De technicus was zich woensdagochtend aan het klaarmaken voor zijn werk toen de bel ging. Het was een buurman die vertelde dat er gerief van hem op zijn oprit lag. Het ging om jassen en tankkaarten. “Ik wist onmiddellijk hoe laat het was”, zegt Bart met een zucht.

Zijn bestelwagen, die voor de deur stond, lag overhoop. Sporen van inbraak waren er niet, maar dieven gingen aan de haal met vier meettoestellen. “Gemiddeld kost zoiets 4.000 euro per stuk. Veel geld dus. De bestelwagen van mijn zoon stond ernaast, maar daaruit werd gelukkig niets gestolen.”

Een camera van een buur kon de feiten filmen. “We wonen in een doodlopende straat en veel passage is er niet. Op de beelden zie je twee mannen met een rugzak wandelen. Gewone wagens lieten ze links liggen. Het was duidelijk dat ze zochten naar bestelwagens met materiaal.”

Wat Bart na het zien van de camerabeelden nog het meest frustreert, is dat de dieven heel rustig bleven. “Op hun gemak waren ze op straat de spullen aan het verdelen en aan het bekijken wat ze konden gebruiken. Ze hadden duidelijk geen schrik om betrapt te worden.”

Straffeloosheid

De Gentse politie werd verwittigd en stelde een proces-verbaal op voor een inbraak en een poging tot inbraak. “In de buurt vond diezelfde nacht nog een ander feit plaats”, zegt de politie. “Of deze feiten aan elkaar kunnen worden gelinkt, is voer voor het verdere onderzoek.”

Door de inbraak kon Bart woensdag niet gaan werken, maar donderdag is hij opnieuw aan de slag. “Of ik mijn materieel hoop terug te zien? Daar ben ik realistisch over. Het is vooral een vies gevoel dat inbrekers in jouw wagen hebben gezeten. Je voelt gewoon onmacht.”

Bart wil het gevoel van straffeloosheid aankaarten. “Hier in de buurt gebeurt de ene na de andere inbraak. De politie doet wat ze kan, maar de dieven wanen zich onaantastbaar. Zelfs op klaarlichte dag slaan ze toe, ze kijken naar niets meer. Dat is frustrerend.”