“Vloek is lachertje geworden” en “Hel van het Noorden is voor hem paradijs”: internationale pers komt superlatieven tekort voor Van der Poel

“Van der Poel, van een andere wereld”, titelt het Spaanse AS. “Hij blijft zijn naam met gouden letters in de geschiedenisboeken van het wielrennen schrijven. Mathieu deed het in Parijs-Roubaix op een manier dat we amper zien: met een aanval van bijna 60 kilometer. Hij ging op de Orchies - verre van de moeilijkste kasseistrook. Maar als je zó sterk bent, zó goed: dan maakt het niet uit waar je versnelt. Niemand kan je toch volgen. En nadien bleef hij de snelheid opvoeren. Zijn voorsprong werd drie minuten. Daar kon een zielige fan met een pet niets aan veranderen. Onfeilbaar is Van der Poel momenteel. En voor anderen compleet onbereikbaar. Buitenaards.”

‘La Gazzetta dello Sport’ spaart zelfs geen énkel superlatief. In plaats van een wedstrijdverslag schrijft de Italiaanse sportkrant een literaire ode aan de wereldkampioen. “De Hel van het Noorden is voor anderen, voor hem is het een paradijs. Er liggen dan wel zes miljoen kasseien, die bij een normale sterveling de rug en de spieren in de armen en nek doen breken. Maar zelfs die kasseien kunnen de sterkste klassiekerkampioen van deze generatie niet tegenhouden. Met Van der Poel rijdt al de rest voor de tweede plaats.“

Het mooiste compliment van de Italianen volgt op het einde van het artikel. “Parijs-Roubaix, de Koningin van de Klassiekers, moest zich overgeven aan de enige echte koning.”

“Mathieu van der Poel: het perfecte wapen van de lente”, schrijft ‘MARCA’, eveneens een Spaans medium. “Demonstratie na demonstratie na demonstratie voert de kleinzoon van Poulidor op. Hij eist een bevoorrechte plek op aan de tafel van de grootste klassieke renners uit de geschiedenis. Hij zweeft over de kasseien, sloopt de concurrentie. Elk monument opnieuw is daar de demonstratie.”

Maar de Spaanse krant vergeet ook het ploegwerk niet. “Zijn zege was het hoogtepunt van een briljant racemanagement. Alpecin-Deceuninck won al de drie monumenten, maar vandaag was misschien wel hun grootste kunststukje. De ploeg toonde z’n kracht vanaf de eerste kasseien. Het domineerde zoals het wou. Ze zorgden eerst voor de numerieke superioriteit. En nadien zette Van der Poel de marteling in.”

Bij het Nederlandse ‘AD’ kruipen ze in het hoofd van Van der Poel. “Na die solo in Parijs Roubaix kunnen we stellen dat die zogenaamde vloek van de regenboogtrui een lachertje is geworden. Van der Poel heeft er geen last van. Het heeft hem juist bevrijd. Meer druk? Eerder minder, omdat hij simpelweg nu alles heeft bereikt waar hij ooit van droomde.”

Om de enkelingen - die het durven om bier en andere zaken te gooien naar de Nederlander - te counteren, maakt het AD ook een analyse van Van der Poels populariteit. “Er staat geen maat meer op. Waar hij de afgelopen maanden ook opduikt, van de cross in Herentals tot bij de start van de Ronde van Vlaanderen in Antwerpen, overal staat Van der Poel een mensenmassa te wachten. Het meest wonderlijke is dat hij er zelf alleen maar rustiger onder wordt. Wat een kampioen.”

Mathieu van der Poel, de kleinzoon van Poulidor is ook in Frankrijk razend populair. Ook daar niets anders dan lovende woorden. “Van der Poel verpletterde alles en iedereen”, schrijft ‘L’Équipe’. “En dat een week na zijn overwinning in de Ronde. Dit is echt historisch. De versnelling die hij deed komt zelfs uit een ander tijdperk.”

De Franse sportkrant focust vooral op de beslissende “supersonische aanval” van de Nederlander. “Hij ging al bijzonder vroeg aan. Meedogenloos reed hij iedereen naar huis. Dan nog eens geleidelijk aan de voorsprong blijven uitbouwen. Van der Poel is gewoon van een andere planeet.”