“Er was weinig organisatie in de finale. Ik was dan ook verrast dat ik nog in een goede positie kon komen om mijn sprint te rijden”, aldus Tim Merlier. “Dat heb ik te danken aan mijn ploegmaats.”

Ook de sprint was best hectisch voor de sprintbom van Soudal Quick-Step. “Pascal Ackerman deed nog een manoeuvre, waardoor Jonas Rickaert moest uitwijken en ik hem daardoor raak. Hopelijk is hij oké. Het was best een zware valpartij, denk ik. Door dat manoeuvre lag mijn ketting er even af. Ik was dan ook even in paniek en riep mijn ploegmaats dat ze moesten stoppen omdat ik niet mee was. Maar ik kreeg hem er gelukkige meteen terug op. Toen kwam ik in de slipstream en kon ik net als vorig jaar van ver mijn sprint inzetten. Dat ik drie keer op rij win is uiteraard fijn. Maar ik ben vooral tevreden met mijn seizoenstart. Het is alweer mijn zesde zege van het seizoen.”

“Winnen op zo’n vijf kilometer van mijn deur, is best leuk. Maar vooral de aanwezigheid van mijn zoontje Jules is leuk, het is de eerste keer dat hij erbij is en dat maakt het best emotioneel. Ik moest bijna huilen.”

“Of ik niet ooit moet mikken op Milaan-Sanremo? Nee, met jongens zoals Mathieu van der Poel, Tadej Pogacar en Wout van Aert aan de start, is het te lastig voor een sprinter zoals ik om daar te winnen.”