Een team van CBS doet al een tijdje onderzoek naar bedrijven die het DNA van honden testen om eigenaars daarna te laten weten welk ras hun hond eigenlijk is. Zulke praktijken zouden niet altijd even correct verlopen.

En dus stuurden ze afgelopen jaar een DNA-staal van een mens naar zo’n bedrijf. Ze namen een stukje van de wang van een vrouw genaamd Michelle Leininger en stuurden dat naar het bedrijf DNA My Dog. Het resultaat was bijzonder verrassend. Leininger was namelijk deel buldog volgens het bedrijf.

Wanneer CBS het bedrijf erop aansprak, was het antwoord: “Deze resultaten zouden niet mogelijk zijn bij een menselijk staal.”

Tweede poging

Het CBS-team besloot daarom om het een tweede keer te proberen. Reporter Christina Hager nam een staal van haar eigen wang en stuurde dat naar drie verschillende bedrijven. Eén bedrijf, Orivet, deelde mee dat het staal niet de gegevens kon bezorgen die nodig zijn om de rasidentificatie-analyse uit te voeren.” Bij een tweede bedrijf, Wisdom Panel, klonk een gelijkaardig antwoord. Ook zij konden geen analyse uitvoeren.

Maar bij DNA My Dog was het opnieuw prijs. Hager was volgens het bedrijf 40 procent Alaska-malamute, 35 procent Shar-pei en 25 procent Labrador. Een reactie gaven ze dit keer niet.

Een geneticus, Elinor Karlsson, die door CBS gecontacteerd werd om de resultaten te duiden, zei: “Persoonlijk maak ik me zorgen over het feit dat je als consument niet altijd weet wat je krijgt als je met die bedrijven werkt. Er zijn niet veel regels op dit gebied.”

Volgens haar moet er nog veel onderzoek gedaan worden en moeten de technieken voor dieren-DNA nog verder ontwikkeld worden. Maar ze hoopt dat mensen wel nog steeds geïnteresseerd zijn en dat er genoeg honden-DNA zal gedoneerd worden aan academische databanken, zodat het onderzoek ook wel degelijk uitgevoerd kan worden.