Genk en Westerlo vragen vrijspraak na salonremise, De Mil houdt vurig pleidooi: “Ik ben al veel te zwaar bestraft”

Het Bondsparket sprak vorige week strenge vorderingen uit voor Westerlo en Racing Genk. De clubs riskeren een effectieve boete van 10.000 euro. Bovendien werd er tegen élke speler die op dat moment op het veld stond een boete van 1.000 euro geëist. Er werd ook gedreigd met schorsingen. In eerste instantie voor de coaches. Voor Vrancken en De Mil werd een schorsing van drie wedstrijden gevraagd, waarvan twee effectief en één met uitstel. Twee spelers werden apart uitgelicht. Voor Madsen (Westerlo) en Kayembe (Genk), die ostentatief het balletje naar elkaar speelden, werd een effectieve schorsing van twee matchen gevraagd. Samengeteld hangt Genk en Westerlo voor 48.000 euro aan boetes boven het hoofd.

Bondsprocureur Ebe Verhaegen onderstreepte zijn vorderingen en had het tijdens de zitting over matchfixing, al vorderde hij daar geen straffen voor. “Wij hebben bewust de kwalificatie wedstrijdvervalsing niet gebruikt, want dat zou betekenen dat de minimumstraf voor de spelers één jaar is. Maar voor het bondsparket is er sprake van flagrant spelbedrog waarbij andere ploegen uit de reeks, het Belgische voetbal en de liefhebbers het grote slachtoffer zijn. Dit was ongezien in het Belgisch voetbal. Ik denk dat we dit soort dingen in de toekomst absoluut moeten vermijden. Wat als dit zou gebeuren op de slotspeeldag in een match waarover de titel wordt beslist? Niet alleen de neutrale toeschouwer werd bedrogen, maar ook AA Gent, dat trouwens melding heeft gemaakt voor wedstrijdvervalsing, greep naast een ticket voor de Champions’ Play-offs. Dat betekent ook minstens één miljoen euro aan verloren inkomsten.”

De bondsprocureur bleef bij zijn vermoeden dat er afspraken zijn gemaakt. “Van wie of hoe dit initiatief tot stand is gekomen is zoeken als naar een naald in een hooiberg. Op het moment dat er iets moet worden toegegeven, begint het alfabet van voetballers en trainers niet met een A, maar met de O van 'omerta’. Maar er is natuurlijk het laatste element en dat is dat een-tweetje van Kayembe met tegenstander Madsen. Dat maakt het heel moeilijk te geloven dat er geen afspraken gemaakt zijn. Conclusie van het parket: it takes two to tango. Beide clubs en hun spelers treffen evenveel schuld.”

De twee clubs dachten daar volledig anders over. Racing Genk vroeg de vrijspraak voor zijn trainer Wouter Vrancken, Joris Kayembe én de andere spelers. Omdat er woorden als ‘matchfixing’ gebruikt werden, hadden de Limburgers het over laster en eerroof. Genk wacht de uitspraak af, maar houdt de opties open. “De beelden tonen aan dat er op geen enkel moment contact was tussen de twee trainers. Bovendien zie je Wouter Vrancken nog actief coachen”, zei Genk-jurist Jochem Martens. “De vierde ref stond tussen beide coaches, dus zou elk mogelijk signaal hebben kunnen opvangen.” Die vierde ref, Tim De Keyzer, was aanwezig en zei geen signalen te hebben waargenomen.

Bij het Genkse kamp had men het over decompressie na een lang en moeilijk seizoen. “Het risico om de Champions’ Play-offs te missen is voor een club als Racing Genk enorm groot. Het was een zwaar jaar. En toen het 1-1 werd, ging iedereen in controlemodus. Westerlo maakte geen aanstalten meer om druk te zetten. We vragen de vrijspraak, omdat we ons niet kunnen inbeelden dat andere ploegen in onze situatie iets anders zouden hebben gedaan.”

De lezing van Genk werd door de Westerlo-delegatie min of meer bevestigd. “Onze spelers hebben 90 minuten lang geknokt voor wat ze waard zijn. Toen beide clubs hun doelstelling behaald hadden, ontstond er decompressie. Ik vraag daarom ook de vrijspraak voor alle spelers, met uitzondering van Nicolas Madsen, voor wie we ons kunnen verzoenen met een voorwaardelijke straf.”

Rik De Mil, intussen trainer van Charleroi, behoorde uiteraard niet meer tot het kamp van Westerlo. Zijn raadsvrouw vroeg de vrijspraak, maar de coach nam ook zelf het woord. Hij deed dat vurig en richtte zich direct tot de bondsprocureur. “U wilt hier een voorbeeld van maken, maar de waarheid is dat er gewoon nooit een afspraak tussen meneer Vrancken en mij is gemaakt. Niet voor, tijdens of na de match. Vraag aan alle spelers van Westerlo en Club Brugge of ik fair en correct ben, en iedereen zal u dat bevestigen. Ik hoor u graag zeggen: ‘Wat als dit zou gebeuren in de kampioensmatch?’ Vorig jaar heb ik bewezen dat ik wat dat betreft recht in mijn schoenen sta. 25.000 man had mij toen gevraagd om van Union te verliezen, want niemand wilde dat Antwerp kampioen zou worden. Wel, wij hebben met Club die match gewonnen door te vechten tot het einde.”

“Ik ben bij Westerlo ingestapt met één opdracht: de redding. Toen ik toekwam, voelde je dat iedereen er volledig uit elkaar lag. Stap voor stap hebben we dat opnieuw opgebouwd en heeft dat geleid tot resultaat. We zijn uit een hachelijke situatie geraakt, tot op het moment dat we nog maar één punt nodig hadden. Plots verloren we drie wedstrijden uit elkaar. Denkt u dat de stress of de druk van de bestuurders dan vermindert? Neen, die wordt groter. Het is niet simpel voor een trainer die niet altijd de spelers opstelt die zouden moeten opgesteld worden (volgens het bestuur, red.). Want wat gebeurt er met een trainer die drie keer op rij verliest en zijn eigen gedacht doet? Wel, ik ben correct gebleven naar al mijn spelers toe.”

“We kwamen 1-0 voor tegen Genk. Dat kwam met tien man. Maar denk je dat Genk een prutsploeg is? Neen, Genk is top in België. De hele week heb ik met bestuurders van KVC Westerlo gesproken en alles wat ze zeiden was: ‘Coach, kijk niet naar de andere matchen. Focus je op je eigen match.’ We moesten ons één punt halen en het stond 1-1. Ja, dan mijd je risico’s. De spelers hebben heel het seizoen onder druk gestaan. Dan ontstaat er gewoon decompressie.”

“Maar ik heb nooit tegen mijn spelers gezegd dat het op die manier moest gebeuren. Nu word ik voor vier minuten zwart gemaakt in de pers, wordt geïnsinueerd dat er sprake is van matchfixing, word ik ontslagen. Ik vind dat ik al veel te zwaar gestraft ben geweest. Ik heb alles correct gedaan om Westerlo te redden en mijn job zo goed mogelijk te doen. En daarom vraag ik om geen sanctie te krijgen. En de insinuaties van matchfixing en afspraken met Wouter Vrancken zijn totaal onterecht.”

Dan nog Kayembe en Madsen. Zij kwamen kort aan het woord over hun opmerkelijke een-tweetje helemaal aan het einde. “Ik kan me niet meer alles herinneren”, begon de Deen van Westerlo zijn uitleg. “Ik wilde niet serieus de bal hebben en was in de war over heel de situatie. Dat zie je ook terug in de beelden. Uiteindelijk was ik gewoon opgelucht dat we het gered hadden na een heel seizoen onder druk te hebben gestaan. Voor de coach (De Mil, red.) kwam, waren we bijna begraven. Ik had geen slechte bedoelingen met die actie. Of ik Kayembe gevraagd heb om te passen? Ik kan me dat niet herinneren. Er gebeurde veel.”

Kayembe zijn gevoel was dat de match toen al quasi voorbij was. “Ik zag supporters vertrekken. Iedereen had het wel gehad met de wedstrijd en had vrede met het resultaat.” Genk sprak na de match met zijn verdediger. “We hebben Joris een waarschuwing gegeven, want die pass had hij niet mogen geven”, aldus clubjurist Martens. “Als die pass niet gegeven was, zaten wij hier ook niet. Daardoor is heel de polemiek ontstaan.”