7 sterke vrouwen over hun ambitie, hun lijf of de goedkeuring van mannen: “Nu vind ik mijn striemen mooi”

“Vrouwen zijn beter in peacekeeping dan mannen. Dat is algemeen geweten”, vertelt Heidi De Pauw, CEO van CHild Focus. “Alles heeft te maken met de manier waarop we naar mannen en vrouwen kijken. Een man die boos wordt tijdens een meeting, wil zijn punt maken. Een vrouw die hetzelfde doet, wordt vaak hysterisch of emotioneel genoemd. Die verkeerde bril begint bij de opvoeding. En later krijgt de vrouw nog altijd de zorgende rol toegeschreven. Ik heb dat zelf meegemaakt. Ik moest me verantwoorden tegenover de buitenwereld omdat ik mijn dochter op internaat liet gaan. Aan mijn man heeft niemand dat ooit gevraagd.”

Het volledig interview met Heidi De Pauw en twee andere straffe vrouwen verantwoordelijk voor onze veiligheid, minister Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden en directeur-generaal Nationaal Crisiscentrum Leen Depuydt, lees je hier.

Als tiener werd Usha al gewezen op haar ronde boezem. “Mijn ‘zogenaamde’ vrienden wisten dat ik model wilde worden. Maar zij lachten ermee en zeiden dat ik enkel goed zou zijn voor de Playboy. Die uitspraak maakte mij onzeker. Je wordt zo snel geseksualiseerd. Ik heb lang gedacht dat anderen mij alleen maar leuk vonden vanwege mijn lichaam en grote borsten; niet om wie ik ben als persoon.” Ondanks alle nijdige opmerkingen staat ze vandaag sterker dan ooit in haar schoenen. “Het is al zo’n self-journey geweest. Nu weet ik: ik moet niet afvallen om te voldoen aan ‘het beeld’ in de mode-industrie. Ik ben gezond en mijn grote borsten zijn perfect.”

Vier vrouwen vertellen hier over hun grote borsten. (+)

“Ik vind het altijd tof als vrouwen zeggen: ‘Mijn rimpels zijn mijn trots, de littekens van mijn leven.’ Godver, ik ga toch nog wat tijd nodig hebben om dat zo te zeggen, hoor. (lachje) Daar ben ik nog niet”, zegt Maaike Cafmeyer. “Ik denk vooral: spijtig, Maaike, het zag er vroeger beter uit. En wat mogelijk nog erger is: ik heb me vaak zo onzeker gevoeld toen ik jonger was. Ik zag overal mooie mensen en ik rekende mezelf daar niet bij.”

Toch zit Maaike nu best goed in haar vel. “Ik ben vooral gelukkig. Het behagen, of de goedkeuring krijgen van mannen is niet meer nodig. Dat verandert echt. Alles draait ook rond zelfaanvaarding, toch? Voor mij staat dat op nummer één. Mijn tip: wees niet bezig met wat andere mensen van je denken. Veel vrouwen kijken met de blik van de andere naar zichzelf. Daar mogen ze gerust eens mee stoppen.”

Het volledige exclusieve interview met Maaike Cafmeyer lees je hier.

“Als jong meisje hoorde ik vaak: wees dit, wees dat, doe dit, doe dat … Ik heb dat eerst ook gedaan omdat ik dacht dat dat zo hoorde”, vertelt Loubna. “Als puber ben ik daartegen beginnen te rebelleren en dat heeft me gevormd tot wie ik nu ben. Ik zou jonge meisjes dus willen zeggen: je bent niet ‘raar’ omdat je een andere toekomst voor ogen hebt, omdat je ambitieus bent, omdat je de kudde niet volgt, omdat je een andere mening hebt, omdat je kritisch bent. Omarm jezelf en neem alsjeblieft nooit genoegen met minder dan je verdient.”

Hoe Loubna en 6 andere BV’s kijken naar hun vrouwelijkheid lees je hier.

“Mijn familie deed vaak aan bodyshaming. Als ik enkele kilo’s bijkwam, was ik volgens hen ‘dik’ en ‘lelijk’. ‘Zo zal je nooit een vriend vinden’, zeiden ze. Ook wanneer ik naar het strand ging en een badpak droeg, kreeg ik sowieso commentaar”, vertelt Eliza. “Vroeger schaamde ik me dan ook om mijn dikke dijen. Nu vind ik ze juist heel vrouwelijk. Enkel mijn vetrollen maken me nu nog onzeker. Die twijfels probeer ik tegen te gaan door mijn lichaam op een functionele manier te bekijken. Het verteert mijn voeding, het zorgt ervoor dat ik kan lopen, dansen en plezier kan hebben. Door zo na te denken, weet ik: mijn lichaam is mijn tempel.”

Het volledige verhaal achter de beachbody van Eliza en vier andere vrouwen lees je hier.

“Als ik een andere vrouw zie met hetzelfde lijf, dan vind ik haar prachtig. Mezelf straf ik constant af. Ik heb mijn billen altijd gehaat”, vertelt Barbara. Maar hoe ouder ze wordt, het beter het lukt om haar billenschaamte te laten vallen. “Eens je de leeftijd van 40 hebt bereikt, word je er niet strakker op.” Ze wil een voorbeeld zijn voor haar dochter. “Ik wil dat ze ziet dat mama oké is met haar lichaam en dat ik me niet meer hoef te schamen. We moeten profiteren van het leven, met al onze oneffenheden erbij. Stiekem vind ik die lijntjes zelfs mooi. Hoe ze glanzen en mijn billen reliëf geven.”

Lees hier het verhaal van Barbara, Anouk en Hanne die trots hun striemen tonen.

“De gemiddelde kledingmaat van een Belgische vrouw is een maat 42, en toch noemen we vrouwen met die maat plussize. Dat is toch absurd?”, vertelt Morgane. “Ik heb partners gehad die me dik en lelijk noemden, er was er zelfs eentje die dieetpillen in huis haalde. Ik pleit daarom voor bodyneutrality. Een vetrolletje meer of een gemene opmerking over mijn lijf, het kan me steeds minder schelen. Wanneer je gezondheid faalt, dan krijg je een wake-upcall, dan weet je plots erg goed waar je prioriteiten liggen. Een sterk lichaam is zoveel belangrijker dan een strak lichaam.”

Het volledige verhaal van Morgane en twee andere straffe vrouwen lees je hier.

INTERVIEW. Onze veiligheid hangt af van deze 3 vrouwen: “Het nul-risico bestaat niet. Bereid je daarop voor” (+)

3 vrouwen met een sixpack na hun 50ste. Hoe doen ze het? “Vroeger ging ik lopen. Maar zo verbrandde ik spieren, geen vet” (+)

EXCLUSIEF. Hiphopster Coely, na de donkere jaren: “Mijn succes kwam met angsten. Ik vocht ertegen” (+)