Stop It Now! draait niet om pedofielen steunen, het draait om preventie
Bart Eeckhout is opiniërend hoofdredacteur.
Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) ondersteunt een initiatief dat de hand reikt aan mensen die worstelen met pedofiele gevoelens: Stop It Now! Op een anonieme hulplijn kunnen betrokkenen terecht met hun problemen. Door hulp en ondersteuning te bieden aan potentiële plegers wil Stop It Now! seksueel kindermisbruik voorkomen. Dat is een uitzonderlijk en moedig idee.
Het is ook een idee dat smeekt om sereniteit en zorgvuldigheid. Het risico dat dit initiatief verkeerd begrepen wordt, is groot. Dat het uit de context gehaald wordt en omgekeerd wordt in zijn tegendeel. Dat pedofielen geholpen worden, met overheidssteun bovendien. Het is, helaas, bijna onvermijdelijk dat in reactie op dit plan de hooivorken en de vuurtoortsen van stal gehaald worden.
Terwijl het natuurlijk om de zorg voor onze kinderen gaat. Dus: om mogelijk te verhinderen dat er nieuwe slachtoffers gemaakt worden.
Zichtbaarheid en stem
Uiteraard liggen pedofilie en kindermisbruik erg gevoelig. Die emoties zijn na de zaak-Dutroux en de openbaring van de geschiedenis van kindermisbruik in de kerk nog verhevigd. Het enige goede aan die vreselijke zaken is dat ze zichtbaarheid en stem gegeven hebben aan de slachtoffers, na decennia van nog immer hardnekkig taboe.
Om seksueel misbruik te verhinderen moet je bereid zijn om het gesprek aan te gaan met potentiële daders, voor het te laat is
De samenleving oordeelt vandaag terecht streng over plegers van misbruik op kinderen. Dat neemt niet weg dat de misbruikcijfers nog altijd zeer hoog blijven. Cruciaal is dus de vraag hoe we dat misbruik kunnen voorkomen. Dat vergt een zo precies mogelijk inzicht in de potentiële daders en slachtoffers.
Moedige stap
Zo blijkt dat niet alleen pedofielen, in de strikt pathologische zin van het woord, zich vergrijpen aan kinderen. En omgekeerd gaan de meeste pedofielen niet over tot seksueel misbruik. De daders komen bovendien meestal uit de directe omgeving van het kind. Inzetten op het preventief verhinderen van kindermisbruik is dus belangwekkend welzijnsbeleid. Buitenlandse voorbeelden tonen aan dat het ook effectief beleid is.
Maar dan moet je dus wel bereid zijn om het gesprek aan te gaan met potentiële daders, voor het te laat is. Het is niet door ze te marginaliseren in de duisterste hoeken van het internet dat die groep tot andere inzichten zal komen.
Nogmaals, dit gaat niet – nooit, never – over het vergoelijken van misbruik en seksueel geweld op kinderen. Het gaat om het voorkomen van toekomstig misbruik. Experts en slachtofferorganisaties zijn ervan overtuigd dat deze aanvullende aanpak kan helpen. En als het goed is, zeggen we het ook: het beleid is bereid deze moedige stap te zetten. Hopelijk volgt de rest van de samenleving.
Lees ook:
• "Enkel potentiële daders kunnen kindermisbruik echt voorkomen"