In een gesprek met Dag Allemaal vertelt Stan Van Samang over zijn kinderen Lenny (6) en Stella (4) en hoe hij de tijd toen ze nog in de pampers zaten, mist. “Stella zei onlangs: ‘Papa, ik wou dat ik nog een baby was.’ Ik dacht: ik ook schat. Dat kleine wezentje in je armen houden en het besef dat die momenten nooit meer terugkomen, daar heb ik het moeilijk mee.”

Stan Van Samang vertelt ook over de korte nachten: “Het is waanzin wat wij hebben meegemaakt. We komen uit de hel. Het is al wat beter, maar onze dagen beginnen nog te vaak veel te vroeg. Dikwijls rond een uur of vijf, ik ben al blij als we eens tot zes uur kunnen blijven liggen. Lenny komt ‘t ons zeggen wanneer hij wakker is en dan begint voor ons de dag.”

Opstaan in het holst van de nacht hoort er ook nog altijd bij. “Na bijna zeven jaar zou dat eens mogen stoppen. Als baby had Lenny last van reflux, dat is door medicatie beter, maar de nachten blijven moeilijk. Stella is dan weer een beetje een diva. Zij durft ons, hoewel ze al vier is, nog wakker te roepen omdat haar dekentje niet goed ligt.” (pom)