Gevangene in Haren getuigt hoe het er achter de tralies aan toegaat tijdens staking: "24 uur op 24 in cel, geen wandeling, geen bezoek"
"We zitten 24 uur op 24 in de cel, mogen niet wandelen, krijgen geen bezoek": een gedetineerde getuigt bij VRT NWS anoniem hoe het leven er in de gevangenis van Haren aan toegaat tijdens de staking. "Het is onmenselijk."
In de Belgische gevangenissen is het werk sinds gisterenavond neergelegd. Voor "onbepaalde duur" deze keer, en dat is ongezien in ons land. De vakbonden hebben al laten weten dat ze minstens tot donderdag het werk willen neerleggen. De overbevolking, het tekort aan personeel en de agressie in de gevangenissen: het zit de penitentiair beambten hoog. Vandaag zijn er 12.104 gedetineerden, voor 10.736 plaatsen.
Tijdens zo'n staking ziet een dag van een gedetineerde er heel anders uit dan normaal. Wandelingen, douches, bezoek... kunnen niet of veel moeilijker dan anders doorgaan.
VRT NWS kon met een gedetineerde spreken die opgesloten zit in de nieuwe gevangenis van Haren. We noemen zijn naam niet, maar de veertiger zit sinds begin dit jaar in Haren. Die gevangenis is nog niet lang open. Alles is dus nog nieuw en proper, maar ook hier - in de grootste gevangenis van het land - is de overbevolking voelbaar. "Het gebeurt dat we met 3 mensen, soms met 4 op cellen van 2 zitten", zegt hij. "Dan leggen ze matrassen op de grond."
We zitten 24 op 24 uur in de cel. Steek mij dan maar in een kooi met een leeuw
Een staking in de gevangenis gaat gepaard met - vaak - hoogoplopende spanningen. Maar hoe ziet het leven er achter de tralies nu uit tijdens zo'n staking?
"Ze kloppen hier vaak op de deuren, je ziet niemand tot het avondeten", begint hij. "We mogen niet koken, niet wandelen, we krijgen geen bezoek. Alle dingen die ons in de gevangenis vrijheid geven om te communiceren, kunnen nu niet. We zitten 24 op 24 uur in de cel. Steek mij dan maar in een kooi met een leeuw. Als je op de noodbel duwt, moet er normaal direct ingegrepen worden, nu niet of pas na uren."
Dit is onmenselijk
Normaal gezien - zo zegt hij - had hij vandaag een afspraak bij de tandarts, omdat hij enkele weken geleden toegetakeld werd in de gevangenis. "Mijn neus was gebroken, mijn tand was eraf. Ik moet de tandarts zien, maar dat gebeurt niet. Iemand heeft hier diabetes. Hij klopt om medicatie te krijgen, maar krijgt het niet."
"We zitten in de gevangenis, maar hebben ook rechten", klinkt het. Al heeft hij ook wel begrip voor de cipiers die staken. "Ik ben solidair met die mensen, maar wij zijn ook mensen. En dit is onmenselijk", eindigt hij. "We zijn gewoon een nummer."
Hij vreest ook dat het "gaat escaleren", als de staking lang gaat duren. "Het is te lang, het is een kat-en-muisspel." En wat dan na de staking, vraagt hij zich af. "Dan gaan er rellen en conflicten zijn tussen het personeel en de gedetineerden."
Bekijk: Anoniem getuigenis van gedetineerde in gevangenis van Haren:
