Mathieu van der Poel geeft de tegenstand weinig hoop na demonstratie in Roubaix, maar: “Ik weet ook wel dat dit niet eeuwig zal blijven duren”

Zo uitgewoond hij na de Ronde van Vlaanderen was, zo fris als een hoentje stapte Mathieu van der Poel na de finish le Stab binnen voor de traditionele persconferentie van de winnaar. “Dit keer heb ik diep in de finale kunnen genieten van mijn solo. Vorige week zondag naar Oudenaarde zat ik echt op de limiet.”

Hugo Coorevits, Vincent Van Genechten, Shane Rivière

Solo’s van Van der Poel, het went stilaan. Zie de E3 Saxo Classic, zie de Ronde van Vlaanderen, zie Parijs-Roubaix. Moeten de mensen dat stilaan als normaal beschouwen?

“Zo’n koersen winnen is niet de normaalste zaak van de wereld. Nooit. Toen ik een kind was, had ik niet durven dromen dat er voor mij zulke dagen zouden aanbreken. Toen ik jonger was, focuste ik me uitsluitend op het veldrijden. Daarenboven maakt de regenboogtrui die ik draag ook allemaal specialer. Het was echt een coole dag. Ik ben heel blij. Ik weet ook wel dat dit niet eeuwig zal blijven duren.”

Hoezo? Sinds januari win je toch ongeveer alles wat je wilt winnen. Het is alsof je stressloos rondrijdt.

“Ik weet het niet, ik voel me gewoon goed. Al voor een lange tijd. Vandaag was veruit de beste dag van dit voorjaar. Ook de ploeg was echt ongelooflijk goed. Zelfs beter dan vorig seizoen.”

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Is er een reden waarom je je vandaag beter voelde dan in de Ronde van Vlaanderen, waarin je toch ook vlotjes van de Koppenberg naar Oudenaarde trok?

“Het is ook een andere klassieker. De weersomstandigheden waren zondag eveneens totaal anders. Ik word nu eenmaal altijd beter na enkele koersen. Ik denk dat het ook een goede beslissing was om nog zondagavond naar Spanje af te reizen. Het maakt me ook altijd wat meer ontspannen dan in België. En ik kon er snel tussendoor nog wat dagen in de zon trainen.”

Waarom koos je voor de dalende kasseistrook van Orchies om weg te vliegen van iedereen?

“Geen idee. Ik dacht dat dit een goed moment was. We doken die zone in met een redelijk kleine groep waarin de verstandhouding niet echt goed was. Ik wou vanaf daar de finale harder maken. Dat is altijd mijn sterkte.”

“Toegegeven, ik had niet verwacht dat ik op het einde van deze strook helemaal alleen zou zitten. Maar ik had een mooie kloof. En ik wist ook dat het hoofdzakelijk rugwind was tot de finish, dat ik het kon houden.”

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Waren Gianni Vermeersch en Jasper Philipsen op de hoogte dat je daar zou toeslaan? Stond dat in je plan?

“Plan? Dat maak ik nooit vooraf. En al zeker niet voor Roubaix waar een lekke band of een mechanisch defect alles kan doen omslaan. Op uitdrukkelijk verzoek van de collega’s heb ik dit keer hen wel meegedeeld dat ik in Orchies een aanval zou plaatsen. Als je dan onmiddellijk zo’n leuke kloof hebt, krijg je vleugels. Zeker als je via diezelfde oortjes hoort dat het gat met de achtervolgers almaar groter wordt.”

Voel je tijdens de wedstrijd zelf snel dat je beter bent dan de rest?

“Neen, de benen van de tegenstander kan je nooit voelen. Je weet ook nooit of er kerels tussen zitten die zich een beetje verstoppen. Vanaf het moment dat de koers écht begint, weet je hoe laat het is. Al had ik snel wel in de gaten dat ik ongelooflijke goede benen had. Ik heb ook dat de ploegmaten meegedeeld.”

© BELGA

Wat zit je dan zestig kilometer lang te denken in je eentje midden de massa?

“Niet zoveel hoor. Ik probeerde echt gefocust te blijven. Vooral op de kasseistroken probeerde ik onnodige risico’s te vermijden, maar ik kon onderweg toch een beetje genieten.”

Je deed opnieuw een fietswissel. Is daar een reden voor, want je reed tijdens Parijs-Roubaix nog nooit lek in de Hel?

“Ik deed net hetzelfde van vorig jaar. Ik startte in Compiègne met minder brede banden voor de eerste honderd kilometer. Ik verwachtte net iets meer oorlog dan het werd om in de vlucht van de dag te zitten. Door die bandenkeuze wou ik in die fase van de wedstrijd wat energie sparen.”

Is dit een grap?’, was je eerste reactie toen je op Twitter de eerste beelden zag van de chicane die voor het Bos van Wallers werd aangebracht. Er viel niemand. Heb je na vandaag je mening bijgesteld?

“Toen ik vrijdag tijdens de verkenning op dat punt kwam, voelde het nog slechter aan dan toen ik het op Twitter zag. Kom je daar met honderd mensen aan, dan gaan er misschien vijf die bocht kunnen nemen en staat de rest stil. Dat is dan ook geen oplossing.”

“Gelukkig kwam er daar geen heel peloton aan maar tussen de dertig en veertig renners. De wedstrijd was nog niet beslist, maar er was toch al redelijk wat gebeurd. Al is het echt goed dat de organisator naar oplossingen zoekt.”

Hoe hoog schat je zelf deze numéro in die je opvoerde?

“Dicht tegen het niveau van het WK in Glasgow 2023.”

Je rijdt de Amstel en daarna Luik-Bastenaken-Luik. Heb je daar het Glasgow-level nodig?

“Zeker weten. Het is jammer dat er enkele tegenstanders (o.a. Remco Evenepoel) niet zullen bij zijn. Zelfs met mijn Glasgow-niveau zal het aartsmoeilijk zijn om te winnen, maar ik wil het in Luik erop wagen. Uiteindelijk is het maar een koers. Je weet nooit wat er gebeurt.”

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Philipsen: “Perfecte koers gereden”

Net als in 2023 eindigde Jasper Philipsen zondag als tweede in Parijs-Roubaix, achter ploeggenoot Mathieu van der Poel. “Ik weet een tweede plaats niet vaak te waarderen, maar deze keer ben ik er erg blij mee”, genoot de Limburger mee.

Philipsen maakte bij Alpecin-Deceuninck deel uit van een collectief dat onaantastbaar leek. In de slotfase legde de Limburger zelf de achtervolging op zijn ontsnapte kopman stil. “Iedereen in de ploeg was in topvorm. Mathieu was natuurlijk de sterkste renner in de wedstrijd, maar ook als ploeg hebben we onszelf overtroffen.”

“We hebben niet getwijfeld, en de koers in handen genomen. We wilden vanaf het begin de rust behouden en druk zetten op de andere ploegen. En dat is gelukt. Dit resultaat is een combinatie van management en renners. Maar je hebt ook geluk, de omstandigheden en heel veel hard werk nodig om geweldige dingen te bereiken, zoals we nu doen. Dit is uniek. Maar het gebeurt.”

Philipsen had enkel maar lof voor ploegmaat Van der Poel. “Mathieu zei ons dat hij goeie benen had. En als hij dat zegt, dan zijn zijn benen écht goed. Hij was de sterkste man in koers. Toen hij zo vroeg aanging, dacht ik meteen dat hij vertrokken was. Dat had ik hem nooit kunnen voordoen.”

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Vermeersch: “Ik ga goed slapen”

Gianni Vermeersch was zondag een van de sleutelfiguren in de dominantie van Alpecin-Deceuninck en zijn kopman Mathieu van der Poel in Parijs-Roubaix. “Vorig jaar dachten we dat we niet beter zouden kunnen doen. Maar we hebben het toch gedaan”, genoot de West-Vlaming, die zelf nog zesde werd.

“Ik denk dat we de perfecte wedstrijd reden, net als vorige week in de Ronde”, analyseerde Vermeersch. “We hadden de wedstrijd volledig onder controle. We hadden het vertrouwen, en hebben de koers onmiddellijk in handen genomen. Toen Oscar (Riesebeek) op een van de eerste stroken doortrok, zat er nog maar 30-40 man in ons wiel. Dat was het sein om te blijven rijden.”

“Mathieu zei ons al de hele dag hoe goed hij was. Voor hij aanviel was het dan gewoon mijn taak om te blijven gaan. Niemand laten rijden zonder iemand van ons, zorgen dat we zelf nooit in het defensief kwamen. Het was wachten tot Mathieu zijn versnelling plaatste. En zodra hij weg was, hebben ik en Jasper (Philipsen) op alles gereageerd.”

Zo won Alpecin-Deceuninck als eerste ploeg ooit Milaan-Sanremo, Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix in een jaar. “Het besef dat er iets unieks gepresteerd kon worden, was er gisteren al bij de teammeeting. Het is echt uniek dat we het ook hebben verwezenlijkt. Daar moeten we echt even bij stilstaan.”

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

© AFP

Aangeboden door onze partners
Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer