Om 10.30 uur weerklonken de namen van de slachtoffers van de aanslagen van 22 maart 2016. Dat aantal ligt sinds vorig jaar op 35, nadat de jury op het assisenproces postuum drie bijkomende slachtoffers erkende. Het ging om Mathieu Fischer, die in 2021 aan zelfdoding stierf omdat hij sinds de aanslag last had van zware oorsuizingen, Shanti De Corte, die in mei 2022 euthanasie kreeg omwille van psychisch lijden, en Xavier Legrand, die in 2017 stierf aan kanker omdat hij zijn behandeling door zijn verwondingen niet kon voortzetten.

Ook de namen van andere Belgische terreurslachtoffers en die van Belgische slachtoffers van terreurdaden in het buitenland werden afgeroepen. Onder meer de naam Thomas Monjoie, de Luikse politieagent die in 2022 op straat werd vermoord, en Anne-Laure Decadt, die stierf bij de aanslag in New York in 2017, weerklonk. Ook de namen van mensen die stierven bij de aanslagen in het Joods Museum en bij de aanslag in Brussel van oktober galmden door de Wetstraat.

Na het voorlezen van de namen, werd ook een minuut stilte gehouden en werden bloemen neergelegd aan het monument voor de slachtoffers van terreurdaden in de Wetstraat. Onder meer premier Alexander De Croo, minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden, minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib en minister van Defensie Paul Van Tigchelt legden een krans neer. Daarna kregen zowat 150 aanwezigen, onder wie nabestaanden, slachtofferverenigingen, MIVB-CEO Brieuc de Meeus en Brussels Airport-CEO Arnaud Feist de kans om een bloem te leggen op het monument.

Eerder op de dag werden in Brussels Airport, waar op 22 maart 2016 om 7.58 uur met enkele seconden verschil twee bommen ontploften, en in metrostation Maalbeek, waar om 9.11 uur de derde bom ontplofte, al een herdenking gehouden. De namen van de slachtoffers werden voorgelezen, gevolgd door een minuut stilte.

“Dit is een dag waarop je even stilstaat bij de dag waarop je leven veranderde, het zijn al acht zware jaren geweest”, vertelde Daniëlle Iwens na afloop van de herdenking. Zij stond op 22 maart 2016 als luchthavenmedewerker aan de incheckbalie op Brussels Airport, excact tussen de twee plaatsen waar de bommen ontploften. “Wij hebben als slachtoffers een nieuwe familie gevonden onder elkaar. Het is elk jaar een ontmoeting met een droeve ondertoon, maar die toch kracht geeft.”

Iwens voelt zich ook wat in de steek gelaten door de overheid. “Als er opnieuw iets zou gebeuren, denk ik niet dat we er al zijn. Er kan nog veel gedaan worden voor slachtoffers: dossiers en verzekeringen zijn nog steeds niet afgerond. Na acht jaar is dat nog een extra gevecht dat je moet voeren”, klinkt het. Ook het afgeronde terreurproces heeft voor haar weinig veranderd. “Ik vond dat proces een beetje cabaret en een magere troost. Ik heb er weinig belang aan gehecht.”

Voor Philippe Vandenberghe, die eveneens op de luchthaven van Zaventem aan het werk was acht jaar geleden, is het gevoel dit jaar wel anders, nu er een uitspraak is in het terreurproces. “Er is een juridische waarheid, een historische waarheid, de feiten zijn vastgesteld en er zijn straffen opgelegd. Vandaag willen we een signaal geven aan slachtoffers en iedereen die getroffen is dat we hen niet vergeten”, aldus Vandenberghe, die waarschuwt dat de strijd tegen terreur nog niet gestreden is. “Er is islamitisch terrorisme, maar ook extreemrechts terrorisme is een dreiging. Wij en Europa moeten blijven strijden tegen terreur.”