens, die Moris te grazen nam. 0-1, en onverdiend kon je dat niet noemen.

Uitgerekend Castro-Montes

Feest bij de Buffalo’s, al was dat feestje van korte duur. Een dikke tien minuten na de 0-1 knikte uitgerekend Alessio Castro-Montes, die deze zomer overkwam van Gent, de 1-1 tegen de touwen na een fraaie voorzet van Lapoussin. Ai.

Gent moest weer helemaal opnieuw beginnen. Een puntje was namelijk echt niet voldoende, of het moest volgende week rekenen op misstappen van Mechelen, Genk of Cercle. Lastig dus.

Maar het was Union dat meer en meer in de drie punten begon te geloven. Want ja, ook voor de competitieleider stond er heel wat op het spel: Anderlecht naderde al tot op vijf punten, dus elk puntje is welkom voor Union.

De Brusselaars hadden nog de beste kansen om te winnen. De ingevallen Lazare verscheen oog in oog met Roef, maar de Gentse goalie hield zijn ploeg recht. Ook Machida, Puertas en Eckert dreigden nog, maar zonder succes. En Gent? Nee, zij kwamen amper nog in de buurt van Moris. Een schotje recht op Moris van Fernandez-Pardo was het beste wapenfeit.

Een puntendeling was dus het resultaat, en beide ploegen schieten er vrij weinig mee op. Vooral voor Gent wordt het volgende week bibberen: zelfs met een overwinning tegen Charleroi is een plekje in de Champions’ play-offs absoluut geen zekerheid.

Opstelling Union: Moris, Sykes, Burgess, Machida, Castro-Montes, Vanhoutte, Rasmussen (69’ Lazare), Puertas, Lapoussin (90’ Kabangu), Nilsson (90’ Teklab) en Amoura (75’ Eckert Ayensa)

Opstelling AA Gent: Roef, Kandouss, Watanabe, Torunarigha, Samoise, De Sart, Gerkens, Brown, Hong (78’ Fernandez-Pardo), Gandelman en Tissoudali

Doelpunten: 53’ Gerkens 0-1, 65’ Castro-Montes 1-1

Gele kaarten: Amoura, Lapoussin, Torunarigha, Eckert Ayensa

Rode kaarten:

Scheidsrechter: Erik Lambrechts