Loena Hendrickx schaatst de fysieke twijfel van zich af: "Plezier hebben is de sleutel naar succes"

Loena Hendrickx liet alle emoties passeren: tranen van geluk meteen na haar kür op het ijs, blijdschap en vreugde op de bank en een brede glimlach voor de camera.

Ze was de pijn aan haar heup vergeten: "Ik weet niet hoe dit komt. Ik had veel zelfvertrouwen. Ik wist dat ik het kon, ook al was de voorbereiding niet top gegaan." Haar lichaam was vermoeid op het einde van een lang seizoen én ze kampte met een ontsteking van haar heup.

Met al haar ervaring draaide ze de knop om. "Ik had me voorgenomen om volledig te genieten. Het zou niet uitmaken als er een foutje was. Dan was het gewoon doorgaan en blijven genieten van mijn kür. Want ik doe dit supergraag."

"Dat is ook het doel van hier te staan. Dat je het dan zo kan afsluiten, is geweldig."

Ze ondervond geen hinder van haar heup. "De adrenaline en de pijnstillers hebben me er echt doorgeholpen. Nu voel ik het wel enorm hard. Maar in mijn kür niet, dat geeft veel hoop voor de lange kür."

Viel er toch een last van haar schouders, toen ze zo emotioneel van het ijs kwam? "Ik heb de kür de laatste weken niet echt kunnen doorschaatsen, dus er was zeker wel een soort twijfel. Zeker op conditioneel vlak."

"Ik heb daar goed over gepraat met mijn mental coach en gewoon gezegd dat ik het kan. Ik stond daar met heel veel plezier. En plezier hebben in wat je doet, is echt de sleutel naar succes."

Ze zette de kinesist ook stevig aan het werk: "Dagelijks bijna 3 keer een uur. Ik ben heel dankbaar dat zij erbij is. Zonder haar stond ik hier niet."

Dat ze het EK won, geeft vertrouwen, maar niet minder stress. "Je wil het elke wedstrijd goed doen. Je begint ook telkens weer opnieuw. De stress is dan ook in elke wedstrijd aanwezig."

Het was de eerste keer dat Hendrickx in Canada aan competitie deed en ze genoot er volop van. "Ik deed hier wel al shows. Het publiek was superluid. Dat helpt je ook door heel het programma heen. Het publiek hield van mij en ik hield van het publiek."

Ze wil nog niet te veel stilstaan bij vrijdag. "Ik denk dat deze kleine medaille al superveel waard is. Ik wil met hetzelfde gevoel naar de lange kür toegaan en met plezier schaatsen. En dan zien we wel wat er uitkomt."

Ook Nina Pinzarrone had de nodige troubles in de aanloop naar het WK. Ze viel enkele dagen voor de afreis thuis van de trap, waardoor ze nog wat last heeft van haar staartbeen. En in Canada kreeg ze continu een bloedneus, wat haar trainingen hinderde. Dat raakte gelukkig dinsdag opgelost bij de dokter.

Maar de 17-jarige Belgische, de nummer 3 van het EK en vorig jaar 11e op het WK, nam daar toch iets van mee in haar wedstrijd. Haar eerste sprongencombinatie kwam er niet goed uit, al liet ze zich niet uit haar lood slaan en werkte ze de rest van haar kür goed af. Ze bleef wel 5 punten onder haar PR.

"Het ging niet zo goed", was ze eerlijk bij onze man. "De voorbereiding was niet zo vlot. Misschien heb ik een beetje te veel getwijfeld op voorhand. Maar ik ga overmorgen laten zien dat ik het wel kan en dat deze fout een ongelukje was."

Ze kon niet meteen de vinger leggen op wat er misliep. "Ik dacht vooraf wel een beetje aan een mogelijke bloedneus, maar ik wist dat als het gebeurde, ik gewoon voort moest doen."

"Ik denk dat het gewoon aan het moment zelf lag. Dat ik meer zelfvertrouwen moet hebben."

De rest van de oefening ging wel goed. "Daar ben ik blij mee. Maar die eerste sprongencombinatie wil ik nooit meer zo doen."

Dat neem je toch mee in de rest van de kür: "Dat zit ergens in je achterhoofd. Je weet vooral dat je een foutje hebt gemaakt en dat je geen foutjes meer mag doen."

Wat is haar ambitie voor vrijdag? "De punten liggen heel dicht bij elkaar. Ik ga mijn best doen en denk dat ik nog een paar plaatsjes kan stijgen." Ze hoopt haar persoonlijk record op de vrije kür te verbeteren. "En als dat met heel veel punten is, dan is er misschien ook een PR op het totaal", lachte ze tot slot.