Guardiola schiet op bizarre wijze met scherp richting Arteta en Arsenal: “Moesten we soms iemand doden?”

“Natuurlijk had ik liever gewonnen, maar ik kan leven met een punt na deze match. Ik herkende mijn ploeg en dat maakt me fier. Zij vielen met hun ongelofelijk hoge druk vooral onze linkerkant aan via Odegaard en Saka, maar wij voetbalden dikwijls goed uit. Terwijl zij echt goed verdedigden, met onder andere Jorginho die Rodri het voetballen belette.” Om er subtiel aan toe te voegen dat Arsenal dat goed verdedigen deed in een wel héél erg laag blok.

Wat Man City, nog steeds in de running voor een tweede opeenvolgende ‘treble’, dan moest doen om de verdediging van Arsenal open te breken? Guardiola: “Iemand doden? Met z’n negenen spelen? Ja, ze hebben met véél mensen véél verdedigd. Haaland steeds goed vastgezet. Wij konden alleen maar geduldig zijn en blijven, wachten op die ene pass. De juiste intentie was er.”

Waarna de leermeester ook indirect sneerde richting Arteta, de primus van zijn klas die de tactiek van Guardiola als geen ander begrijpt. “Arsenal is een uitzonderlijk team. Goed gecoacht, met heel, heel, heel goede spelers. Maar als je als coach vijf jaar lang beweert elk seizoen en elke match uitzonderlijk goed te zijn... sorry, dat zou ik absoluut niet kunnen. Ik denk niet dat een andere coach dat kan, of een team dat altijd kan zijn. Ik daarentegen zal sterven met mijn principes (doelt erop dat hij nooit zo laag en met zo veel spelers zou verdedigen, nvdr). Ok, we hadden iets ‘cleaner’ kunnen zijn, iets properder in de opbouw.”

Opvallend: waar City vorig seizoen in de matchen tegen de top vijf-ploegen nog 16 punten pakte, zijn er dat dit seizoen voorlopig slechts vier. “Het was ook niet dat het de voorbije jaren telkens 7-0 was in die matchen... Net zoals het niet is dat omdat wij de voorbije zes jaar vijf keer kampioen zijn gespeeld, we dit jaar de titel pakken met tien punten verschil. Dat gaat niet, omdat Klopp en Arteta met hun teams uitzonderlijk goed zijn.”

“Het enige wat we kunnen, is nu naar Aston Villa op woensdag kijken. Neen, wij zijn niet de favoriet in deze titelrace. Dat is Liverpool, omdat zij eerst staan. En dan Arsenal, omdat zij tweede staan. Wij zijn nu afhankelijk van hun eventuele misstappen.” Liverpool telt twee punten meer dan Arsenal, City volgt op drie.

Arsenal wist dus hoe het Manchester City op moest vangen. In een gelijkaardige veldbezetting, met een goeie organisatie en goed gebriefd van de looplijnen. Kevin De Bruyne, die weer in de basis stond na rust tijdens de interlandbreak, werd geïsoleerd.

Arsenal had voor rust de betere kansen in het Etihad Stadium. Jesus trapte in het zijnet en voorlangs, en Odegaard en co profiteerden niet van een zeldzaam slordigheidje bij Kovacic. De enige kans voor de thuisploeg kwam wel via de voet van De Bruyne, weliswaar op hoekschop. Aké kopte van dichtbij op doelman Raya - meteen ook de enige bal tussen de palen van City.

Twee coaches op zoek naar een blikopener. Een klasseflits van één van hun sterren. De Bruyne zocht wat vaker de rechterkant op, maar vooral Odegaard en Saka staken hun neus vaker aan het venster na rust. De Engelse winger vond bijna Jesus met een lage cross, maar de Braziliaan kwam er nét niet bij.

En dus gingen de coaches aan het schaken. Guardiola gooide op het uur met Jérémy Doku een extra loper op het veld. Aan de overkant counterde Arteta wat later met Leandro Trossard. Die laatste viel gretig in en kreeg ook een mogelijkheid, maar werd net op tijd afgestopt door Akanji.

Veel doelgevaar leverde het niet meer op, dat potje schaken. Daarvoor durfde niemand die splijtende pass spelen, die cruciale dribbel. Haaland trapte bij de grootste mogelijkheid van City nog naast de bal. En dus is Liverpool de lachende derde, want na hun overwinning eerder op de dag tegen Brighton staan zij nu alleen aan de leiding.