Een kleine buidelmol gefotografeerd in Australië: zijn ze zeldzaam of gewoon erg ongrijpbaar?
Er is voor de 2e keer in 6 maanden tijd een kleine buidelmol gespot in Australië. En dat is een unicum te noemen. De kleine buidelmol of kakarratul leeft in een van de meest afgelegen delen van Australië. Er worden er om de 10 jaar slechts 5 tot 10 ontdekt.
De kleine buidelmol wordt door wetenschappers omschreven als een van de mysteries van de Australische woestijn. De mol ter grootte van een handpalm heeft zijdezachte, goudkleurige haren, een stompe staart en geen ogen.
Rangers, die aan het werk waren in de Great Sandy Desert (op 1.500 km van Perth), ontdekten opnieuw het diertje en konden foto's nemen.
Kleine buidelmollen wonen in woestijnen waar ze als het ware door de zandduinen zwemmen. Zwemmen? Tijdens het graven maakt het dier geen permanente tunnels: het zand holt in en vult de tunnels weer terwijl de mol voortbeweegt.
De kleine buidelmol leeft zowat bijna permanent onder de grond. Navigeren lukt feilloos én bijzonder snel met de neus. De soort weegt 35 tot 60 gram, hun lichaamstemperatuur schommelt tussen de 20 en 31 graden. Ze eten insecten, larven en poppen.
Is de mol zo zeldzaam of is ze gewoon erg ongrijpbaar? Is de soort met uitsterven bedreigd of zitten ze net in groten getale in de woestijn? Niemand kan inschatten met hoeveel ze juist zijn.
Vossen behoren met zekerheid tot hun natuurlijke vijanden. Resten van de mol zijn namelijk gevonden in de uitwerpselen van vossen. Aan het begin van de 20e eeuw betaalden musea zelfs goed om het diertje in handen te krijgen.