Film 'Skunk' toont het leven in een jeugdinstelling: "Zo rauw dat je soms bijna niet kan kijken"

"Ik ben Liam en ik zit in een instelling. Ik zou graag premier De Croo eens willen vragen om hier eens een weekje  te komen logeren." Met die boodschap verscheen vandaag een opvallend filmpje online. Dit filmpje is gemaakt voor de première van 'Skunk' en om de politiek wakker te schudden over de problemen die spelen in de jeugdhulp in België. 

Liam is het hoofdpersonage van 'Skunk', de 4e film van regisseur Koen Mortier. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van schrijver Geert Taghon.

Hij baseerde zijn boek dan weer op de waargebeurde verhalen van vijf jongeren die hij begeleidde tijdens zijn 25-jarige loopbaan in de jeugdhulp, zo vertelde Taghon in het VRT NWS-programma De Afspraak. Hun ervaringen werden gebald in het verhaal van hoofdpersonage Liam, die geconfronteerd wordt met verkrachting, seksfeestjes en opgesloten wordt in de kelder.

"De film is bijzonder heftig", zei Vlaams minister van Welzijn Hilde Crevits in datzelfde programma. Als bevoegd minister kreeg Crevits de film al te zien. Hoewel ze zich bewust is van de zware problematiek die zich afspeelt in de Vlaamse instellingen, kwam de film hard bij haar binnen. "Op sommige momenten was het bijna onmogelijk om naar te kijken, omdat je niet wil dat jongeren zo zwaar afzien."

Omdat ze als minister vertrouwd geraakt is met deze zware materie, zegt Crevits niet meer verrast te zijn door de rauwheid van de film. "Maar het is zo hevig, de geweldsspiraal waarin sommige kinderen anno 2024 nog leven."

Bekijk: Om een idee te krijgen van de rauwheid van de film: de trailer van 'Skunk'

De problemen van jongeren die in instellingen terechtkomen, hebben verschillende oorzaken, maar de kern is dat probleemgezinnen moeilijk te bereiken zijn voor de hulpverlening, vat Taghon samen. 

De hulpverleners ontbreekt het alleszins niet aan goodwill, spreekt Taghon uit zijn ervaring, maar zij botsen op een aantal grote problemen: te veel agressie, te weinig ondersteuning en te kleine budgetten.

"Ik weet dat dat altijd een heikel punt is, net als de wachtlijsten. Maar ik heb in 2015 dit boek geschreven en 9 jaar later stel ik vast dat we eigenlijk hetzelfde gesprek voeren."

Minister Crevits merkt in deze op dat de Vlaamse regering vorig jaar een crisisplan heeft gemaakt waardoor er jaarlijks 100 miljoen extra naar de jeugdhulp in Vlaanderen gaat. Tegelijk ziet ze onder ogen dat de problemen toenemen. "Ik zou ermee kunnen pronken dat we tijdens de legislatuur bijna een verdubbeling hebben van het budget, maar het aantal zeer ernstige thuissituaties zijn ook zoveel gestegen." 

Om problemen zoals in 'Skunk' getoond worden, stelt Crevits voor om het zogenoemde casusoverleg tussen politie, justitie en hulpverlening gemakkelijker mogelijk te maken, waarbij het beroepsgeheim tijdelijk gedeeld wordt in het belang van het kind.